به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، شهرداری سنندج ماههاست با بحرانی دستوپنجه نرم میکند که دیگر نمیتوان آن را مقطعی یا اتفاقی دانست. تأخیر در پرداخت حقوق، ناتوانی در مدیریت منابع و بیبرنامگی آشکار، این نهاد خدماتی را به یکی از کانونهای اصلی نارضایتی اجتماعی در شهر تبدیل کرده است.
در گزارش 24 آذرماه تسنیم با عنوان «شهرداری سنندج در سراشیبی ناکارآمدی؛ وقتی حقوق پرسنل قربانی مدیریت ضعیف میشود!» بهصراحت به مطالبات معیشتی نیروهای زحمتکش شهرداری پرداخته شد؛ مطالباتی که نهتنها پاسخ نگرفت، بلکه عمیقتر نیز شد.
تداوم تأخیرهای مکرر در پرداخت حقوق و سکوت معنادار مدیریت شهری، تصویری روشن از ضعف ساختاری در اداره شهرداری سنندج ارائه میدهد؛ ضعفی که منتقدان آن را نتیجه مستقیم عملکرد شهردار سنندج میدانند.
در واکنش به این انتقادات، فرزاد زراعی رئیس شورای شهر سنندج سپس در برنامه «گفتمان» صداوسیمای مرکز کردستان، وعدهای صریح داد: «تا شب یلدا حقوقها بهروز میشود.» وعدهای که قرار بود نقطه پایان بحران باشد.
اما امروز، اول دیماه 1404 ، واقعیت میدانی و پیگیری خبرنگار تسنیم روایت دیگری دارد؛ روایتی که نهتنها از تحقق وعده خبر نمیدهد، بلکه شکاف میان گفتهها و عملکرد را عیانتر کرده است.
این گزارش، با استناد به پیگیریهای میدانی و گفتوگو با کارکنان شهرداری، به بررسی یک سؤال جدی میپردازد؛ چرا مدیریت شهری سنندج و شورای شهر، حتی در حد وعدههای رسمی خود نیز پاسخگو نیستند؟
وعده یلدایی که محقق نشد
به گفته یکی از کارکنان شهرداری سنندج که تسنیم موضوع را پیگیری کرده، تا تاریخ امروز یکم دی ماه 1404 تنها کارکنان سیما و منظر شهری و آرامستانها حقوق آبانماه (برج 9) را دریافت کردهاند. در مقابل، کارکنان این مجموعهها: سازمان عمران و بازآفرینی، سازمان سرمایهگذاری، سازمان امور فرهنگی، سازمان پسماند و سازمان مشاغل شهری بهویژه بیش از 400 نیروی حجمی شاغل در این سازمانها، هنوز حقوق مهرماه (برج 8) خود را دریافت نکردهاند؛ تأخیری که در شرایط تورمی فعلی، معیشت خانوادهها را به مرز بحران رسانده است.
صدای کارکنان|وعدهها خرج زندگی ما نمیشود
یکی از نیروهای حجمی شهرداری میگوید: ما با حداقل حقوق کار میکنیم. وقتی دو ماه حقوق عقب میافتد، دیگر بحث رفاه نیست، بحث نان شب است. وعده دادند، اما کسی پاسخگو نیست.
کارمند دیگری میافزاید: اگر شورا ناظر است، چرا بعد از این همه مدت، شهردار را بازخواست نمیکند؟ فقط حرف میشنویم.
اقتصاد فشار میآورد، مدیریت سکوت میکند
در شرایطی که تورم، اجارهخانه و هزینههای روزمره کمرشکن شده، تأخیر در پرداخت حقوق نه یک خطای اداری، بلکه بیتوجهی آشکار به کرامت نیروی انسانی است. شهرداری که نتواند حقوق پرسنل خود را مدیریت کند، چگونه مدعی اداره شهر و اجرای پروژههای عمرانی است؟
شورای شهر؛ ناظر یا تماشاگر؟
نقش شورای شهر در این میان بیش از هر زمان دیگری زیر سؤال است. سکوت شورا در برابر تداوم این وضعیت و خلف وعده علنی رئیس آن، این شائبه را تقویت میکند که نظارت شورا یا ضعیف است یا صرفاً تشریفاتی.
وقتی وعدهای در رسانه رسمی داده میشود و محقق نمیگردد، حداقل انتظار، پاسخگویی شفاف و عذرخواهی رسمی است؛ امری که تاکنون رخ نداده است.
اگر شهرداری سنندج توان پرداخت بهموقع حقوق پرسنل خود را ندارد، شهردار و شورای شهر با چه توجیهی همچنان بر صندلی مدیریت اصرار دارند؟وقتی وعده رسمی رئیس شورای شهر درباره بهروز شدن حقوقها محقق نشده، مسئولیت این خلف وعده با چه کسی است و چرا هیچ مقام مسئولی پاسخگو نیست؟
شهرداری که از تأمین حداقل معیشت کارکنانش عاجز است، بر چه مبنایی ادعای مدیریت شهر و اجرای پروژههای عمرانی دارد؟ سکوت شورای شهر در برابر تداوم بحران حقوق، نظارت است یا همراهی با ناکارآمدی؟
اگر مدیریت شهری قادر به اداره منابع و پرداخت حقوق بیش از 400 نیروی حجمی نیست، استعفا گزینه مسئولانهتری نیست؟ تا چه زمانی هزینه ضعف مدیریت باید از جیب کارگران شهرداری پرداخت شود؟
وقتی اعتماد عمومی با وعدههای خلاف واقع خدشهدار شده، چرا شهردار و شورا حاضر به پذیرش مسئولیت و کنارهگیری نیستند؟ شهردار سنندج دقیقاً چه زمانی و با چه برنامهای به این بحران پایان میدهد یا قرار است حقوق معوقه همچنان قربانی بیتدبیری بماند؟
مدیریت ناتوان، شورا مسئول است
بحران حقوق در شهرداری سنندج، صرفاً یک مشکل مالی نیست؛ نشانهای روشن از مدیریت ناکارآمد، نبود برنامه و ضعف نظارت شورای شهر است. ادامه این وضعیت، نهتنها کارکنان، بلکه اعتماد عمومی را نیز فرسوده میکند.
امروز دیگر وعده کافی نیست. یا شهردار باید پاسخگوی ناتوانی خود باشد، یا شورای شهر باید به وظیفه قانونیاش عمل کند.حقوق کارگران شهرداری، ابزار مدیریت بحران نیست؛ حق مسلم مردمی است که چرخ خدمات شهری را میچرخانند.
انتهای پیام/481