به گزارش خبرگزاری تسنیم از بوشهر در سپیدهدم میلاد حضرت زهرا(س)، صدای عظمت و کرامت زن در ملکوت طنینانداز شد؛ گویی که آسمان و زمین در انتظار آمدن گرامیترین بانو بودند. در آن شب ملکوتی، فرشتگان صف به صف، با تسبیح و درود، در خانه خدیجه را گشودند تا تولد سرور زنان عالم را نظاره کنند. بانویی که رسول خدا(ص) دربارهاش فرمود:
«فاطمة بَضعَةٌ مِنّی، مَن آذاها فَقَد آذانِی.» فاطمه پارهی تن من است؛ آزردن او آزردن پیامبر خداست. آمدن زهرا، شکوفایی حقیقتی بود که زن را نه موجودی در حاشیه، بلکه مظهر رحمت الهی و جامهدار معنا و صفا معرفی کرد.
زن در آیات قرآن، جلوهای از رحمت و کرامت است. قرآن، زن و مرد را از یک حقیقت واحد میداند: «خَلَقَکُم مِن نَفسٍ واحِدَة» زن و مرد، دو جلوه از یک سرچشمهاند؛ شریک آفرینش و مسئولیت بر دوش هر دو نهاده شده است. هنگامی که خداوند درباره مریم(س) میفرماید: «وَاصْطَفَاکِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِین» و درباره مادر موسی(س): «أَوْحَیْنَا إِلى أُمِّ مُوسَى» این پیام را میرساند که زن میتواند برگزیده و مخاطب مستقیم وحی الهی باشد. این آموزهها برای آن آمدند تا انسان به مقام بالای زن در آفرینش پی ببرد و بداند که در وجود زهرا(س)، همه فضیلتهای زنانه به عالیترین صورت تجسم یافته است؛ دختری که مادر یازده خورشید و پایهگذار مکتبی بزرگ شد.
ولادت زهرا(س) آغاز راهی نو در معرفت و اخلاق بود. روایات گواهاند که هنگام تولد آن بانوی بزرگوار، خانه خدیجه از نوری خاص منور گشت: «فلمّا وُلِدَت فاطمة، أضاءَ البیت بنورِها.» این نور نه فقط روشنایی خانه، بلکه آغاز مکتبی بود با پیام مادری عاشورا، حیای فاطمی، عبادت و دفاع از ولایت. زهرا(س) مادر امامت و سرچشمه انقلاب معنوی کربلاست.
روز زن فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه روز پاسداشت اصل و حقیقت زن است. روایت آمده است: «لولا فاطمةُ لما خَلَقتکما.» اگر فاطمه نبود، نه پیامبری و نه ولایت تحقق نمییافت. یعنی زن، پایه آفرینش و ولایت است؛ نوری که از خانه زهرا(س) برخاست و تاریخ را تا همیشه روشن ساخت.
فاطمه زهرا(س)، حقیقتی مادرانه برای همه جهان است. جهان، به برکت وجود آن بانوی آسمانی همچنان میچرخد؛ چرا که شبهای مدینه، اشکهای پنهان و دعای خیرش برای محرومان و آینده امت تا همیشه جاری است. در محراب عبادت ابتدا برای همسایگان دعا میکرد و در اوج مظلومیت نیز لبخند و صبرش برای کودکان و تاریخ باقی ماند. زهرا(س) نماد زن ایثارگر، زن معرفت و زن نور است.
امروز، هر بار که روز زن فرا میرسد، گویی ندایی از آسمان شنیده میشود: «ای دختران آدم، ای مادران و زنان این سرزمین، سرتان بلند که تاج کرامت بر سرتان نهاده شده است.»
روز زن یعنی تجدید عهد با زهرا(س): عهد بر پاکی، حیا، ایستادگی و پرورش نسلهای اهل فضیلت. روز زن، یادآور ارزش و عظمت بانوی آسمانی و الهامبخش همه زنان این سرزمین است.
اگر بخواهیم الگویی کامل برای انسان معاصر بیان کنیم، هیچ شخصیتی به اندازه حضرت زهرا(س) نمیتواند الهامبخش و راهنما باشد. شخصیت زهرا(س)، ترکیبی بیهمتا از عاطفه و عقلانیت، عرفان و مسئولیت اجتماعی، بندگی و بالندگی است؛ الگویی که برای هر زن و مردی، چراغ راهی به سوی فضیلت و مسئولیت خواهد بود.
حضرت زهرا(س)، نخستین آموزگار عشق و ایثار است. او دختر پیامبری است که کلامش تا ابد جاری است: «فاطمة بضعه منی.» یعنی زهرا پارهای از وجود من است. لحظهای که فاطمه(س) به دنیا آمد، مدینه آکنده از نوری شد که نه تنها این خانه را، بلکه همه تاریخ را روشن کرد.
حضرت زهرا(س) به زنان آموخت که میتوان در اوج حیا، نماد عزت اجتماعی بود و در کنار عشق به خانواده، منادی عدالت و حامی محرومان شد. او، همسری همدل و مادری دلسوز بود، که فرزندانش سرآمدان دین و انسانیت شدند.
در سیره حضرت زهرا(س)، تعادل کامل میان زندگی فردی و اجتماعی دیده میشود. او نخستین بانویی است که با وجود همه سختیها، عبادت و بندگی را با خدمت به جامعه و دفاع از ارزشها پیوند زد. فاطمه(س) نشان داد زنان نه تنها توانایی رشد و کمال معنوی دارند، بلکه میتوانند محور تربیت نسلها، حافظان علم و اخلاق و پیشقراولان اصلاح جامعه باشند.
فاطمه(س) الگوی مادری، همسری، دختر بودن و شهروند نمونه است. او برای تمامی انسانها، چه زن و چه مرد، پیام دارد: شرافت و کمال، در ایمان، معرفت و خدمت به دیگران متجلی میشود.
در دنیایی که گاه ارزشها دستخوش فراموشی میشود، بازگشت به سیره فاطمی، راه برونرفت از بحرانهای فردی و اجتماعی است. فاطمه(س) یادآوری میکند که انسان میتواند هم اهل عشق باشد، هم اهل تفکر؛ هم اهل مسئولیتپذیری، هم اهل عفو و مهربانی. او در اوج غربت، سرافراز ایستاد و ارزش زن را نه در ظاهر و دارایی، بلکه در معرفت و سلوک و ایثار نشان داد.
از فاطمه(س) باید درس شجاعت، مهربانی، پاکی، حیا و دفاع از حق را بیاموزیم، تا در پرتو این الگوی الهی، بتوانیم جامعهای رشد یافته، عادل، متعالی و سرشار از امید بسازیم.
نویسنده: محمود خدری کارشناس مذهبی و فعال رسانهای استان بوشهر
انتهای پیام/