خبرگزاری تسنیم ـ عباس نورزائی، فعال سیاسی و اجتماعی| بالاخره پس از سالها انتظار، در سال 1401 گاز به سیستان رسید و امروز شهرها و روستاهای این پهنه، خانوا به خانوار به شبکه سراسری گاز متصل میشوند. مردمی که سالها با ماراتن صفهای طولانی، جابهجایی سخت کپسولها و رنج طاقتفرسای زمستانهای خشک و بادهای استخوانسوز روبهرو بودند، اکنون طعم آسایش و ثبات انرژی را میچشند.
در این مسیر، یکی از اقدامات ارزشمند و انساندوستانه، معافیت خانوارهای تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی(ره) از پرداخت هزینههای لولهکشی و اشتراک گاز است. پرداخت این هزینهها توسط نهادهای حمایتی، لبخند را بر چهرهی خانوادههای کمبرخوردار نشاند و امید را در دل آنان زنده کرد. این گام، نمونهای از سیاستهای حمایتی درست و هدفمند است که آثار آن مستقیم در زندگی مردم دیده میشود.
با وجود این موفقیتها، در برخی نقاط همچنان مشکلاتی جدی وجود دارد؛ از جمله در شهر زهک که بهرغم انجام لولهکشی در تعداد زیادی از منازل، نزدیک به چهار ماه است که اشتراک بسیاری از خانوارها وصل نشده است. این تأخیر، پرسشهایی جدی را در ذهن مردم ایجاد کرده و نوعی نارضایتی نسبت به روند اجرا بهوجود آورده است.
مشخص نیست چرا شرکتهای پیمانکار، ناظران فنی، نظام مهندسی و سایر دستگاههای ذیربط نتوانستهاند هماهنگی لازم را برای تکمیل فرآیند اشتراکگذاری فراهم کنند. مردم انتظار دارند وقتی لولهکشی انجام شده و هزینهها پرداخت شده است، خدمات در زمان مقرر ارائه شود. تأخیرهای طولانی، نهتنها خانوارها را در فصل سرما دچار مشکل میکند، بلکه کل پروژه گازرسانی را در نگاه افکار عمومی زیر سئوال میبرد.
ضروری است دستگاههای مسئول با شفافیت، علت این تعلل را توضیح دهند و فوراً برای رفع آن اقدام کنند. گازرسانی بهخودی خود یک دستاورد بزرگ است، اما این دستاورد زمانی کامل میشود که خدماترسانی بدون تبعیض، بدون تأخیر و با رعایت حقالناس انجام شود. مردم زهک شایسته پاسخگویی، سرعت عمل و احترام هستند؛ همانگونه که مردم دیگر نقاط سیستان از ثمره این پروژهی ملی بهرهمند شدهاند.
انتهای پیام/