به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، انتشار گزارش میدانی تسنیم درباره کمبود پزشک متخصص و بینظمی مدیریتی در بیمارستان تأمین اجتماعی سنندج، تنها چند ساعت پس از انتشار، واکنش متولیان این مرکز درمانی را در پی داشت؛ واکنشی که اگرچه بخشی از واقعیت را روشن کرد، اما در عین حال، پرده از یک معضل عمیقتر برداشت؛ پاسکاری مسئولیت میان نهادهای درمانی استان و قربانی شدن مستقیم بیماران.
واکنشی که نشان داد مشکل این مرکز فراتر از کمبود یک پزشک یا نقص مقطعی خدمات است؛ آنچه امروز بیماران با آن مواجهاند، نتیجه مستقیم بیتصمیمی، ضعف هماهنگی نهادی و پاسکاری مسئولیت میان متولیان سلامت استان است.
واکنش سریع مدیریت بیمارستان تأمین اجتماعی، اگرچه اصل کمبود پزشک سونوژلیست را تأیید کرد، اما همزمان پرده از واقعیتی نگرانکننده برداشت؛ بیمارستانی با تجهیزات کامل، بهدلیل عدم همکاری دانشگاه علوم پزشکی کردستان، از ارائه ابتداییترین خدمات تشخیصی بازمانده است. وضعیتی که نه قابل توجیه است و نه قابل پذیرش.
در این میان، بیماران ـ بهویژه مادران باردار ـ قربانی اختلافات و ناهماهنگیهایی شدهاند که هیچ نقشی در شکلگیری آن ندارند. سلامت مردم نباید در گرو مکاتبات بیسرانجام، جلسات تکراری و اختلافات اداری باقی بماند؛ وقتی دستگاهها به تفاهم نمیرسند، این مردماند که هزینه میپردازند.
این گزارش، صرفاً روایت یک کمبود درمانی نیست؛ هشداری جدی درباره ترک فعل نهادی در یکی از حساسترین حوزههای خدمات عمومی است. دانشگاه علوم پزشکی کردستان بهعنوان متولی اصلی تأمین و ساماندهی نیروی انسانی درمان، ناگزیر است به افکار عمومی توضیح دهد که چرا همکاری ممکن، به بنبست رسیده و چرا بار این ناکارآمدی مستقیماً بر دوش بیماران افتاده است.
تسنیم این گزارش را نه برای پاسخ شنیدنهای کلی، بلکه برای شفافسازی مسئولیتها منتشر میکند؛ چراکه درمان، عرصه آزمون صبر مردم نیست و بیمارستانی که نتواند خدمات پایه ارائه دهد، عملاً از کارکرد اصلی خود فاصله گرفته است.
متولیان بیمارستان تأمین اجتماعی سنندج در تماس با خبرنگار تسنیم تأکید کرده است که این مرکز از نظر تجهیزات سونوگرافی هیچ کمبودی ندارد و حتی از دستگاههای بهروز برخوردار است، اما دانشگاه علوم پزشکی کردستان از معرفی و همکاری سونوژلیست خودداری میکند! موضوعی که به گفته مسئولان بیمارستان، بارها پیگیری شده اما به نتیجه نرسیده است.
پرسش اصلی این است: چرا دانشگاه علوم پزشکی همکاری نمیکند؟ این توضیح، اگرچه بخشی از ابهام را رفع میکند، اما پرسش جدیتری را پیش روی افکار عمومی میگذارد: مگر میشود در استانی که پزشک متخصص و سونوژلیست فعال هستند، یک بیمارستان دولتی ـ بیمهای از ابتداییترین خدمات تشخیصی محروم بماند؟
دانشگاه علوم پزشکی کردستان بهعنوان متولی اصلی تأمین، ساماندهی و توزیع نیروی انسانی درمانی، موظف است پاسخ دهد که: چرا امکان بهکارگیری یا مأموریت پزشک سونوژلیست برای بیمارستان تأمین اجتماعی فراهم نمیشود؟ آیا کمبود نیرو وجود دارد یا مسئله، عدم اولویتبخشی و ضعف هماهنگی نهادی است؟چرا نتیجه این اختلافات اداری باید مستقیماً به مادران باردار و بیماران تحمیل شود؟ درمان گروگان اختلافات مدیریتی؟
آنچه امروز در بیمارستان تأمین اجتماعی سنندج رخ میدهد، دیگر صرفاً یک کمبود ساده نیست؛ بلکه نمونهای روشن از گروگان گرفته شدن سلامت مردم در میان اختلافات و بیتفاوتیهای مدیریتی است.
بیماری که برای دریافت خدمت به بیمارستان مراجعه میکند، نه مسئول تشخیص ساختار اداری است و نه وظیفه دارد بداند دانشگاه علوم پزشکی و تأمین اجتماعی چرا به توافق نمیرسند؛ او فقط یک انتظار دارد: درمان، آن هم در مرکزی که نام «بیمارستان» بر خود دارد.
داروخانه نیمهفعال؛ مصوبه کشوری یا توجیه تکراری؟
در خصوص تعطیلی شبانه داروخانه نیز اگرچه متولیان بیمارستان به «مصوبه کشوری» استناد کرده، اما این توضیح نمیتواند مطالبهگری را متوقف کند. اگر مصوبهای ناکارآمد است و به زیان بیماران تمام میشود، وظیفه مدیران استانی پیگیری اصلاح آن از کشور است، نه تطهیر وضعیت موجود.
بیماری که شبهنگام از اورژانس ترخیص میشود، با مصوبه کشوری درمان نمیشود؛ او دارو میخواهد.
گزارش تسنیم اثر داشت؛ اما پاسخگویی هنوز ناقص است
تماس سریع متولیان بیمارستان تأمین اجتماعی سنندج نشان داد که رسانه هنوز میتواند جریانساز باشد؛ اما اثرگذاری واقعی زمانی محقق میشود که دانشگاه علوم پزشکی کردستان نیز از سکوت خارج شود و بهصورت شفاف پاسخ دهد که چرا همکاری درمانی به بنبست خورده و مشکل نبود پزشک سونوژلیست برطرف شود کما اینکه هدف اصلی خبرنگار نیز همین موضوع و تا حصول نتیجه دنبال میکند.
تسنیم تأکید میکند: این گزارش نه پایان ماجرا، بلکه آغاز یک مسیر پیگیری است. در گزارشهای بعدی، نقش دانشگاه علوم پزشکی کردستان، مکاتبات انجامشده، دلایل عدم همکاری و مسئولیت قانونی هر دستگاه بهصورت مستند بررسی خواهد شد.
سلامت مردم، محل آزمون صبر مدیریتی نیست. اگر قرار است بیمارستان تأمین اجتماعی سنندج «مرکز درمان» باشد، وقت آن رسیده است که پاسکاری نهادی متوقف و مسئولیتپذیری جایگزین توجیه شود.
انتهای پیام/481