به گزارش خبرگزاری تسنیم، تاریخ فوتبال، مسابقات جنجالی کم به خود ندیده است؛ اما هیچکدام به اندازه نبرد سال 1969 بین هندوراس و السالوادور ویرانگر نبودهاند. مسابقهای که با سوت پایان داور تمام نشد، بلکه به شلیک گلولهها و جاری شدن خون در مرزها انجامید.
در ژوئن 1969، تیمهای ملی فوتبال هندوراس و السالوادور در چارچوب مرحله مقدماتی جام جهانی 1970 مکزیک، به مصاف هم رفتند. این مسابقات از همان ابتدا فراتر از یک رقابت ورزشی بود؛
بازی اول
در هندوراس برگزار شد و با پیروزی میزبان خاتمه یافت؛ نتیجهای که به شورش در خیابانها منجر شد.
بازی دوم
در سانسالوادور (پایتخت السالوادور) با پیروزی میزبان همراه بود اما خشونتها را به اوج رساند.
بازی سرنوشتساز
در نهایت، مسابقه سوم در خاک مکزیک برگزار شد که السالوادور موفق شد در وقتهای اضافه با نتیجه 3 بر 2 پیروز شده و راهی جام جهانی شود.
اما پیروزی در زمین فوتبال، شکست بزرگی در انسانیت رقم زد. موج خشونتهای رسانهای و حملات سازمانیافته علیه هواداران، تخریب اموال و کشتار مهاجران در هر دو کشور تبدیل شد.
اگرچه فوتبال، جرقه اولیه بود، اما ریشههای این درگیری در تنشهای اقتصادی، اختلافات مرزی و سیاستهای مهاجرتی نهفته بود. در آن زمان، حضور گسترده جامعه السالوادوریها در خاک هندوراس، به ابزاری برای ناسیونالیسم افراطی تبدیل شده بود. دولت السالوادور که از قبل برای این رویارویی آماده شده بود، از خشم عمومی برای پیشبرد اهداف نظامی خود استفاده کرد.
تنشهای دیپلماتیک در 14 جولای 1969 به فاز نظامی وارد شد. السالوادور حملات گستردهای را علیه هندوراس آغاز کرد. این درگیری که به «جنگ فوتبال» (Guerra del Fútbol) شهرت یافت، چندین روز به طول انجامید و تنها با مداخله «سازمان کشورهای آمریکایی» (OAS) و برقراری آتشبس خاتمه یافت.
به دلیل هرجومرج اطلاعاتی، آمار دقیقی از تلفات در دست نیست؛ اما تخمینها از کشته شدن چند صد تا چندین هزار نفر حکایت دارند.
این جنگ کوتاه اما سوزان، همکاریهای منطقهای را برای دههها فلج کرد و باعث آوارگی هزاران نفر شد. تبعات این درگیری در السالوادور به بحرانهای اجتماعی عمیقتری منجر شد که بعدها زمینه جنگهای داخلی طولانی و ظهور باندهای تبهکار در این کشور را ساخت.
انتهای پیام/