به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در پی تغییر آییننامه انتخاب شهرداران و واکنشهای متفاوت نسبت به شرط رشته تحصیلی و سابقه مدیریتی، بحثی تازه در مورد معیارهای قانونی و کارآمدی مدیریت شهری شکل گرفته است؛ بحثی که موافقان و مخالفان جدی دارد. از یک سو، برخی بر ضرورت پایبندی دقیق به قانون و جلوگیری از استثناسازی تأکید میکنند و از سوی دیگر، عدهای انعطافپذیری و توجه به تجربه اجرایی را لازمه اداره شهرها میدانند.
در این چارچوب، مجموعهای از گفتوگوها را با صاحبنظران، مدیران شهری و نمایندگان دیدگاههای مختلف انجام میدهیم تا ابعاد حقوقی، اجرایی و مدیریتی این موضوع بررسی شود.
اقبال شاکری در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به اصلاح آیین نامه انتخاب شهردار توسط هیئت وزیران، اظهار کرد: در طول سالهای گذشته، بسیاری از مدیران ارشد و حتی وزرای دولتها، بدون داشتن مدرک تحصیلی مرتبط با حوزه مسئولیت خود، عملکرد موفقی داشتهاند و تجربه میدانی آنها عملاً جایگزین تحصیلات آکادمیک شده است.
وی با بیان اینکه اگر قرار است چنین معیاری مبنای انتخاب مدیران باشد، باید در همه سطوح اجرایی کشور بهصورت یکسان اجرا شود، ادامه داد : تمرکز این شرط صرفاً بر جایگاه شهردار، محل تأمل است، این در حالی است که تجربه مستمر و چندساله در یک حوزه اجرایی میتواند بهعنوان همخوانی تخصصی تلقی شود؛ موضوعی که در بسیاری از ساختارهای اداری کشور نیز به رسمیت شناخته شده و سابقه کاری معادل مدرک تحصیلی محسوب میشود.
نماینده دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: قضاوت نهایی با شورای شهر و شهروندان تهرانی است، اما در این دوره مدیریت شهری اقدامات مؤثری در حوزه حمل و نقل عمومی آغاز شده است، توسعه ناوگان اتوبوسرانی و مترو، انعقاد قراردادهای جدید و برنامهریزی برای ورود صدها دستگاه اتوبوس و واگن مترو در سالهای آینده، از جمله اقداماتی است که آثار آن بهتدریج در چهره شهر نمایان خواهد شد.
شاکری با بیان اینکه پروژههای زیرساختی ذاتاً زمانبر هستند، خاطرنشان کرد: مسیر انتخابشده در مدیریت شهری فعلی برای بهبود وضعیت حملونقل عمومی، مسیری قابل دفاع و مبتنی بر نیازهای واقعی شهر تهران است و نتایج آن در سالهای آینده ملموستر خواهد شد.
انتهای پیام/