به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، به تازگی روزنامه تایمز اسرائیل و رسانه آمریکایی المانیتور، در تحلیلها و گزارشهایی نوشتند: بعد از جنگ 12روزه، برداشت این بود که ضربات قابل توجهی به برنامه موشکی ایران وارد شده است. اما منابع اسرائیلی میگویند این برداشت دقیق نبوده و ایران اکنون حدود دو هزار موشک بالستیک سنگین در اختیار دارد؛ همان رقم قبل از جنگ. این اطلاعات در دیدار رئیس اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل، با سفیر آمریکا در سازمان ملل در میان گذاشته شده است. اسرائیل تلاش دارد آمریکا را ترغیب کند تا حمله دیگری صورت بگیرد.
این گزارشها و تحلیلها تحلیل، نکات قابل تاملی را در خود نهفته دارد. اولا اسرائیل (و آمریکا) برخلاف اینکه وانمود کردند اِشراف کاملی بر برنامه نظامی ایران دارند، ارزیابی درستی نداشتهاند. این برآورد اشتباه، موجب خطای محاسباتی بزرگ شد و هزینههای گزافی را به اسرائیل تحمیل کرد.
تصویر بازدارندگی نظامی و اطلاعاتی رژیم، طی هفت دهه گذشته، هرگز مانند جنگ اخیر، درهم نشکسته بود. ضربات کمرشکنی که موشکهای ایران به تاسیسات امنیتی، نظامی، اقتصادی، انرژی، و فناوری اسرائیل، و اتباع عاریتی آن وارد کرد، فراتر از حد محاسبات عادی است.
دوم اینکه ثابت میشود دستاورد سازی نتانیاهو و ادعای نابودی توان موشکی و عقبه پشتیبان- تامینکننده آن، دروغی بزرگ برای بقا بوده است؛ بنابراین، افکار عمومی رژیم صهیونیستی و مخالفان نتانیاهو خواهند پرسید که چرا با ریسک آغاز جنگ، دست ایران را برای عبور از خط قرمز امنیتی 77ساله اسرائیل و زدن ضربات عمیق راهبردی گشودید؟!
نکته سوم؛ با ادعای اخیر، توانمندی موساد و اطلاعات نظامی ارتش، و عقلانیت و قابل اعتماد بودن شخص نتانیاهو، زیر سؤال است و بنابراین، یک این سؤال جدی و هولناک میتواند گریبان صهیونیستها را بگیرد: از کجا معلوم که اصل ادعا و سقفگذاری دو هزار فروندی درباره موشکهای بالستیک ایران درست بوده و ایران مقادیر چند برابری از این موشکها و حتی موشکهای پیشرفتهتر را در اختیار نداشته باشد؟!
برخی انواع این موشکها، در روزهای آخر جنگ توسط ایران رونمایی شد و به تعبیر نشریات صهیونیستی و غربیی، «دروازههای جهنم را بر روی تلآویو گشود» و «صحنههای آخرالزمانی در اسرائیل آفرید».
نکته چهارم؛ شلیک و دقت موشکهای ایران در روند دوازده روزه، نه تنها متوقف نشد، بلکه ویرانگری و مرگباری شدیدتری هم پیدا کرد. کار به جایی رسید که نتانیاهو مجبور شد دست به دامن واسطهها شود و ترامپ بگوید: «اسرائیل واقعاً ضربه خیلی سختی خورد؛ خصوصاً در روزهای آخر. وای پسر! اون موشکهای بالستیک، خیلی از ساختمانها رو نابود کردند».
اگر این واقعیت را نمیتوان انکار کرد -که جای انکار ندارد- بنابراین نتانیاهو باید پاسخ دهد که در کنار تحمیل هزینههای گزاف اقتصادی و امنیتی به صهیونیستها، دقیقا چه غلطی علیه توان موشکی ایران کرده است؟!
نکته پنجم؛ اگر توان موشکی ایران از کار نیفتاد و قدرتمندانه به اسرائیل ضربه زد، چرا نتانیاهو مجبور به توقف جنگ بدون دستیابی به هدف اعلامی شد؟! و اگر ناتوان از همآوردی بوده و ناچار از توقف جنگ شده، چگونه میتواند دوباره درگیر شود، در حالی که میداند ایران، علاوه بر توانمندی توسعه یافته، مهارتهای و اطلاعات بسیار ذی قیمتی را در میانه میدان کسب کرده است؟!
ششم؛ برنامه نظامی ایران، فراتر از تخمینها و گمانههای دائما باطلشونده دشمنانش، کوه یخی را میماند که تنها نوک آن پدیدار شده است. فقط به عنوان یک نمونه، ایران تحریم شده در حوزه پهپاد نظامی به قلهای رسیده که آمریکا و روسیه هر دو ناچارند از روی نسخههای اولیه او، کپیبرداری کنند.
اگر موساد و ارتش اسرائیل با وجود لجستیک غربی نتوانستند از عهده ایران بر آیند اما ایران به تنهائی توانست هم موشک هایپرسونیک بسازد؛ و هم با اطلاعات دقیق، بر سر پایگاههای نظامی و اطلاعاتی، پالایشگاهها و نیروگاهها، و مراکزی مانند مؤسسه علمی- فناوری وایزمن بکوبد.
یادآور میشود روزنامه یدیعوت آحارانوت دیروز به نقل از ارتش اسرائیل نوشت: سرعت تولید موشکهای بالستیک در ایران افزایش داشته است و ایران در جنگ بعدی میتواند 500 تا هزار موشک را به طور همزمان به اسرائیل شلیک کند.
منبع: کیهان
انتهای پیام/