به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در حالی که برخی نشریات غربگرا در داخل کشور مانند هممیهن، اهمیت اقتصادی روابط ایران و ونزوئلا را انکار میکنند یا زیر سؤال میبرند، ارگان رسانهای سازمان سیا برخی ابعاد اقتصادی این روابط را بازخوانی کرد.
روزنامه هممیهن چند روز قبل، مطلب تحریف شدهای با عنوان رفاقت بیحاصل ایران و ونزوئلا منتشر کرده بود.
اما وبسایت رادیو فردا ضمن مرور روابط تهران- کاراکاس نوشت: اخیراً مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده، گفت «دولت نیکلاس مادورو در ونزوئلا، ایران و حزبالله لبنان را برای فعالیت به خاک خود دعوت کرده و ونزوئلا پایگاه حکومت ایران شده است». او همچنین کمی پیشتر گفته بود که دربارۀ حضور ایران در ونزوئلا به اندازۀ کافی صحبت نمیشود، اما یکی از مهمترین پایگاههای ایرانیها ونزوئلاست.
ریشه این تحلیل در کجاست، و با توجه به واقعیتهای موجود، روابط تهران و کاراکاس از چه زمانی برای آمریکا حساسیتبرانگیز شد؟ روابط ایران و ونزوئلا بر پایه همسویی در مخالفت با ایالات متحده، همکاری در حوزه نفت و دور زدن تحریمها، مبادلههای نظامی و برخی توافقهای راهبردی استوار است؛ بهطوری که از حدود دو دهه پیش با امضای اسناد همکاری و سفرهای متقابل مقامها، از جمله دیدار محمود احمدینژاد و ابراهیم رئیسی با هوگو چاوز و نیکلاس مادورو، جدی شد و به نوعی به ائتلاف راهبردی ضدتحریم و مخالف آمریکا رسید.
روابط تهران-کاراکاس در دولت هوگو چاوز، رئیسجمهور پیشین ونزوئلا که تقریباً همزمان با ریاستجمهوری محمود احمدینژاد در ایران بود، وارد مرحلهای تازه شد و زمینه برای همکاریهای گسترده در حوزههای انرژی، ساختوساز، مبادلات امنیتی و حملونقل فراهم شد.
در همین دوره، شرکتهای ایرانی وارد پروژههایی همچون راهاندازی کارخانههای سیمان، ساخت مسکن، توسعه پتروشیمی و مشارکت در صنایع نظامی و امنیتی شدند. با روی کار آمدن نیکولاس مادورو و تشدید تحریمهای آمریکا علیه ونزوئلا، اهمیت این همکاریها برای هر دو طرف بیشتر شد. همکاریهای نظامی در حوزه پهپادی از 2022 میلادی به بعد افزایش یافت و کاراکاس به دنبال توسعه ظرفیتهای بومی با اتکا به فناوری پهپادهای ایرانی بود.
وزارت امورخارجه و خزانهداری ایالات متحده در سالهای اخیر چندین شرکت و فرد مرتبط با این شبکه ارتباطی را تحریم کردند.
کمی پیشتر، در سال 2020، بحران بنزین و تأمین آن در ونزوئلا که در عین حال بزرگترین ذخایر نفت جهان نیز را در اختیار دارد، به اوج رسید. به گزارش منابع آمریکایی، این نفتکشهای ایرانی بودند که سوخت و مواد پالایشگاهی را به ونزوئلا رساندند.
ایران و ونزوئلا، آنچنان که وزارت خزانهداری ایالات متحده میگوید، برای خنثیسازی فشارهای اقتصادی آمریکا، شبکهای از شرکتها و بانکهای واسط و مسیرهای مالی پنهانی ایجاد کردند. این سازوکار نهتنها امکان انتقال منابع ارزی را به ایران فراهم کرد، بلکه زمینهای برای پروازهای شرکت ماهانایر به کاراکاس را از سال 2019 ایجاد کرد.
در مجموع و بهگفته برخی ناظران، روابط ایران و ونزوئلا در دو دهه گذشته از یک اتحاد سیاسی ایدئولوژیک به یک شراکت امنیتی–اقتصادی رسیده است؛ از پروژههای ساختمانی و انرژی گرفته تا همکاریهای امنیتی و مسیرهای دور زدن تحریمها.
منبع: کیهان
انتهای پیام/