به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، گردشگری پزشکی یا گردشگری سلامت، امروز به یکی از سودآورترین شاخههای صنعت گردشگری جهان تبدیل شده است؛ صنعتی که علاوه بر ارزآوری، نقش مهمی در ارتقای جایگاه علمی و پزشکی کشورها ایفا میکند.
بسیاری از کشورهای در حال توسعه، با اتکا به کیفیت خدمات درمانی، قیمت رقابتی و سیاستگذاری هدفمند، توانستهاند سهم قابلتوجهی از بازار جهانی گردشگری سلامت را به خود اختصاص دهند. ایران نیز با برخورداری از پزشکان متخصص، زیرساختهای درمانی گسترده، موقعیت ژئوپلیتیکی ویژه و پیوندهای فرهنگی با کشورهای منطقه، از ظرفیت بالقوه بالایی در این حوزه برخوردار است؛ ظرفیتی که با وجود تأکیدهای مکرر کارشناسان، هنوز بهطور نظاممند و راهبردی بالفعل نشده است.
در رابطه با این موضوع، دکتر حسن راشکی؛ فعال حوزه گردشگری در گفتوگو با تسنیم با تأکید بر ضرورت برندسازی در معرفی توانمندیهای نظام سلامت کشور، گفت: گردشگری سلامت در جهان گردش مالی بیش از 120 میلیارد دلار دارد و برخی برآوردها حتی عدد 1.5 تریلیون دلار را برای زنجیره خدمات مرتبط با آن مطرح میکنند. ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه خود و همجواری با 15 کشور با جمعیتی حدود 650 میلیون نفر، ظرفیت بسیار بالایی در این حوزه دارد.
این کارشناس تصریح کرد: نزدیکی فرهنگی، زبانی و مذهبی با کشورهای همسایه، یکی از مزیتهای رقابتی ایران است. از سوی دیگر، بیش از 300 بیمارستان خصوصی در کشور فعال هستند و ایران در حوزههایی مانند جراحیهای زیبایی، درمان ناباروری، چشمپزشکی، جراحیهای چاقی و لاپاراسکوپی حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
راشکی با اشاره به توانمندیهای ایران در چشمپزشکی گفت: پس از اسپانیا، ایران یکی از کشورهای دارای کیفیت بالای خدمات چشمپزشکی است. امکان پیوند قرنیه استاندارد در کشور وجود دارد و حتی ایران جزو معدود کشورهایی است که امکان تغییر رنگ چشم را بهصورت تخصصی انجام میدهد؛ ظرفیتی که در صورت اطلاعرسانی و بازاریابی صحیح، میتواند ارزآوری قابلتوجهی داشته باشد.
وی در ادامه، نبود استراتژی مشخص را نقطهضعف اصلی گردشگری سلامت ایران دانست و افزود: با وجود ظرفیتهای گسترده، حداکثر درآمد ایران از این صنعت در خوشبینانهترین حالت، حدود 500 میلیون دلار است؛ در حالی که ایران میتواند سالانه 5 تا 6 میلیارد دلار درآمد داشته باشد. نبود استراتژی، موازیکاری نهادها، ضعف سیاستگذاری و بیاعتمادی به بخش خصوصی از دلایل اصلی این عقبماندگی است.
راشکی تأکید کرد: نهادهای مختلف هرکدام خود را متولی گردشگری سلامت میدانند، اما نه برنامه منسجمی دارند و نه باور جدی به ظرفیتهای درآمدزایی این صنعت. حتی اتاق بازرگانی بهعنوان نماینده بخش خصوصی، ساختاری بروکراتیک مشابه نهادهای دولتی دارد که مانع تصمیمسازی چابک شده است.
وی با مقایسه ایران و ترکیه گفت: ترکیه با حداقل ظرفیتها، بیشترین بهره را میبرد؛ زیرا حمایت حاکمیتی از بخش خصوصی وجود دارد و موفقیت را در مقیاس ملی تعریف کردهاند. در ایران اما نگاهها کوتاهمدت است و حتی وزارت بهداشت ساختار مؤثری برای گردشگری سلامت ندارد و این حوزه به یک اداره کوچک با چند کارشناس محدود شده است.
این کارشناس حوزه گردشگری سلامت افزود: در حوزههایی مانند پیوند اعضا، درمان ناباروری و رحم اجارهای، ایران ظرفیت ارزآوری بسیار بالایی دارد. یک پیوند کلیه حداقل 20 هزار دلار و پیوند کبد بیش از 50 هزار دلار درآمد دارد، اما سختگیریهای غیرضروری مانع جذب بیماران خارجی شده است.
راشکی در پایان گفت: گردشگری سلامت عمدتاً مبتنی بر پرداخت نقدی است و کمتر تحت تأثیر تحریمها قرار میگیرد. با این حال، نبود برنامهریزی، ضعف تبلیغات بینالمللی و شرایط سیاسی، باعث شده ایران سهم واقعی خود از این بازار را از دست بدهد؛ در حالی که با تدوین یک استراتژی جامع و اعتماد به بخش خصوصی، میتوان این صنعت را به یکی از موتورهای اصلی ارزآوری کشور تبدیل کرد.
انتهای پیام/