به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، در سپیدهدم یک روز تعطیل، گرگان در هیئتی دیگر آراسته شده بود. هنوز آفتاب بر بلندای آسمان قد نکشیده بود، اما خیابانهای شهر با شکوهی بینظیر میدرخشیدند. کوچه پس کوچهها، آبخورده و عطرآگین، بشارت حضور مهمانانی را میدادند که سالها در انتظارشان بودند. گویی شهر، جامهای نورانی بر تن کرده و برای دیداری مهم آماده میشد.
.
از هر سو که نگاه میکردی، مردمانی را میدیدی که با دلی پراز شوق و چشمی نمناک، رهسپار حسینیه ثارالله و معراج شهدای گرگان بودند. اگرچه ساعت تشییع پیکرهای مطهر، هشت و نیم صبح اعلام شده بود، اما امواج خروشان مردمی، ساعتی زودتر صحنه معراج شهدا را به دریایی از عشق و ارادت بدل کرده بود.
فضا از عطر گلاب و بوی اسپند، ملکوتی شده بود. مادران شهدا، تصویر فرزندان خود را در آغوش گرفته بودند و گویی این پنج شهید گمنام نیز فرزندان همه آنان بودند. در چشمانشان، اشتیاق دیداری دوباره موج میزد؛ گویی پس از دههها انتظار، بار دیگر فرصت یافته بودند تا پیکر عزیزانشان را در آغوش کشند.
نوای دلنشین روضه حضرت زهرا (س)، روح را به ملکوت اعلی پرواز میداد. آنگاه که پیکرهای مطهر، یکی پس از دیگری، در پرچم پرافتخار ایران اسلامی پیچیده شد و در برابر دیدگان مشتاق مردم قرار گرفت، فریاد "لبیک یا خامنهای" و "یازهرا (س)" آسمان شهر را شکافت.
اینان جوانان رشیدی بودند در بهار عمر؛ 17، 19، 21، 23 ساله. دلیرمردانی که در عملیاتهای غرورآفرین خیبر، کربلای 4، والفجر 1 و کربلای 5، جاودانه شدند و اکنون پس از سالها، به آغوش مردم بازگشته بودند.
مردم گرگان در این میهمانی بزرگ، سنگ تمام گذاشتند. از هر قوم و قبیله، با هر گویش و زبان، همگی گرد آمده بودند تا عشق خود را به این سربازان گمنام نشان دهند. پدران، دست بر چهره گذاشته و اشک میریختند و مادران، ذکر صلوات بر لب داشتند. برای بسیاری، این صحنه، خاطرات سالهای دفاع مقدس را زنده میکرد؛ روزهایی که شهرها و دیاران، چنین میزبان شهدا بودند.
پس از اقامه با شکوه نماز توسط آیتالله طاهری، نماینده مردم گلستان در مجلس خبرگان رهبری، پیکرهای مطهر بر روی دستان مردم به حرکت درآمد. موج عظیم جمعیت، تابوتها را در آغوش گرفت و خیابانهای شهر، صحنه حرکت کاروانی شد که گویی تا ملکوت امتداد داشت.
این دریای بشری، با ذکر "یا زهرا" و شعارهای حماسی، گواهی داد که مردم غیرتمند گرگان، همچون دیگر هموطنان ایرانی، بر پیمان خود با شهدا استوارند. عشق به شهدا، در جان و دل این مردم ریشه دوانده و هرگز رنگ نخواهد بست.
هنگامی که کاروان به امامزاده عبدالله(ع) گرگان رسید، پیکرهای مطهر برای تدفین نهایی به مکانهای از پیش تعیین شده منتقل شدند. دو شهید عزیز، میهمان علیآباد و مراوهتپه شدند تا آن دیار نیز از برکت حضور این آلالههای فاطمی، عطرآگین شود.
این تشییع پرشکوه، تجلی عهدی ناگسستنی بود بین ملتی که آرمانهای شهدا را در اعماق وجود خود نگاه داشته و هرگز اجازه نخواهد داد یاد و خاطره این عزیزان به فراموشی سپرده شود. گرگان امروز، چهره حقیقی عشق و ایثار را به تصویر کشید و نشان داد که شهدا، نه تنها در تاریخ که در قلبهای مردم، جاودانه زیست میکنند.
انتهای پیام/