به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، محمدحسین امید رئیس دانشگاه تهران، در نخستین همایش مهندسی اکوهیدرولوژی ایران، با بیان اینکه پس از ارائه گزارش دانشگاه تهران درباره بحران کمآبی در ایران به رئیس جمهور و هیئت دولت، حل مسئله بحران آب به دانشگاه تهران واگذار شد، گزارشی درباره اقدامات دانشگاه در این زمینه ارائه داد.
وی از تشکیل گروهی متشکل از 60 متخصص از دانشگاه و صنعت آب و ارائه گزارش نهایی پس از سهماه کار فشرده خبر داد و گفت: بر این اساس، 12 کارگروه در سطح حوزههای آبخیز کشور تشکیل شده است.
سرانه آب از 4500 به زیر 1000 مترمکعب سقوط کرده است
رئیس دانشگاه تهران با اشاره به شاخص «فالکن مارک» تاکید کرد: در حالی که زمانی سرانه آب کشور، بیشتر از 4500 مترمکعب بود، امروز این رقم به زیر 1000 مترمکعب رسیده که نشاندهنده کمبود شدید آب است. در فلات مرکزی، این شاخص به 600 نزدیک میشود، یعنی با مرز بحران مطلق فاصلهای نداریم.
اضافهبرداشت 200 میلیارد مترمکعبی و پیامدهای فاجعهبار
امید با بیان اینکه در 50 سال گذشته حدود 200 میلیارد مترمکعب آب تجدیدناپذیر مصرف شده است، گفت: تقربیاً تمام تالابها و دریاچهها را از دست دادهایم و بهدلیل برداشتهای بیرویه آبهای زیرزمینی، فرونشست زمین در برخی نقاط ایران به 30 سانتیمتر رسیده است.
وی با اشاره به تجربیات دوره دانشجویی خود، گفت: زمانی که من دانشجو بودم، چاه عمیق دانشکده کشاورزی 30 متر عمق داشت، اما اکنون عمق آن به 320 افزایش یافته است.
200 سال زمان برای احیای سفرههای آب زیرزمینی
امید با اشاره به نظر یکی از متخصصان حوزه آبخیزداری در تجربه کمآبی در یکی از کشورهای غربی گفت: با وجود ممنوعیت برداشت آب در مناطق دچار بحران و کمبود آب، اگر یک قطره آب هم برداشت نشود، 200 سال طول میکشد تا سفرههای آب زیرزمینی احیا شود.
رئیس دانشگاه تهران با بیان اینکه برای تمام ناترازیها دو راه حل (تولید بیشتر و کاهش مصرف) وجود دارد، تاکید کرد: اما این موضوع، درباره کمبود آب صدق نمیکند، چراکه در مورد کمبود برق و سایر موارد میتوان با تولید بیشتر و مصرف کمتر، موضوع را کنترل کرد، اما تولید آب نداریم.
وی با رد راهحلهای شبهعلمی مانند استخراج آبهای عمقی و یا انتقال آب دریا گفت: شیرینسازی آب دریا، حتی در بهترین شرایط تنها میتواند نیم تا یک درصد نیاز کشور را تأمین کند و هزینههای اقتصادی و زیستمحیطی سنگینی دارد.
امید تصریح کرد: موضوع این است که ما در این سالها بیش از 50 درصد مازاد، از منابع آبی برداشت کردهایم.
وی با بیان اینکه باید تمام متخصصان این حوزه درباره این بحران گفتگو کنند و هشدار بدهند، تصریح کرد: نباید از منابع آب تجدیدپذیر بیش از 40 درصد برداشت میشد، اما حالا که بحران داریم و برگشتن به حالت منطقی زمانبر است، 60 درصد برداشت پذیرفتنی است، یعنی 40 درصد باید سفرههای آب را تغذیه کند.
ضرورت کاهش 40 درصدی برداشت از منابع آبی و تغییر الگوی کشاورزی
امید تصریح کرد: باید برداشت از منابع آب تجدیدپذیر را به 40 درصد محدود کنیم. این به معنای تغییر الگوی کشت، حذف اراضی با کیفیت پایین و اصلاح مصرف در مصارف شهری و صنعتی است و اگر در سه سال باقیمانده از برنامه هفتم این موارد رعایت نشود، با بحران فرونشست شدید و تخریب زیرساختها روبرو خواهیم شد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با تاکید بر تغییر الگوی کشاورزی در کشور، اظهار داشت: بر اساس آمار و گزارشها، بهرغم ادعای افزایش سطح زیر کشت برای تأمین محصولات استراتژیک مثل گندم، هیچ رشدی در 30 - 40 سال گذشته در این بخش وجود نداشته و رشد سطح زیر کشت در بخش کشاورزی، مربوط به محصولاتی مثل سیفیجات و سبزیجات بوده است.
استاد دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، حل مسئله بحران آب در کشور را توجه به نظرات کارشناسی و بازگشت به مبانی و اکوهیدرولوژی عنوان کرد و گفت: پیش از احداث کارخانه نیشکر در استان خوزستان، بسیاری از استادان دانشگاهها با توجه با اقلیم منطقه، با این امر مخالف بودند، ولی بهرغم این مخالفتها، این طرح اجرا شد و 120 هزار هکتار زیر کشت نیشکر رفت. در حالی که اگر تنها 40 هزار هکتار به کشت چغندر قند برگردانده شود، حداقل یک میلیارد مترمکعب آب صرفهجویی میشود که میتواند مشکل آب شهرهای جنوبی را حل کند.
امید تصرح کرد: مداواها و درمانها و حل مسائل در بخش آب، همه از نوع برگشتن به مبانی، انجام ندادن کار بهجای انجام دادن کار و کنترل مصرف است و اگر این گفتمان در محیطهای دانشگاهی پیگیری شود میتوان کاری را از پیش برد.
انتقال آب راه حل مسئله نیست
وی خاطر نشان کرد: باید خطرات را بگوییم، باید بگوییم امنیت کشور بهخاطر از بینرفتن امنیت آب در معرض خطر است و باید بقبولانیم که راهحل مشکل، انتقال در حد وسیع نیست و این انتقالهای بیرویه راهحل مسئله نیست.
امید با اشاره به انتقال آب از طالقان به تهران گفت: انتقال 200 میلیون متر مکعب آب از طالقان به تهران با هزینههای بالا و تلاش شبانهروزی انجام شد، اما آنچه که در این انتقال دیده نشد، آسیبهایی است که این انتقال به دشت قزوین و سپیدرود زده است، این آب سهم طبیعت آن منطقه بود و با این کار یکی از دشتهای خوب کشور را در معرض نابودی قرار دادهایم.
رئیس دانشگاه تهران تصریح کرد: حل مشکل آب تهران، انتقال آب نیست، بلکه باید بارگذاری جمعیت در این شهر کنترل شود. شهری که سقف جمعیتی آن 7 میلیون بود و اکنون به دو برابر و بیشتر رسیده است، اگر بخواهد هر سال یک میلیون جمعیت هم با آن اضافه شود منابع آب این شهر جوابگوی این جمعیت نخواهد بود و باید در این زمینه تجدیدنظر جدی شود.
نیازمند تجدید نظر در مصرف آب هستیم
امید تاکید کرد: در همه ابعاد صنعتی، شهری و کشاورزی نیازمند تجدید نظر در مصرف و استفاده هستیم و علاوه بر این، باید با طبیعت مهربان باشیم و اگر تمام این موارد را رعایت کنیم شاید بتوانیم بحران را نه از بین ببریم بلکه کُند کنیم.
رئیس دانشگاه تهران، در بخش پایانی سخنان خود با قدردانی از برگزارکنندگان این همایش گفت: برگزاری این همایشها، موجب فرایندهای تعامل بهتر میشود و به بازگرداندن تعادل به اکوسیستم و پیداکردن راهحلهای پایدار برای مدیریت منابع آب کمک میکند.
امید در پایان، بار دیگر با تاکید بر اینکه هر کس در هر کجای ایران درباره موضوع آب و محیط زیست و اقلیم میتواند حرفی بزند، باید صدای خود را بلند کند و بگوید که اوضاع چقدر بد است و چقدر میتواند بدتر و از کنترل خارج شود، گفت: اگر اقدام فوری صورت نگیرد، خیلی زود برای جبران خیلی دیر خواهد شد و امنیت آبی که امنیت کشور است در خطر جدی خواهد افتاد.
انتهای پیام/