به گزارش خبرگزاری تسنیم از اسلامشهر، حمیدرضا حاجیبابایی، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، در پایان جلسه علنی روز سهشنبه 18 آذرماه با به صدا درآوردن زنگ، اعلام کرد جلسه بعدی مجلس روز یکشنبه 30 آذر برگزار خواهد شد و نمایندگان در این فاصله برای سرکشی و رسیدگی به امور در حوزههای انتخابیه خود حضور خواهند یافت.
با این حال با گذشت حدود دو هفته و بازگشت نمایندگان به صحن علنی مجلس، این پرسش جدی را در اذهان مردم، به ویژه در حوزههای کلانشهری پرجمعیت، برانگیخته که اگر قرار بوده نمایندگان در حوزه انتخابیه خود حاضر شوند، پس نماینده ما کجاست؟
گزارش میدانی از یک غیبت جمعی: تنها یک بازدید از منطقه صنعتی
شهرستان اسلامشهر به عنوان بخشی از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، پردیس و اسلامشهر که 30 کرسی مجلس را در اختیار دارد، نمونه گویایی از این خلأ است. بررسیهای میدانی تسنیم در طول 10 روز تعطیلی مجلس برای سرکشی نمایندگان، حکایت از غیبت مطلق اکثریت قریب به اتفاق این نمایندگان دارد.
بر اساس این گزارش، در این بازه زمانی، تنها حجتالاسلام حمید رسایی، یکی از نمایندگان این حوزه، در منطقه صنعتی زارع در بخش چهاردانگه اسلامشهر حاضر شد و از مشکلات تولیدکنندگان بازدید کرد.
این در حالی است که جمعیت نزدیک به 700 هزار نفری این شهرستان با مشکلات عدیدهای در حوزههای زیرساخت، اقتصاد، فرهنگ، معیشت، ورزش، آموزش و درمان مواجه است و نیازمند پیگیریهای جدی نمایندگان برای تامین اعتبار و تخصیص بودجه مناسب برای دهها پروژه کلان درحال اجرا است.
فاصله از مردم؛ از وعده انتخاباتی تا واقعیت نمایندگی
این غیبت موجی از گلایه و اعتراض در میان شهروندان اسلامشهری ایجاد کرده است. به گفته آنان به نظر میرسد مسیر تهران به اسلامشهر تنها در ایام انتخابات برای برخی نمایندگان شناخته شده است و پس از کسب آرا و راهیابی به مجلس، ارتباط با مردم حوزه انتخابیه به شدت کمرنگ یا قطع میشود.
یکی از شهروندان اسلامشهری در گفتوگو با تسنیم، گفت: نمایندگان ما فقط زمانی که نیاز به رأی دارند، به یاد اسلامشهر میافتند و بعد از انتخاب، گویی وظیفهای نسبت به حل مشکلات ما ندارند. مشکلات ترافیک، کمبود امکانات درمانی و ورزشی، بیکاری و معضلات فرهنگی، سالهاست که همانند کوهی مقابل ماست.
پرسشی بیپاسخ درباره مسئولیتپذیری
این گزارش نشان میدهد فاصله میان تصمیم و اعلام رسمی در صحن مجلس با اجرای آن در عرصه عمل، میتواند چقدر زیاد باشد. در حالی که نایب رئیس مجلس از فرصت سرکشی و رسیدگی به امور حوزهها سخن گفت، عمل اکثر نمایندگان یک حوزه پرجمعیت، چیزی جز غیبت نبود.
اکنون و با از سرگیری جلسات مجلس، این سوال برای رایدهندگان اسلامشهر و بسیاری از مناطق مشابه کشور باقی است که مسئولیتپذیری و پاسخگویی نمایندگان در قبال مردمی که به آنان رأی دادهاند، در کجای اولویتهای کاری آنان قرار دارد؟ آیا نظارتی از سوی نهادهای مربوطه بر تحقق وعده سرکشی نمایندگان وجود دارد؟
شهرستان اسلامشهر یتیم سیاسی است و نماینده مستقل ندارد
نظام نمایندگی فعلی برای اسلامشهر با جمعیتی حدود 700 هزار نفر به گونهای است که این شهرستان فاقد نمایندهای مستقل در مجلس است و مردم آن به همراه چند شهرستان دیگر، 30 نماینده مشترک با تهران را انتخاب میکنند. در عمل، پیگیری مستمر امور این منطقه تنها بر دوش دو نماینده به عنوان نماینده معین افتاده است. با وجود وعدههای مکرر، گزارشها حاکی از فاصله زیاد میان حرف و عمل است و پروژههای کلانی مانند تصفیهخانه، کمربندی جنوبی و بیمارستان 400 تختخوابی شهدای اسلامشهر، سالهاست به دلیل نبود پیگیری قوی و مشکلات اعتباری به کندی پیش میروند. این در حالی است که حجم مشکلات فراتر از ظرفیت یک یا دو نماینده است و سایر نمایندگان شناخت و حضور مؤثری در مسائل این شهرستان ندارند.
اگر مردم اسلامشهر یک نماینده مستقل داشتند، بیتردید وضعیت بهتر از این بود و نماینده خود را در طول این 10 روزه و به طور مستمر در شهرشان میدیدند که به طور خستگیناپذیری پیگیر مشکلات است.
خلأ عدم وجود چنین نماینده مستقلی برای جمعیت 700 هزار نفری اسلامشهر که به همراه شهرستانهای مشابه حدود 2 میلیون نفر را تشکیل میدهند، به شدت احساس میشود. یک نماینده مستقل و بومی که دغدغههای مردم را به خوبی درک کند و پاسخگوی مستقیم آنان باشد، میتوانست با تمرکز کامل، پروژههای زمینمانده را با قدرت بیشتری در مجلس دنبال کرده و مانع از بلاتکلیفیهای طولانی مدت در توسعه شهر شود.
این فقدان، سبب شده اسلامشهر همچون یتیم سیاسی عمل کند و مطالباتش در پیچ و خم نمایندگی پرحجم تهران گم شود.
گزارش از بهاره صابر
انتهای پیام/