به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، بر اساس یک مطالعه تازه ناسا، زمین از سال 2001 تاکنون یک درجه کامل «تیرهتر» شده است؛ به این معنا که سیاره ما اکنون بخش کمتری از نور خورشید را به فضا بازتاب میدهد و این تغییر میتواند بر اقلیم زمین اثر بگذارد.
گروهی از پژوهشگران به سرپرستی نورمن لوب در مرکز تحقیقات لانگلی ناسا با بررسی دادههای ماهوارهای، به اختلاف تازهای میان بازتاب خورشیدی نیمکره شمالی و جنوبی پی بردهاند؛ اختلافی که تا پیش از این شناخته شده نبود.
افزایش نابرابری میان دو نیمکره
نتایج مطالعه که دوره 2001 تا 2024 را پوشش میدهد، نشان میدهد این روند نهتنها توازن انرژی زمین را تغییر میدهد، بلکه بهطور یکنواخت نیز رخ نمیدهد.
نیمکره شمالی با سرعت بیشتری نسبت به نیمکره جنوبی «تیره» میشود؛ موضوعی که باعث جذب بیشتر گرما در مناطقی میشود که یخ و برف آنها پیشتر نیز در حال عقبنشینی بوده است.
تغییری کوچک، پیامدی بزرگ
در بالای جو، زمین بهطور معمول حدود 240 تا 243 وات انرژی خورشیدی در هر مترمربع دریافت میکند اما دانشمندان دریافتند که در هر دهه، میان دو نیمکره حدود 0.34 وات بر مترمربع اختلاف ایجاد شده است.
این عدد شاید کوچک به نظر برسد، اما تغییرات اقلیمی از همین تغییرات اندک و مداوم آغاز میشود. حتی افزایش آهسته انرژی ورودی میتواند در طول زمان فصلهای یخدریا، پوشش برف، الگوی ابرها، بادها و جریانهای اقیانوسی را تغییر دهد و این چرخه، خود باعث تقویت روند گرمایش میشود.
نقش یخ، برف و رنگ سطح زمین
یکی از عوامل این روند کاهش «آلبدو» یا همان میزان بازتاب نور است. سطوح روشن مانند یخ دریا، برف یا بالای برخی ابرها نور را به فضا بازمیگردانند؛ اما جایگزینی آنها با سطح تیرهتر دریا یا خاک برهنه، باعث جذب انرژی بیشتر میشود.
در دو دهه اخیر، نیمکره شمالی کاهش قابلتوجهی در پوشش برف بهاره و یخ تابستانی اقیانوس منجمد شمالی تجربه کرده است. کاهش این سطوح روشن، بازتاب نور را کمتر و ذوب بیشتر را آسانتر میکند؛ چرخهای که «بازخورد مثبت» نام دارد.
هوای پاکتر، زمین تیرهتر
جو زمین نیز نقش مهمی دارد. بخار آب، ابرها و بهویژه «آئروسلها» – ذرات بسیار ریز معلق که نور را پراکنده میکنند و در تشکیل قطرات ابر نقش دارند – میتوانند میزان بازتاب نور را تغییر دهند.
در نیمکره شمالی، آلودگی آئروسلها طی سالهای اخیر به دلیل قوانین سختگیرانه کیفیت هوا در آمریکای شمالی، اروپا و بخشهایی از شرق آسیا کاهش یافته است.
این موضوع بهنفع سلامت انسان است، اما از سوی دیگر باعث شده میزان پراکندگی نور و سفیدی ابرها کمتر شود و در نتیجه نیمکره شمالی تیرهتر گردد.
در مقابل، نیمکره جنوبی گهگاه با افزایش طبیعی آئروسلها روبهرو بوده است؛ از جمله دود ناشی از آتشسوزیهای گسترده استرالیا و ذرات حاصل از فوران آتشفشان هونگا تونگا–هونگا هاʻاپای که بر بازتاب نور در لایههای بالایی جو تأثیر گذاشت.
انتهای پیام/