به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نشریه فوکوس در مطلبی نشست فلوریدا را سمبل و نشان دهنده ناتوانی و درماندگی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا دانسته و نوشت: حقیقتی تلخ برای ترامپ این است که ناتوانی او در مار-ئه-لاگو آشکار شد.
دونالد ترامپ در مار-ئه-لاگو خود را به عنوان یک میانجی بزرگ در مناقشه اوکراین معرفی کرد، اما علیرغم داستانهای موفقیتآمیزش، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه همچنان تصمیمگیرنده واقعی در مورد جنگ و صلح است.
در طول ماهها، دونالد ترامپ سعی داشت این تصور را ایجاد کند که کلید پایان احتمالی جنگ اوکراین را در دست دارد. با این حال، پس از مذاکرات وی با ولادیمیر زلنسکی در مار-آ-لاگو در روز یکشنبه، مشخص شد که این کلید مدتهاست در اختیار ولادیمیر پوتین بوده است و این تنها رئیس جمهور روسیه است که تصمیم خواهد گرفت مذاکرات برای پایان دادن به جنگ او علیه اوکراین چگونه پیش برود.
این ترامپِ به اصطلاح معاملهگر، که پس از اجلاس مار-ئه-لاگو شجاعانه ادعا میکند نکات مورد اختلاف «95 درصد حل و فصل شدهاند»، هیچ راهی برای متقاعد کردن پوتین به پذیرش هیچ نوع توافق یا حتی گفتگوی مستقیم با زلنسکی ندارد.
مهم نیست ترامپ چقدر با اشتیاق این جلسه را که قبل و بعد از آن تماسهای تلفنی با پوتین انجام شد، عالی توصیف کرد، اما واقعیت این است که هنوز هیچ پیشرفتی حاصل نشده است. این موضوع با اظهارات زلنسکی پس از جلسه مبنی بر اینکه میزان توافقات حاصل شده 90 درصد بوده است، بیشتر مورد تأکید قرار گرفت، چرا که این دقیقاً همان رقمی بود که او قبل از جلسه ذکر کرده بود.
حالا اگر نقاط اختلاف واقعی دقیقاً در آن 5 درصد گمشده نهفته باشد، از واگذاریهای ارضی (کلمه کلیدی دونباس) گرفته تا مسئله عضویت اوکراین در ناتو و نیروگاه هستهای زاپوریژژیا، توافق 95 درصدی که ترامپ تضمین کرده است چه فایدهای دارد؟
کی یف پیشنهاد داده بود که نیروگاه زاپوریژیا توسط یک شرکت مشترک آمریکایی-اوکراینی اداره شود و 50 درصد برق تولید شده به اوکراین و 50 درصد به آمریکا برسد. این پیشنهاد احتمالاً برای ترامپ جذابتر از پوتین به نظر میرسد.
همه این مشکلات همچنان حل نشده باقی ماندهاند. علاوه بر این، ترامپ بار دیگر نشان داده است که با چه کسانی همدردی میکند.
در اواسط ماه اوت، ترامپ در اقدامی جنجالی از پوتین، که در جاهای دیگر به عنوان جنایتکار جنگی تحت تعقیب است، در ایالت آلاسکا با فرش قرمز، تشویق دوستانه، دست دادن و نوازش شانه و دست راست استقبال کرد و سپس از او دعوت کرد تا سوار لیموزین ریاست جمهوری آمریکا شود.
با این حال، روز شنبه هنگام ورود زلنسکی به فرودگاه بینالمللی پالم بیچ، فرشی برای او پهن نشد؛ هیچ مراسم استقبالی برگزار نشد و هیچ نمایندهای از دولت ایالات متحده در فرودگاه حضور نداشت. تنها اولها استفانیشین، سفیر جدید اوکراین در واشنگتن، به همراه یک افسر نظامی و یک غیرنظامی، از رئیسجمهور اوکراین استقبال کردند.
ترامپ روز یکشنبه به محض ورود به مار-ئه-لاگو، با دست دادنی رسمی و بدون هیچ گونه گرمی یا صمیمیت بیشتر، از مهمان خود استقبال کرد.
البته حداقل می توان گفت در حالی که ترامپ در ماه فوریه زلنسکی را از کاخ سفید بیرون رانده بود، این بار او را ستود. ترامپ گفت: این آقا بسیار سخت کار کرده و بسیار شجاع است و مردمش نیز بسیار شجاع هستند و البته این اظهارات او با لحنی تحقیرآمیز به نظر میرسید.
وقتی ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی پایانی با اشاره به گفتگوی قبلیاش با پوتین به همه اطمینان داد که روسها بسیار مهربانانه منظورشان را بیان کردهاند و میخواهند موفقیت اوکراین را ببینند، این اظهارات کمی دور از واقعیت و سادهلوحانه به نظر میرسید. در این زمان زلنسکی که در کنارش ایستاده بود، فقط پوزخندی زد.
در همین حال، روسیه بر موضع واقعی خود مبنی بر اینکه آتشبس بدون امتیازدهی به خواستههای روسیه قابل اجرا نیست، پایبند است. به زعم مسکو مذاکرات در مورد پیشنهادهای صلح در صورتی بهترین نتیجه را خواهد داشت که اوکراین در مورد مسائل ارضی تصمیمات شجاعانهای بگیرد و این نشانه روشنی است مبنی بر اینکه مسکو همچنان برای امتیازات ارضی فشار میآورد.
زلنسکی هم به نوبه خود، مدتی است که چنین امتیازاتی را رد نکرده است، اما در فلوریدا نیز تأکید کرد که چنین تصمیماتی باید در یک همهپرسی توسط کل جمعیت، از جمله اوکراینیهای مقیم خارج از کشور، گرفته شود.
با این حال، از دیدگاه کی یف، یک جنبه مثبت نیز وجود دارد و آن این است که موضع زلنسکی با این واقعیت تقویت میشود که ترامپ اکنون ظاهراً اروپاییها را جدی میگیرد. ترامپ و زلنسکی بعد از مذاکرات دو جانبه فلوریدا حدود 80 دقیقه تلفنی با فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان، امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، کارول ناوروکی، رئیس جمهور لهستان، کییر استارمر، نخست وزیر بریتانیا، اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و دیگر نمایندگان اروپایی صحبت کردند.
ترامپ کمی قبل از این دیدار در ملک خود در فلوریدا، با اشاره به زلنسکی گفته بود: او تا زمانی که من آن را تأیید نکنم، چیزی ندارد. پس خواهیم دید که او چه چیزی دارد.
البته واقعیت این است که ترامپ، که آرزوی پایان جنگ را دارد و بنابراین برای صلح سریع تلاش میکند، تا زمانی که پوتین پیشنهاد اوکراین را تأیید نکند، قدرت نفوذ کمی دارد. پوتین ممکن است با اشاره به ترامپ این طور فکر کند: تا زمانی که من آن را تأیید نکنم، او هیچ چیز ندارد.
انتهای پیام/