به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم, گزارشهای 6ماهه ابتدای سال 1404 از سوی سازمان فنی و حرفه ای از وضعیت مهارتآموزی در کشور، حاکی از یک شکاف قابل توجه در تحقق برنامههای آموزشی به ویژه در مناطق روستایی و محروم مرزی است. در حالی که سربازان وظیفه و دانشجویان با نرخ تحقق قابل قبولی از دورههای مهارتی بهرهمند شدهاند، ساکنین مناطق روستایی و مرزی با عملکردی به مراتب پایینتر، نیازمند توجه فوری و بازنگری اساسی در رویکردهای آموزشی هستند.
عملکرد ضعیف در روستاها و مناطق مرزی
بر اساس آمار منتشر شده، در بخش مهارتآموزی برای ساکنین مناطق روستایی، از برنامه هدفگذاری شده برای 53,173 نفر دوره، تنها 23,370 نفر دوره محقق شده است که معادل حدود 44 درصد از برنامه است. این ارقام، نشان دهنده عدم دسترسی بخش قابل توجهی از جامعه روستایی به آموزشهای مهارتی مورد نیاز است.
وضعیت در مناطق محروم مرزی نیز چالشبرانگیزتر است. در این مناطق، از 1,944 نفر ساعت دوره پیشبینی شده، تنها 805 نفر دوره برگزار شده که نرخ تحقق آن حدود 41 درصد را نشان میدهد. این آمار پایین، زنگ خطری برای توسعه پایدار و ایجاد فرصتهای شغلی در این مناطق حساس جغرافیایی محسوب میشود.
تحقق بالاتر در سایر بخشها
در مقابل این عملکرد، آمار مهارتآموزی برای سربازان وظیفه و دانشجویان، ارقام امیدوارکنندهتری را به نمایش میگذارد. مطابق گزارش، 61,958 نفر ساعت دوره برای سربازان وظیفه هدفگذاری شده بود که 53,406 نفر دوره آن با نرخ تحقق حدود 86 درصد به انجام رسیده است. همچنین در بخش دانشجویان، از 20,119 نفر دوره هدفگذاری شده، 15,430 نفر دوره محقق شده که نرخ 77 درصد را نشان میدهد. این موفقیت در گروههای هدف مذکور، بیانگر وجود ظرفیتها و الگوهایی است که میتوانند در مناطق کمتر برخوردار نیز به کار گرفته شوند.
ضرورت بهروزرسانی و تقویت مهارتآموزی در مناطق روستایی و مرزی
عملکرد ضعیف در مناطق روستایی و مرزی، نه تنها مانعی بر سر راه توسعه اقتصادی و اشتغالزایی در این مناطق است، بلکه میتواند به مهاجرت جوانان به شهرها و افزایش نابرابریهای منطقهای دامن بزند. مهارتآموزی، کلید توانمندسازی این جوامع برای بهرهبرداری از ظرفیتهای محلی، ایجاد کسبوکارهای کوچک و مقاومسازی اقتصاد محلی است.
کارشناسان معتقدند که برای بهبود این وضعیت، نیاز به بازنگری جدی در نوع آموزشها، شیوههای دسترسی و سازگاری محتوای دورهها با نیازهای واقعی و بومی مناطق روستایی و مرزی است. برنامهریزیهای آتی باید با هدف افزایش مشارکت و ارائه آموزشهای کاربردی و بازارمحور صورت گیرد تا ساکنین این مناطق نیز بتوانند نقش فعالتری در توسعه کشور ایفا کنند. توجه به زیرساختها، استفاده از فناوریهای نوین آموزشی و تسهیل دسترسی به کارگاههای عملی، از جمله راهکارهای پیشنهادی برای عبور از این چالش به شمار میروند.
انتهای پیام/