به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه القدس العربی، چاپ لندن در سرمقاله امروز خود با عنوان "تگنای اسرائیل و جنگ زمینی علیه غزه" به بررسی وضعیت کنونی نوار غزه و درصد احتمال یورش زمینی رژیم اسرائیل به این منطقه پرداخت و نوشت: با وجود گفته یک مسئول نظامی بلندپایه اسرائیلی مبنی براینکه 36 ساعت آینده درخصوص شیوه ادامه عملیات نظامی در نوار غزه سرنوشت ساز خواهد بود و تصمیمات در این زمینه گرفته خواهد شد و نیروهای اسرائیلی عملا برای یورش به این منطقه تمرین کردهاند، برخی از ناظران همچنان تاکید دارند که اشاره تلویحی برای یورش به غزه چیزی جز جنگ روانی نیست. ناظران برای گفته خود اینگونه استدلال میکنند که اسرائیل هنوز اقدامات نظامی مقدماتی را که در تجاوزگریهای گذشته خود به غزه انجام داد، اتخاذ نکرده است؛ از جمله اینکه اسرائیل بمباران شدیدی را که ساختار زیربنایی غزه را ویران و آن را عملا به سه بخش جدا از هم تبدیل میکند و امنیت جادهها در برابر مینها را تامین میکند، انجام نداده است.
روزنامه القدس العربی افزود: علاوه بر این، هزینه گزاف تلفات جانی اسرائیل ممکن است بیش از آن چیزی باشد که هریک از طرف های سیاسی درحال حاضر در فلسطین اشغالی بتواند آن را تحمل کند.
این روزنامه نوشت: با این حال، جنگ زمینی همچنان گزینه مطرح باقی میماند. این بدان خاطر نیست که اسرائیل معتقد است می تواند به اهداف تجاوزگری خود دست یابد یا صرفا از تنگنای این جنگ بیرون بیاید بلکه واقعیت امر اسرائیل را وادار میکند که بین بد و بدتر یکی را انتخاب کند.
روزنامه القدس العربی نوشت: درحالی که رویارویی بار دیگر به اوج خود نزدیک می شود و احتمال جنگ زمینی افزایش می یابد، نشانه هایی وجود دارد که نمی توان از آن غافل شد.
اولا: پیشنهاد علنی و بی سابقه باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل برای میانجیگری با مقاومت فلسطین به روشنی به درک واشنگتن از حجم خسارتهای راهبردی و روانی که اسرائیل در این رویارویی متحمل می شود، اشاره می کند. این پیشنهاد همچنین دعوت آشکاری از طرف های منطقه ای و در صدر آن مصر به عنوان "میانجیگر طبیعی" برای دخالت به منظور توقف رویارویی و بازگشت به توافقنامه ای است که قاهره در سال 2012 میلادی میانجیگری و نظارت بر بسته شدن و اجرای آن بین اسرائیل و مقاومت فلسطین را برعهده داشت.
اما سلسله ای از تحولات اساسی از آن زمان تاکنون روی داده است که وقوع این احتمال را بعید می سازد. از جمله تغییر عملی در موازنه قدرت است و این امر از شروط مقاومت برای آتش بس روشن است.
دوما: شرایط سیاسی به نظر می رسد که برای افزایش تنش آفرینی اسرائیل آماده باشد؛ از تشکیلات خودگردان فلسطین گرفته که تاکنون به محکوم کردن حملات اسرائیل بسنده کرده است تا انتقادات شدید سخنگوی حماس در شمال غزه علیه محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان دولت او و ناکارآمدی شورای امنیت.
اما در سطح منطقه ای و به علت پیچیدگی های سیاسی در روابط حماس با قدرت های اساسی، چراغ سبزی عربی برای انجام "عملیاتی جراحی" به منظور ضعیف کردن جنبش حماس – بدون برجای گذاشتن تلفات جانی گسترده وجود دارد؛ امری که عملا به علت فشردگی زیاد جمعیت در نوار غزه تقریبا ممکن نیست.
سوم: ورود به نوار غزه نیاز به گنجینه ای از اطلاعات و بانکی از اهداف دارد. براساس گفته یک افسر اسرائیلی که نارضایتی سیاسی را در محافل این رژیم ایجاد کرد، اگر اسرائیل درباره موشک ها اطلاعاتی داشت، از مدتها پیش آنها را بمباران کرده بود. واقعیت این است که اسرائیل بعد از بمباران به زعم خودش 110 هدف در مساحتی کمتر از 150 کیلومتر مربع؛ اهدافی ندارد. اسرائیل فقط تلاش می کند که با قتل زنان و کودکان بر شکست اطلاعاتی بزرگ خود سرپوش بگذارد.
چهارم: اشغال دوباره نوار غزه، اسرائیل را مسئول مستقیم پاسخ به نیازهای انسانی اساسی ساکنان آن از جمله کمترین آزادی تردد براساس معاهدات ژنو می کند و اینگونه است که بمبی ساعتی را که گمان می کند موفق به خلاص شدن از آن شده است، با خود حمل می کند و این امر ممکن است وقوع انتفاضه سوم را که چه بسا محاسبات را دگرگون می کند؛ تسریع بخشد.
روزنامه القدس العربی نوشت: اسرائیل میداند که مقاومت برای این رژیم به اندازه کافی اقدامات و گزینه های غیرمنتظره را در شبکه ای از تونل ها و دام ها در زیر زمین نوار غزه تدارک دیده است و به گفته این منبع نظامی اسرائیل، ممکن است اسرائیل طرح های از پیش تعیین شده برای برخورد با آن داشته باشد اما آنچه را نمی داند، فایده یورش زمینی یا راهبردی برای خروج از غزه است.
انتهای پیام/ر