محمد جانمحمدلو از مجتمع آموزشی موسی ابن جعفر(ع) شهرستان درگزین، موفق شد در مسابقات پارا آسیایی جوانان دبی 2025 مدال نقره کسب کند.وی از سه سال پیش تحت هدایت حمید اسلامی، مربی نابینایان همدان، فعالیت خود در رشته دو و میدانی را آغاز کرده و در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در همدان، مسیر حرفهای خود را پر از موانع مالی، تجهیزاتی و شخصی توصیف میکند.
جانمحمدلو با اشاره به اینکه تمامی هزینههای حضور در مسابقات آسیایی را شخصاً پرداخت کرده و تابستان را در شرایط سخت خوابگاهی گذرانده است، گفت: روزانه سه ساعت تمرین مداوم داشتم و همزمان برای کنکور مطالعه میکردم. اما در کل علاقه اصلی من فوتبال است و طرفدار علی دایی، مهدی طارمی و تیم پرسپولیس هستم، اما محدودیتها و شرایطی داشتم که نمیتوانستم وارد این ورزش شوم.
این نایب قهرمان تاکید کرد: ورزشکاران نابینا در تمرینات به همراهی یک همگام نیاز دارند و هماهنگی با او بسیار دشوار است. هیچ حمایتی از سوی اداره ورزش و جوانان یا سایر مسئولین دریافت نکردیم و تجهیزات مورد استفاده اغلب خراب یا قدیمی بودند و مجبور شدیم خودمان راهحل پیدا کنیم.
جانمحمدلو درباره رقابتهای بینالمللی گفت: در مسابقات دبی 2025 با 45 کشور رقابت داشتیم و رقبای اصلی ما از هند، ازبکستان و هلند بودند. با وجود آمادگی کامل، آسیب دیدگی جزئی مانع کسب مدال طلا شد، اما توانستیم پرچم جمهوری اسلامی ایران را در سکوی دوم بالا ببریم.
وی به مشکلات و کمبودهای ورزشکاران معلول در ایران نیز اشاره کرد و گفت: عدالت در حمایت از ورزشکاران معلول نسبت به ورزشکاران سالم رعایت نمیشود. هزینههای ورزش ما بالا است و بسیاری از امکانات مورد نیاز استاندارد و بهروز نیستند.
این ورزشکار قهرمان تأکید کرد: وفادار به هویت ایرانی هستم و خواهم بود و حتی در صورت پیشنهاد بازی برای کشور دیگر، ترجیح میدهم برای ایران رقابت کنم. از مسئولان خواستار حمایتی عادلانه هستم تا مسیر قهرمانی ورزشکاران معلول را هموار شود.
جانمحمدلو در پایان ضمن قدردانی از خانواده و مربی خود، تاکید کرد: موفقیت ما حاصل تلاش و همت شخصی است و بدون حمایتهای خانواده و همراهان امکانپذیر نبود. امیدوارم مسئولین توجه بیشتری به ورزشکاران معلول داشته باشند تا شرایط برای رشد و کسب افتخارات بینالمللی فراهم شود.
محمد جانمحمدلو، نماینده شهرستان درگزین، نمونهای از تلاش، استقامت و پشتکار ورزشکاران نابینا است که با وجود محدودیتها، توانست نام ایران را در عرصه بینالمللی به اهتزاز درآورد و مسیر پیش روی نسلهای بعدی ورزشکاران معلول را روشن کند.
این قهرمان با تلاش و ارادهای مثالزدنی، نشان داد که محدودیتهای جسمانی هرگز مانع از رسیدن به اهداف بزرگ و افتخارآفرینی برای کشور نمیشود. مسیر او گواه روشنی بر اهمیت پشتکار، خودباوری و مدیریت شرایط سخت است؛ موضوعی که میتواند الگویی برای سایر ورزشکاران جوان و علاقهمند به رشتههای پارالمپیکی باشد.
تجربه محمدلو همچنین یادآور این واقعیت است که حمایت سازمانها و مسئولین، نقش تعیینکنندهای در شکوفایی استعدادهای ورزشکاران معلول دارد. فراهم شدن امکانات مناسب، حمایت مالی و برنامهریزی حرفهای میتواند زمینهساز موفقیتهای بیشتری برای ایران در عرصههای بینالمللی باشد.
با کسب مدال نقره، محمدلو نه تنها افتخار شخصی خود را تثبیت کرد، بلکه پیام روشنی به جامعه و مسئولین ارسال کرد: توانمندی و همت ورزشکاران معلول، شایسته توجه، حمایت و سرمایهگذاری است.
انتهای پیام/