خبرگزاری تسنیم ـ علی محمدی، فعال فرهنگی و اجتماعی| روز دانشجو هر سال فرصتی تازه فراهم میکند تا نهفقط به گذشتهای سرشار از کنشگری و مقاومت بنگریم، بلکه به افق روشن پیشروی دانشگاه و نقش تعیینکننده نسل جوان در ساختن آینده ایران نیز توجه کنیم. امروز بیش از هر زمان، دانشجو حامل پیام امید، پیشرفت و خودباوری ملی است.
دانشگاه در نگاه رهبر معظم انقلاب «کارخانه انسانسازی» و نقطه آغاز تحول بزرگ ملت است. ایشان بارها تاکید کردهاند که پیشرفت کشور بدون نیروی جوان، متفکر و مومن ممکن نیست. همین نگاه نشان میدهد که روز دانشجو تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه یادآور مسئولیتی تمدنی است.
دانشجوی امروز در میانه میدانهای علمی، فناورانه و اجتماعی ایستاده و میکوشد مرزهای دانشی را که نسلهای قبل ترسیم کردهاند، گسترش دهد. این تلاش نهتنها برای توسعه فردی، بلکه برای اقتدار ملی معنا پیدا میکند؛ همانگونه که رهبر انقلاب «جهاد علمی» را یکی از اصلیترین نیازهای زمانه دانستهاند.
در شرایطی که جهان با سرعت به سمت فناوریهای نوظهور، اقتصاد دانشبنیان و رقابتهای پیچیده پیش میرود، دانشگاه ایرانی نیز باید جایگاه خود را بازیابد و تثبیت کند. جوان ایرانی اثبات کرده است که میتواند در بسیاری از حوزهها از جمله نانو، سلولهای بنیادی، هوافضا، هوش مصنوعی و امنیت سایبری رکوردهای قابلتوجهی را ثبت کند.
یکی از مفاهیم کلیدی بیانات رهبری، «امید» است. ایشان همواره تاکید میکنند که دشمن در پی ایجاد ناامیدی میان جوانان و دانشجویان است، زیرا ناامیدی موتور حرکت را خاموش میکند؛ اما واقعیت میدانی چیز دیگری است؛ صدها نمونه از پیشرفتهای علمی ایران در دل دانشگاهها نشان میدهد که آینده از آنِ ارادههای مصمم است.
دانشجو امروز بیش از گذشته با واقعیتهای جهانی آشناست؛ به منابع علمی دسترسی مستقیم دارد و میتواند با نگاه انتقادی، تحلیلی و خلاق، نقش موثری در حل چالشهای کشور ایفا کند. فضای نقد سازنده و پرسشگری، نه تهدید، بلکه فرصت رشد ملی است.
جنبش دانشجویی زمانی به بالاترین کارآمدی خود میرسد که علاوه بر مطالبهگری، در مسیر ارائه راهحل حرکت کند. رهبر انقلاب بارها دانشجویان را به ایفای نقش «افسران جنگ نرم» فراخواندهاند؛ جوانانی که باید با عقلانیت، اخلاق و ابتکار، میدان روایت و تولید فکر را مدیریت کنند.
امروزه دانشجو صرفاً یک مخاطب منفعل سیاستگذاری نیست؛ بلکه باید به یک کنشگر موثر در عرصههای حکمرانی، توسعه شهری، فناوری، فرهنگ و اقتصاد تبدیل شود. تمرین مشارکت، تربیت مدیریتی و نگاه آیندهپژوهانه، بخشی از رسالت اوست.
یکی از امیدبخشترین جلوههای دانشگاه ایران، حضور پررنگ دانشجویانی است که در قالب شرکتهای دانشبنیان، هستههای فناور و گروههای پژوهشی، آینده اقتصاد کشور را دگرگون میکنند. این حرکت از دل دانشگاه آغاز شده و به صنایع بزرگ راه یافته است.
در چنین مسیری، توجه به بیانیه گام دوم انقلاب اهمیت ویژهای دارد؛ جایی که رهبر معظم انقلاب بهروشنی خطاب به جوانان میگویند «شما فرماندهان امروز و مدیران فردایید.» این جمله نه فقط یک دلگرمی، بلکه یک نقشه راه است برای نسلی که باید بار توسعه ایران را بر دوش بگیرد.
البته چالشها نیز کم نیستند؛ مشکلات معیشتی، دغدغههای شغلی، کمبود امکانات پژوهشی و برخی محدودیتهای ساختاری میتواند حرکت دانشجویی را کند کند؛ اما نگاه مبتنی بر امید و اراده جمعی میتواند این موانع را به پلههای رشد تبدیل کند.
مسئولان دانشگاهی و تصمیمسازان کشور نیز باید با درک نیازهای واقعی دانشجویان، سیاستهایی اتخاذ کنند که مسیر پیشرفت را هموار کند؛ از حمایت از پایاننامههای کاربردی تا توسعه مراکز نوآوری و تقویت نشاط علمی. امروز بیش از هر زمان، سرمایهگذاری بر دانشجو یک ضرورت ملی است.
دانشگاه همچنین باید به پایگاه اخلاق، مسئولیتپذیری و هویتبخشی نسل جوان تبدیل شود. رهبر انقلاب همواره بر اهمیت «ایمان، امید و تلاش» تاکید کردهاند؛ مفاهیمی که میتوانند دانشگاه را به کانون سازندگی و تعالی شخصیت ایرانی- اسلامی تبدیل کنند.
در این میان، نقش اساتید نیز تعیین کننده است. استادانی که با نگاه باز، روحیه حمایتی و روش آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی، میتوانند اعتماد به نفس دانشجو را تقویت کرده و او را برای فتح قلههای علم و خدمت آماده کنند. آینده از آن دانشگاههایی است که استاد و دانشجو در آن هممسیر باشند.
در نهایت، روز دانشجو دعوتی است برای بازاندیشی در تواناییهای نسل جوان ایران. اگر این ظرفیت عظیم با برنامهریزی درست، فضای آزاد علمی، امید اجتماعی و یک جهتگیری روشن همراه شود، میتوان انتظار داشت که دانشگاه به پیشبرنده اصلی جهش در عرصههای علمی، اقتصادی و فرهنگی تبدیل شود.
روز دانشجو یادآور این پیام است که ایران به آیندهای روشن دست خواهد یافت، اگر دانشجوی امیدوار، مؤمن، پرتلاش و خودباور در میدان بماند و مسیر پیشرفت را با قدرت ادامه دهد. این روز نه فقط بزرگداشت یک خاطره تاریخی، بلکه تجدید میثاق با آیندهای است که قرار است به دست دانشجویان امروز ساخته شود.
انتهای پیام/