خبرگزاری تسنیم:
1. 12 شهریور سال جاری، خبرگزاری ایرنا، خبرگزاری رسمی دولت ایران، خبری با این تیتر روی خروجی خود فرستاد:" هدیه آموزشی دولت تدبیر وامید به اتباع افغانستان / دانش آموزان افغان شهریه نمی دهند" در دو خط ابتدایی خبر، آنچه در افواه رسانهها به لید مشهور است این عبارات به چشم میخورد: با پیگیری های نهاد ریاست جمهوری، وزارت آموزش و پرورش در سال جدید تحصیلی از دانش آموزان اتباع خارجی مقیم ایران، وجهی بابت ثبت نام در مدارس اخذ نخواهد کرد.
خبر هیجانانگیز و خوشحالکنندهای بود. بخش مهمی از کودکان مهاجر افغانستانی در تمام این سالها به دلیل مشکلات مالی قادر به تحصیل در مدارس دولتی ایرانی نبودند و به همین ترتیب علاوه بر اینکه از آموزش و پرورش رسمی جمهوری اسلامی محروم میشدند، به مسیرهای پرمساله دیگری میافتادند.
این مانع بزرگ ظاهرا امسال برطرف شده بود، اگر چه این قانون هم مطابق بوروکراسی بیماری ایرانی راه فرار پیدا کرد و خیلی از مدارس شهریه دریافت کردند، اما نام دولت حجتالاسلام روحانی به عنوان برطرفکننده یکی از بزرگترین موانع حقوق کودکان مهاجر افغانستانی در ایران در تاریخ ثبت شد و موجی از تقدیر و ستایش انسانی روانه دولت و تصمیمگیران این ماجرا شد.
2. الان چند روزی است که مدارس دولتی، برگهای به کودکان مهاجر افغانستانی دادهاند که روی آن این متن کوتاه ذکر شده است: ولی محترم دانشآموز... با احترام به استحضار میسد عطف به بخشنامه شماره 2500/44970/340 - 93/9/12 شهریه پرداختی فرزند شما در پایه ...به مبلغ... میباشد. خواهشمند است مبلغ اعلام شده را حداکثر تا تاریخ ( تاریخ ذکر شده معمولا 2 تا 10 روز بعد از تحویل برگه است)به شماره حساب....اداره کل آموزش و پرورش واریز و اصل فیش را به مدیر مدرسه تحویل دهید.
آب سردی روی مهاجرین افغان که امسال کودکانشان را با هزار امید و آرزو روانه مدرسه کرده بود. مبلغ اعلام شده در اکثر پایههای تحصیلی معمولا 2 برابر نرخ سال گذشته است.
3. ماجرا چه بود؟ ماجرای سادهای بود. در متن خبر ایرنا گفته شده بود که مدارس فعلا از دریافت شهریه خوددداری کنند و تا تعیین تکلیف نهایی فقط به اخذ تعهد پرداخت از کسانی که واجد شرایط معافیت نیستند، اکتفا شود. متن خبری که تیتر غوغاگرایانه آن و مانور بعدی رسانههای طرفدار دولت اساسا مانع از دیده شدن آن شد و حالا مهاجرین افغانستانی ماندهاند و مشکلاتی که این مانور تبلیغاتی برای آنها به جا گذاشته است.کدام مشکلات؟ فقط به چندتایشان اشاره میکنیم:
اول: میزان شهریه نسبت به سالهای پیش به طور میانگین 2 برابر شده است.چیزی بین 200 تا 360 هزارتومان.
دوم: سالهای گذشته مهاجرین با علم به اینکه باید شهریهای در تاریخ معینی بپردازند شروع به جمعآوری و پسانداز این هزینه مالی میکردند تا این ماجرا مشکل حادی در زندگیشان به وجود نیاورد. اما این بار با این پروپاگاندای دولتی خیال کرده بودند که شهریهای وجود ندارد و اینجا در وسط سال یکباره با درخواست پرداخت مبلغی مواجه شدهاند که برای یک خانواده سه نفره به 1 میلیون تومان میرسد و حالا باید 2 روزه این مبلغ را هم پرداخت کنند.یک شوک روانی بزرگ در آستانه پایان ترم اول تحصیل کودکانشان.
سوم: تاثیر منفی این نوع دریافت شهریه و تبلیغ منفی این اقدام برای جمهوری اسلامی ایران روی ذهن و روان کودکان مهاجر غیرقابلانکار است. اگر آنها از همان ابتدا با مانع مالی برخورد میکردند و نمیتوانستند در مدارس درس بخوانند خیلی راحتتر میتوانستند با این قضیه کنار بیایند و حالا در وسط سال درست بعد از گذشت چند ماه از اخت شدن با محیط مدرسه و بدون با همکلاسیها و معلمها، خیلی از آنها مجبورند که تحصیل را ترک کنند و این خاطره بد از جامعهای که نگذاشت آنها درس بخوانند و فریبشان داد تا ابد در ذهنشان باقی خواهد ماند.
4. از این جور ناشیگریها و تصمیمات یکشبه در مسیر مدیریت ماجرای مهاجرین افغانستانی کم نیست. تصمیماتی که دقیقا چیزی جز هزینه برای نظام متعالی جمهوری اسلامی ایران به وجود نمیآورند. کسی چه میداند که پشت پرده این ماجرا چه بوده است، اما نهایتا تفاوتی نمیکند، این ماجرا دوباره باعث مسالهسازی برای نظام شد. به بهانه یک بازی تبلیغاتی. واقعا میارزید؟
پینوشت: امروز خبر امیدوارکننده دیگری هم پخش شد. در همین دولت و در همین روزگار: ایران سالانه 500 بورسیه تحصیلی به دانشجویان افغانستانی میدهد
روزگار تلخ و شیرین مهاجرین ادامه دارد.
انتهای پیام/