به گزارش خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، کتاب «شأن اخلاقی محیطزیست از نگاه اسلام و مسیحیت» نوشته مهدی احمدی، در فضایی منتشر شده است که موجی از نقدها، ادیان ابراهیمی را به بیتوجهی به محیطزیست متهم میکند. منتقدان با استناد به آموزه «تسخیر طبیعت برای انسان»، ادیان را مسئول شکلگیری نگرش سلطهجویانه نسبت به محیطزیست میدانند. این اثر با رویکرد تحلیلی و تطبیقی میکوشد نشان دهد این برداشت، نهتنها دقیق نیست، بلکه با مبانی اخلاقی هر دو دین در تعارض قرار دارد.
نویسنده در تحلیل خود تأکید میکند که اسلام و مسیحیت، هر دو برای طبیعت شأن اخلاقی قائلاند؛ هرچند این شأن بهصورت مستقل و قائمبهذات تعریف نمیشود و در پیوند با مسئولیت انسان معنا مییابد. بر اساس یافتههای کتاب، ادیان نهتنها طبیعت را بیارزش تلقی نکردهاند، بلکه آن را در ذیل وظایف اخلاقی انسان قرار دادهاند؛ وظایفی که ناظر به حفظ تعادل، رعایت حدود و جلوگیری از تخریب محیطزیست است.
مهمترین بخش تحلیل این کتاب جایی است که نویسنده با ارائه شواهد متنی و عقلی، نشان میدهد اسلام در این میدان نهتنها از مسیحیت عقبتر نیست، بلکه با ساختاری جامعتر و دقیقتر به رابطه میان انسان و طبیعت پرداخته است. به باور او، ادبیات اخلاقی اسلام ظرفیتهای گستردهای برای ساماندهی یک اخلاق محیطزیستی معاصر دارد؛ ظرفیتی که میتواند در پاسخ به بحرانهای امروز راهگشا باشد و تصویر نادرست از ادیان را اصلاح کند.
این کتاب، علاوه بر آنکه به یک منازعه نظری درباره نقش ادیان در بحران محیطزیست پاسخ میدهد، تلاشی است برای بازخوانی منصفانه سنتهای دینی در زمینه اخلاق طبیعت؛ بازخوانیای که نتیجه آن اثبات توانمندیهای تمدنی اسلام در برخورد با مسئله محیطزیست است.
انتهای پیام/