حجت الاسلام والمسلمین احمد ترابی، عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی، در گفتوگو با خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، به تبیین چرایی اهمیت دانشگاه از نگاه شهید مفتح به عنوان یک فرد حوزوی پرداخت و گفت: دلیل این امر، روشناندیشی و واضحبینی شهید مفتح و امثال او بود که توجه داشتند پیشرفت و تحول جامعه از رهگذر رشتههای علمی است که بخشی در دانشگاه و بخشی در حوزه هستند.
وی تصریح کرد: رشتههای علمی حوزه، اندیشه و معارف و فرهنگ دینی را پشتیبانی میکند؛ اما رشتههای علمی دانشگاهی، مسئولیتهای بسیار گسترده در عرصههای نظامی، اجتماعی، سیاسی، فنی و ... دارند؛ بنابراین اگر دانشگاهیان تمایلات دینی و معنوی صحیح داشته باشند، جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد و اگر به عکس، غربزده و وابسته باشند، با وجود تلاش همهجانبه حوزه، جامعه به سمت اهداف دینی سوق نخواهد یافت. از این رو شهیدان مفتح، مطهری، باهنر و بهشتی به این دانشگاه اهتمام داشتند. در سخنرانیها و نمازهای رهبر معظم انقلاب در مشهد نیز شاهد بودیم که اغلب قشر تحصیلکرده دانشگاهی حضور داشتند.
شاخصهای حوزه علمیه همافزا با دانشگاه
استاد حوزه و دانشگاه، آشنایی به علوم دانشگاهی را نخستین شرط لازم برای حوزه علمیه همافزا با دانشگاه برشمرد و افزود: حوزه برای اینکه بتواند پاسخگوی نخبگان جوان باشد باید به علوم دانشگاهی ورود کند البته برخی علوم دانشگاهی همچون جامعهشناسی، اقتصاد و علوم سیاسی ارتباط تنگانگی با علوم حوزوی دارند و در حوزه نیز به عنوان مثال نمیشود از نظام اقتصادی اسلام سخن گفت بدون توجه به سایر نظامهای اقتصادی دنیا.
حجت الاسلام ترابی تعیین سطوح اجتماعی تعامل را از دیگر مؤلفههای حوزه علمیه همافزا و پاسخگو دانست و گفت: لازم است سطوح تعامل حوزه با اقشار و صنوف مختلف مشخص باشد تا متناسب هر یک تربیت نیروی تخصصی صورت گیرد؛ از جمله برای تعامل با دانشگاهیان. قلم و بیان حوزویان در تعامل با دانشگاهیان باید بهگونهای باشد که به وجد بیایند، مشتاق شوند و حسرت بخورند که چرا پیش از این از این معارف آگاه نبودند.
عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی خاطرنشان کرد: وحدت حوزه و دانشگاه یعنی حوزه و دانشگاه را در جایگاه خود شناخته و ارج بنهیم و زبان مشترک بینشان داشته باشیم که یکی از مصادیق آن، آشنایی با علوم یکدیگر است مثلا اگر پزشک حوزوی داشته باشیم، میشود الگویی از اخلاق اسلامی پزشکی را بر اساس مباحث حوزوی سامان داد.
وی افزود: در حال حاضر در مباحث پزشکی، مسألهای به نام اخلاق پزشکی وجود دارد که معمولا با حضور یک روحانی ارائه میشود و او زمانی میتواند ارتباط مؤثر و حرف جدی در اخلاق پزشکی داشته باشد که بخشی از دانش پزشکی را بشناسد؛ اما حوزه به این مهم کمتر توجه کرده است. اساتید دانشگاه معمولا خود را در معرض اندیشههای حوزوی قرار میدهند، حوزویان نیز به تبعیت از آیه شریفه «الذین یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه» لازم است چنین عملکردی داشته باشند؛ حرف خوب در دانشگاه هم هست؛ پس باید آن را شناخت و با دانش حوزوی ارتقا داد.
علم دین و دنیا قابل تفکیک از یکدیگر نیست
حجت الاسلام ترابی با اشاره به تلقیهای غلط نسبت به حوزه در پیش از انقلاب اسلامی گفت: پیروزی انقلاب اسلامی و راهبری آن با سردمداری دو شخصیت برجسته حوزوی نشان داد که حوزه نه تنها علمگریز نیست، بلکه به شدت در پی ترویج علم و گسترش و اعتلای علم دینی و دنیایی است و این دو را از هم تفکیک نمیکند.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به روایت «العلمُ سلطان» یادآور شد: اگر بناست مقابل دنیا سر خم نکنیم، باید قدرت علمی داشته باشیم؛ هم در زمینه علم دین و هم علوم دنیوی (فنی، صنعتی و اقتصادی و ...) که دانشگاه بخش بزرگی از آنها را دارد. علم، به کارکردهای زندگی، سرعت و قدرت میبخشد و اگر با اندیشه درست و ایده الهی ضمیمه شود، این قدرت و سرعت چند برابر میشود چنانکه در همین 47سال که تحت انواع فشارها و هجمهها قرار داشتیم، این همه رشد علمی و عزت و عظمت به دست آوردهایم.
خبرنگار: زهرا شریعتی
انتهای پیام/