به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نشریه "دی سایت" در تحلیلی نوشت: درگیری های سوریه با یک میزگرد (کنفرانس ژنو2) خاتمه پیدا نمیکند و این کنفرانس راه حل بحران سوریه نخواهد بود.
نویسنده در ادامه به مسئله دعوت دبیر کل سازمان ملل از ایران برای شرکت در کنفرانس ژنو2 و سپس پس گرفتن این دعوت ظرف کمتر از 24 ساعت اشاره کرده و نوشت چنین اقدامی شرم آور است.
نویسنده در ادامه نوشت: اینکه دبیر کل سازمان ملل تحت فشار مخالفان سوریه و حامیان سعودی آن ها دعوت خود از ایران را پس گرفت مایه خجالت است.
"دی سایت" در ادامه به شرط و شروط آمریکا برای حضور ایران در کنفرانس صلح ژنو2 مبنی بر اینکه این کشور باید شرایط مندرج در بیانیه ژنو1 که تشکیل دولت موقت در سوریه بدون حضور اسد است را بپذیرد اشاره کرده و با توجه به اینکه بانکیمون دعوت خود از تهران را پس گرفت نوشت: بنابراین میتوان گفت این سازمان ملل و دبیر کل آن نیست که روند سیاست جهانی را تعیین میکند، بلکه کشورهای قدرتمند و در صف مقدم آنها آمریکا است که این کار را انجام میدهد. این مسئلهای نه غافلگیر کننده بلکه ناراحتکننده برای بانکیمون است. وی بیشتر نقش یک دبیر را ایفا میکند و نه یک بازیگر اصلی که به صورت خودمختار و مستقل بتواند عمل کند.
نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه به لحاظ تئوری شرکت ندادن ایران در راه حل بحران سوریه پوچ است؛ تصریح کرده است ایران در کنار بشار اسد بوده و از مهمترین بازیگران قدرت در شرق مدیترانه لست. وی در ادامه نوشت: بدون ایران هیچ راه حلی برای سوریه وجود نخواهد داشت.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب کنفرانسهایی از جمله ژنو 2 را با توجه به اینکه همواره از قبل و جای دیگری راه حل های آن تعیین میشود پوچ دانسته و نوشت: چنین کنفرانس هایی درگیری های سیاسی قدرتی را حل نمی کند.
این نشریه آلمانی در ادامه این پرسش را مطرح کرد که درگیری ها در سوریه چگونه حل می شود؟ و در پاسخ نوشت: باید زمانی برسد که احزاب درگیر در جنگ اعتقاد داشته باشند که ادامه درگیری ها دیگر برای آن ها سودی ندارد. در این معنا ظاهرا هنوز زمان پایان درگیری های سوریه فرا نرسیده است. در حال حاضر بشار اسد با کمک دوستان ایرانی و سوری خود برنده میدان است. وی می داند که دیگر نباید هیچ ترسی از اوباما داشته باشد.
از طرفی با توجه به این شرایط مخالفان سوری هیچ علاقه ای به حل و فصل این جنگ ندارند.
نویسنده در بخش پایانی این مطلب خاطر نشان کرد که نجات دادن سوری ها از رنج و بیماری و گرسنگی ضروری ترین وظیفه انسانی جامعه جهانی است. این نه تنها بالاترین ارزش اخلاقی را دارد بلکه با احتیاط و فراتر از همه هیاهوها امکان پذیر است.
انتهای پیام/