به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمد رسول نجفزاده کارشناس حوزه سیاستگذاری در رابطه با اجرای تبصره 1 ماده 17 قانون مالیات بر ارزش افزوده در سال جاری و اخذ برخط مالیات بر ارزش افزوده از رستورانهای زنجیرهای و معروف کشور گفت: یکی از مهمترین اقدامات سازمان امور مالیاتی در راستای انضباط بخشی به روندهای مالیاتستانی در کشور این است که اجرای تبصره 1 ماده 17 قانون مالیات بر ارزش افزوده در دستور کار قرار گرفته است. بر این اساس، 8 درصد از مالیات بر ارزش افزوده رستورانهای زنجیرهای و پلتفرمهای نمایش خانگی به صورت بر خط به حساب خزانهداری دولت واریز میشود.
وی در ادامه افزود: در سازوکارهای قبلی، دریافت مالیات بر ارزش افزوده به صورت آنی از مشتری انجام میشد اما در فواصل 3، 6 و 9 ماهه و حتی یک ساله به حساب دولت میآمد و این به معنای دسترسی دیرهنگام دولت به درآمدهای مالیاتی ناشی از دریافت مالیات بر ارزش افزوده بود و موجب کاهش درآمدهای مالیاتی میشد و اثرگذاری منفی بر مصرف مالیات در راستای توسعه کشور داشت.
این کارشناس حوزه سیاستگذاری با اشاره به تاخیر در تخصیص سهم توسعهای هر بخش از مالیات بر ارزش افزوده در نبود اخذ برخط این مالیات گفت: توسعه زیرساختهای شهری، بهداشتی و رفاهی کشور در گرو دسترسی دولت و مدیریت شهری به منابع مالی پایدار، شفاف و بهموقع است؛ منابعی که بخش مهمی از آن از محل مالیات بر ارزش افزوده تأمین میشود. در سالهای گذشته اگرچه مردم این مالیات را هنگام خرید پرداخت میکردند، اما به دلیل تأخیر در وصول و تمرکز پرداختها در پایان دورههای مالی، بخش قابل توجهی از این منابع دیرهنگام وارد چرخه توسعه میشد. همین وقفه زمانی، سرعت اجرای پروژههای شهری، بهداشتی و رفاهی را کاهش داده و هزینههای تأمین مالی دولت و شهرداریها را افزایش میداد.
نجفزاده در ادامه افزود: اخذ برخط مالیات بر ارزش افزوده، مالیات پرداختی مردم به صورت لحظهای و مستقیم به خزانه واریز میشود و دیگر نیازی به تجمیع مبالغ و پرداخت یکجای مالیات در پایان هر دوره وجود ندارد. این تغییر، جریان درآمدی دولت را منظم و قابل پیشبینی میکند و امکان برنامهریزی مستمر برای توسعه زیرساختهای شهری، تجهیز مراکز درمانی و ارتقای خدمات رفاهی را فراهم میسازد؛ بهگونهای که منابع مورد نیاز دقیقا در زمانی که باید، در اختیار بخشهای ذیربط قرار میگیرد.
وی در پایان گفت: از منظر بنگاههای اقتصادی، بهویژه رستورانداران، اخذ برخط مالیات نهتنها یک الزام جدید و سنگین نیست، بلکه در عمل به نفع جریان نقدی آنها تمام میشود. در مدلهای قبلی، رستورانها ناچار بودند مالیات دریافتی از مشتریان را برای مدتی نگه دارند و سپس به صورت یکجا در پایان دوره مالی پرداخت کنند؛ امری که فشار نقدینگی قابل توجهی ایجاد میکرد و گاه بنگاهها را با کسری منابع مواجه میساخت. با اخذ برخط، این فشار یکباره حذف میشود و بنگاهها دیگر در معرض شوک نقدینگی در پایان دوره ناشی از پرداختهای سنگین دورهای قرار نمیگیرند.
انتهای پیام/