زهره حسینی، استاد حوزه و دانشگاه و کارشناس علوم قرآنی، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به سالروز میلاد حضرت عیسی مسیح(ع) گفت: نبوت حضرت عیسی(ع) در نوزادی یکی از روشنترین مصادیق قدرت الهی در تاریخ ادیان الهی است که قرآن کریم با صراحت به آن پرداخته و این حقیقت میتواند مبنای مهمی برای فهم درست امامت ائمه اطهار(ع) در سنین کم، به ویژه امام جواد(ع)، باشد.
او با بیان اینکه قرآن کریم تولد و نبوت حضرت عیسی(ع) را فراتر از قواعد عادی بشری معرفی میکند، گفت: در سوره مریم، حضرت عیسی(ع) در حالی که نوزادی در گهواره است، به صراحت خود را «عبدالله» معرفی کرده و میفرماید: «إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا»؛ این آیه به روشنی نشان میدهد که نبوت، موهبتی الهی است و وابسته به سن، تجربه ظاهری یا آموزشهای متعارف نیست.
این کارشناس علوم قرآنی با اشاره به واکنش متعجب مردم زمان حضرت مریم (س) تصریح کرد: قرآن، سخن گفتن حضرت عیسی(ع) در گهواره را پاسخی الهی به تهمتها و شبهات اجتماعی معرفی میکند. به گونهای که خداوند با اعطای نبوت در نوزادی، حجت را بر همه تمام میکند و نشان میدهد که معیار حقانیت، انتخاب الهی است نه محاسبات عرفی مردم.
حسینی در ادامه با تطبیق این حقیقت قرآنی با تاریخ تشیع گفت: همین منطق قرآنی در مسئله امامت ائمه اطهار(ع) هم جاری است. امامت امام جواد(ع) در سن حدود هشت سالگی، در نگاه اول برای برخی از معاصران ایشان محل سؤال بود، اما آموزههای قرآنی، به ویژه داستان حضرت عیسی(ع) پاسخ روشنی به این تردیدها میدهد.
این پژوهشگر قرآنی با اشاره به روایات تاریخی گفت: در منابع معتبر شیعه از جمله الکافی و عیون اخبار الرضا(ع)، مناظرات علمی امام جواد(ع) با فقها و متکلمان دربار عباسی ثبت شده است. مناظراتی که در آن، دانش عمیق و الهی امام، حتی دانشمندان سالخورده را به شگفتی واداشت و عملاً هرگونه تردید نسبت به امامت ایشان را از میان برد.
او با بیان اینکه قرآن نمونههای دیگری از اعطای حکمت در کودکی را نیز بیان میکند، تصریح کرد: در سوره مریم، درباره حضرت یحیی(ع) آمده است: «یَا یَحْیَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِیًّا»؛ این آیه نشان میدهد که اعطای «حکم» و مقام الهی در سنین کودکی، یک سنت الهی است و نه امری استثنایی یا غیرقابل پذیرش.
این کارشناس علوم قرآنی تأکید کرد: همانگونه که نبوت حضرت عیسی(ع) در نوزادی، نشانهای از قدرت مطلق خداوند و حجتی بر مردم زمان خود بود، امامت امام جواد(ع) نیز جلوهای از همان سنت الهی در امت اسلامی به شمار میرود. سنتی که عقل و نقل، هر دو بر آن گواهی میدهند.
او در پایان با اشاره به پیام مشترک این دو رخداد تاریخی گفت: میلاد حضرت عیسی(ع) فرصتی برای بازخوانی این حقیقت است که در منطق قرآن، سن و سال معیار حقانیت نیست، بلکه «اصطفاء الهی» معیار اصلی است. حقیقتی که اگر به درستی تبیین شود، بسیاری از شبهات تاریخی و اعتقادی درباره امامت ائمه اطهار(ع) را پاسخ خواهد داد.
انتهای پیام/