به گزارش خبرگزاری تسنیم از بانه، سیرانبند بانه، سالهاست یکی از پرتناقضترین نقاط مرزی کشور است؛ مرزی که همواره در گفتار مسئولان «رسمی» توصیف شده، اما در عمل، نه رسمیت دارد و نه کارکردی متناسب با این عنوان.
برای مردم بانه، سیرانبند فقط یک نام روی نقشه نیست؛ معبر معیشت، اشتغال و امید است. اما این امید، سالهاست قربانی وعدههای متناقض، اظهارات دوگانه و تصمیمهای نیمهکاره شده است.
هر بار مسئولی از رسمی بودن مرز سخن گفته و بار دیگر، مقام دیگری آن را منوط به «تأمین زیرساختها» دانسته است؛ نتیجه این آشفتگی گفتاری، بلاتکلیفی مزمن و بیاعتمادی عمومی بوده است.
اکنون معاون امور عمرانی استاندار کردستان از «تعیین تکلیف بازارچه مرزی سیرانبند» پس از حدود دو دهه پیگیری حقوقی خبر میدهد؛ ادعایی که در نگاه اول، میتواند نویدبخش پایان یک پرونده قدیمی باشد. اما سؤال اصلی اینجاست: آیا تعیین تکلیف حقوقی زمین، معادل تعیین تکلیف مرز است؟ یا بار دیگر، بخشی از واقعیت بزرگتر، پشت عبارات رسمی پنهان شده است؟
وقتی طرف عراقی این مرز را به رسمیت نمیشناسد و فرماندار بانه از نبود زیرساختهای لازم برای رسمی شدن سخن میگوید، چگونه میتوان از «تعیین تکلیف» سخن گفت؟
کیومرث حبیبی، معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار کردستان، اعلام کرده است که پس از حدود دو دهه پیگیری حقوقی، مالکیت بیش از 65 هزار متر مربع از عرصه بازارچه مرزی سیرانبند بانه به استانداری کردستان منتقل شده است.
وی با استناد به قانون ساماندهی بازارچههای مرزی، تأکید کرده که استانداریها متولی اصلی مدیریت، مکانیابی و برنامهریزی بازارچههای مرزی هستند و بازارچههایی همچون سیرانبند بانه و باشماق مریوان از اهمیت ویژهای برخوردارند.
در ظاهر، این اظهارات نشان از یک گام حقوقی رو به جلو دارد؛ اما مسئله سیرانبند، سالهاست فراتر از مالکیت زمین است.
واقعیت میدانی|مرزی که هم هست، هم نیست!
برخلاف اظهارات رسمی، مرز سیرانبند از سوی طرف عراقی به رسمیت شناخته نشده است؛ موضوعی که عملاً امکان فعالیت پایدار و رسمی بازارچه را با چالش جدی مواجه کرده است.
از سوی دیگر، فرماندار بانه صراحتاً اعلام کرده که رسمی شدن این مرز نیازمند تأمین زیرساختهاست؛ زیرساختهایی که هنوز فراهم نشدهاند و هیچ جدول زمانی روشنی برای آنها ارائه نشده است. این یعنی سیرانبند، همچنان در وضعیت تعلیق قرار دارد؛ نه کاملاً غیررسمی و نه واقعاً رسمی.
سؤالهای بیپاسخ از معاون امور عمرانی استاندار
در این میان، چند پرسش اساسی بیپاسخ مانده که مستقیماً متوجه معاون امور عمرانی استاندار کردستان است: اگر مرز سیرانبند تعیین تکلیف شده، چرا طرف عراقی آن را به رسمیت نمیشناسد؟ اگر مشکل صرفاً مالکیت زمین بود، چرا سالها مسئله اصلی زیرساخت و پذیرش مرزی عنوان میشد؟
تعیین تکلیف حقوقی زمین، چه تغییری در وضعیت واقعی اشتغال و تجارت مرزی مردم بانه ایجاد کرده است؟ آیا برنامه زمانبندی مشخصی برای تأمین زیرساختها و مذاکره با طرف مقابل وجود دارد یا خیر؟ سکوت در برابر این پرسشها، تنها به تعمیق بیاعتمادی عمومی منجر خواهد شد.
به گزارش تسنیم؛ سیرانبند بانه، با «اعلامهای رسمی» تعیین تکلیف نمیشود؛ این مرز نیازمند تصمیم شفاف، اقدام عملی و پاسخگویی صریح است. مردم بانه از بازی با واژهها خستهاند؛ آنها نتیجه میخواهند، نه تیتر. اگر مرز رسمی است، باید همه الزامات آن فراهم شود. اگر رسمی نیست، باید صادقانه اعلام شود.
ادامه این وضعیت خاکستری، نه به نفع استان است و نه مردم مرزنشین؛ و اینبار، مسئولان باید پاسخ دهند که سیرانبند دقیقاً کجای نقشه تصمیمگیری دولت ایستاده است؟
انتهای پیام/481