به گزارش خبرگزاری تسنیم از کردستان، دیابت یکی از شایعترین بیماریهای مزمن در کشور است و انسولین، برای هزاران بیمار نه یک داروی انتخابی، بلکه شرط زندهماندن محسوب میشود. هرگونه اختلال در تأمین این دارو، مستقیماً سلامت و جان بیماران را تهدید میکند.
انسولین «لوومیر» بهعنوان یکی از انسولینهای پرمصرف و مؤثر در کنترل قند خون، برای بسیاری از بیماران دیابتی جایگزین سادهای ندارد و تغییر ناگهانی آن میتواند عوارض جدی بهدنبال داشته باشد.
در سالهای اخیر، بارها مسئولان حوزه سلامت از مدیریت بازار دارو، تأمین پایدار انسولین و جلوگیری از کمبود سخن گفتهاند؛ وعدههایی که در عمل، بارها با واقعیتهای میدانی فاصله داشته است.
استان کردستان با پراکندگی جمعیت و محدودیت دسترسی در برخی مناطق، بیش از بسیاری از استانها به توزیع منظم و شفاف داروهای حیاتی نیاز دارد. هر اختلالی در این زنجیره، فشار مضاعفی بر بیماران و خانوادهها وارد میکند.
شهر سنندج بهعنوان مرکز درمانی استان، مقصد اصلی بیماران دیابتی از شهرها و روستاهای اطراف است؛ اما گزارشهای میدانی خبرنگار تسنیم نشان میدهد حتی در داروخانههای این شهر نیز انسولین لوومیر یا نیست و یا بهسختی پیدا میشود اما در بازار آزاد با قیمتهای نجومی، به وفور وجود دارد!
نایابی این دارو، تنها یک کمبود دارویی نیست؛ بلکه نشانهای از ضعف در مدیریت، توزیع و عدم پاسخگویی شفاف نهادهای مسئول است که پیامدهای آن مستقیماً بر دوش بیماران افتاده است.
گزارش میدانی
پیگیریهای میدانی خبرنگار تسنیم از داروخانههای سطح شهر سنندج نشان میدهد انسولین لوومیر در اغلب داروخانهها موجود نیست و پاسخ واحدی نیز درباره زمان تأمین آن به بیماران داده نمیشود.
یکی از بیماران دیابتی که سالهاست از انسولین لوومیر استفاده میکند، در گفتوگو با تسنیم میگوید: چندین روز است تمام داروخانههای شهر را گشتهام. هر بار میگویند نداریم و مشخص نیست چه زمانی بیاید. تغییر انسولین برای من ساده نیست و قند خونم بههم ریخته است.
یکی از اعضای خانواده بیماران نیز با گلایه از بیپاسخماندن مراجعاتشان به تسنیم میگوید: وقتی میپرسیم چرا دارو نیست، هیچکس پاسخ روشنی نمیدهد. نه داروخانهها چیزی میگویند، نه دانشگاه علوم پزشکی کردستان توضیح شفافی میدهد.
در این میان، برخی بیماران از شکلگیری بازار غیررسمی فروش انسولین خبر میدهند. به گفته آنها، انسولین لوومیر در بازار آزاد با قیمتی بهمراتب بالاتر از نرخ رسمی معامله میشود؛ موضوعی که فشار مالی مضاعفی به بیماران تحمیل کرده است.
یکی دیگر از بیماران میگوید: دارویی که باید با قیمت یارانهای در داروخانه باشد، حالا فقط از واسطهها پیدا میشود و آن هم با چند برابر قیمت. ما چارهای نداریم؛ یا باید بخریم یا قندمان بالا میرود.
نبود انسولین لوومیر در داروخانههای کردستان، بهویژه سنندج، آزمونی جدی برای نظام سلامت استان است؛ آزمونی که تاکنون نشانههای روشنی از موفقیت در آن دیده نمیشود. وقتی داروی حیاتی بیماران دیابتی نایاب میشود و پاسخ شفافی به مردم داده نمیشود، مسئولیت مستقیم این وضعیت متوجه متولیان تأمین و توزیع دارو است.
سؤالهای بیپاسخ مسئولان
چرا انسولین «لوومیر» بهعنوان یک داروی حیاتی، در داروخانههای سنندج و استان کردستان بهطور پایدار تأمین نمیشود؟
دانشگاه علوم پزشکی کردستان چه توضیح شفافی درباره زمان دقیق رفع کمبود این انسولین دارد و چرا تاکنون اطلاعرسانی روشنی به بیماران نشده است؟
با توجه به گزارشهای میدانی درباره فروش انسولین لوومیر در بازار آزاد با قیمتهای بالاتر، چه نظارتی بر زنجیره توزیع دارو اعمال شده و با عوامل این وضعیت چه برخوردی صورت گرفته است؟
دانشگاه علوم پزشکی کردستان و نهادهای مسئول باید بهصورت شفاف اعلام کنند علت کمبود انسولین لوومیر چیست، چه زمانی این دارو بهطور پایدار تأمین میشود و با بازار آزاد و فروش غیررسمی آن چه برخوردی صورت گرفته است. سلامت بیماران دیابتی، موضوعی نیست که بتوان آن را با سکوت و وعدههای کلی مدیریت کرد؛ تأمین داروی حیاتی، حداقل حقی است که نباید به مطالبه رسانهای تبدیل شود.
انتهای پیام/481