به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، دین شاموئل الماس، تحلیلگر روزنامه گلوبس در این رابطه نوشت، سوریه در روزهای اخیر و در حالی که سرگرم گرامی داشت اولین سالگرد کودتا علیه بشار اسد بود، شرایط شوک آوری را تجربه کرد.
با وجود آنکه جانشین بشار اسد، یعنی عضو سابق گروه القاعده که نام خود را از ابو محمد الجولانی به احمد الشرع تغییر داده مورد استقبال گرم در غرب و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس قرار گرفت و ایالات متحده ید طولایی در سوق دادن مجدد این کشور به داخل جامعه جهانی دارد، اما الشرع بر خلاف ادعاهای سابقش که از نظر مثبتش نسبت برای پیوستن به توافقنامههای ابراهیم سخن گفته بود، بعد از برچیدن تحریمها از سوریه در این رابطه یک گام به عقب برداشت.
در بخش دیگری از این نوشتار آمده است: وضعیت داخلی رژیم وخیم است. این رژیم تنها حدود 60 درصد از خاک کشور را کنترل میکند، در حالی که منطقه باقی مانده شامل قبایلی در صحرای سوریه؛ کردها در شمال شرقی که اکثر میادین نفتی را کنترل میکنند؛ و دروزیها به رهبری حکمت الهجری در جنوب میشود. علاوه بر این، حضور اسرائیل را نیز نباید از قلم انداخت که روز به روز در کوه هرمون (جبل الشیخ) و منطقه السویداء گسترش بیشتری پیدا می کند (و به زعم جلوگیری از احتمال حمله گروه های جهادی که تا چندی پیش در جنگ داخلی سوریه مورد حمایت اسرائیل قرار داشتند به شهرکهای صهیونیست نشین بلندیهای جولان تا پشت دیوارهای دمشق هم پیش رفته است).
در اواخر نوامبر، زمانی که عملیاتی توسط تیپ 55 در شهر بیت جن منجر به زخمی شدن شش افسر و سرباز ذخیره شد که سه نفر از آنها به شدت زخمی شدند، اطلاعاتی در مورد کسانی که از خلأ قدرت در سوریه سوءاستفاده میکنند، منتشر شد که در فاصله 11 کیلومتری مرز (فلسطین اشغالی) بود.
این رسانه در ادامه به نقل از کارمیت والنسی، عضو ارشد موسسه مطالعات امنیت اسرائیل (INSS) و رئیس برنامه سوریه این موسسه، ادعا کرد: ترکیه جهادگرایان خارجی را تأمین مالی میکند. او میافزاید: «جنگجویان خارجی سازمان یافته هستند، به همین دلیل است که تام بورک، سفیر ایالات متحده در ترکیه، با ادغام 3500 جنگجوی خارجی در ارتش سوریه موافقت کرد.
هی ایتان کوهن یانرجاک، متخصص امور ترکیه در مرکز موشه دایان در دانشگاه تلآویو و موسسه استراتژی و امنیت قدس هم د راین رابطه میگوید: «سرمایهگذاری در قوانین اسلامی در طول جنگ داخلی سوریه و حمایت آنکارا از مخالفان، منجر به وضعیتی شده است که ترکیه خود را جایگزین روسیه و ایران در آنجا میبیند.
والنسی توضیح میدهد: در حالی که کردها در ماه مارس به توافق آتشبس و ادغام تدریجی دست یافتند، اما هنوز اجرا نشده است. آنها خواستار حفظ خودمختاری هستند امری که با نگاه ساختار حاکم بر سوریه در تضاد قرار دارد چون آنها به اشتراک گذاشتن قدرت را دشوار میدانند. درست است که اقلیتها در دولت و پارلمان نماینده دارند، اما این نمایندگی ناقص است.
خشم در میان اقلیتها تحت رژیم شریعت در مواجهه با موج قتل عامهایی که جهان تا حد زیادی نادیده گرفته است، تشدید شده است. در مرحله اول، در ماه مارس، حدود 1700 علوی، اعضای همان فرقه خانواده اسد، در غرب سوریه کشته شدند.
در ماه ژوئیه، سربازان رژیم شروع به نابودی دروزیها در حومه دمشق کردند، از جمله تحقیر تراشیدن سبیل برخی از علمای مذهبی کردند.
این وقایع دروزیها را به سوی اسرائیل کرد (رژیم اسرائیل به این بهانه تجاوز خود را به سوریه گسترش داد).
به زعم این رسانه تاکنون، وضعیت نسبتاً پایدار مانده است، اگرچه منطقه سویدا تحت محاصره است، که نشان میدهد رویارویی نظامی بین رژیم الشرع و اسرائیل یک سناریوی محتمل است.
این احتمال با رد مکرر هرگونه توافق امنیتی موقت توسط رئیس جمهور سوریه (رئیس ساختار حاکم بر سوریه) و مردمش تا زمانی که اسرائیل از سرزمینهایی که تقریباً یک سال پیش اشغال کرده بود، عقبنشینی کند، افزایش مییابد.
والنسی خاطرنشان میکند که "مذاکرات رژیم الشرع با دروزیها پس از قتل عام در ماه ژوئیه شکست خورد." او میافزاید: "از زمان خشونتهایی که رخ داده است در ماه مارس، بیاعتمادی به او در میان علویها هم گسترش یافت.
انتهای پیام/