به گزارش خبرنگار گروه "رسانه های دیگر" خبرگزاری تسنیم ؛ اسلام آن گونه "پیوند همسری" را توصیف میکند که گویا زوجین، دو نیم از یک وجود هستند و نه دو وجود متمایز. هر جا به وحدت میرسند کمال مییابند و هر جا فاصله میگیرند، ناقص دیده میشوند و آسیب میبینند.بنابراین دو نیم موقعی به یک وجود واحد و بالنده تبدیل میشوند که کاملا همتراز باشند. در استحکام بنیان خانواده نیز مهمترین عامل فهم صحیح نسبت به مسئله "همترازی" در انتخاب همسر است که اسلام از آن به عنوان "کفویت" یاد میکند. و اینکه انتخاب کننده توجه داشته باشدقرار است نیم دوم وجود و شخصیت خود را انتخاب کند. همسری که بتواند مادری "پاکدامن" برای تربیت انسانهایی شایسته باشد و یا پدری "لایق" برای راهبری خانواده و تکیهگاهی مطمئن برای همسرش.
اگر همترازی که محصول نوع تربیت و "تراز شخصیت" و عیار سلامت و اصالت طرفین ازدواج است اصل شد و همه توجه مصروف آن گردید به معنای جدی گرفتن زیر بنایی است که قرار است ساختمان بلند مرتبهای بر آن استقرار یابد و آرام گیرد تا هیچ تند باد و حتی زلزلهای نتواند باعث فروپاشی و انهدام آن شود. اگر همترازی اصل شد، مسائلی مثل تشریفات ازدواج با نگاه اولویتهای درجه 3 و 4 مورد بررسی واقع خواهد شد. اصل شدن همترازی و "اولویت یک" شدن موجب میشود که حداکثر جستجو و دقت و مطالعه و بررسی در انتخاب همسر صورت گیرد و مسئله فوق العاده مهمی مثل انتخاب همسر تحت تاثیر سطحی نگری، هیجانزدگی و شیفتگیهای یک بعدی و با چشم و گوشی بسته و فردی به حاشیه رانده شده، صورت نگیرد.
اما آیا افرادی که کارشان به طلاق کشیده شد با همین دقت در مورد یکدیگر بررسی کرده و اقدام به انتخاب کرده بودند؟کافی است که دقت زیاد و جستجوی گسترده و مشورت با افراد متعدد و کار کارشناسی در مورد خرید یک رایانه، گوشی همراه و لوازم خانگی یا خودرو توسط بعضی از افراد را مقایسه کنیم با معیارها و دقتها و مشورتهایی که در انتخاب همسر به کار میگیرند، در این صورت سهم عقل و تجربه و مسئله اصلی یا فرعی بودن همترازی در مسئله خطیر انتخاب همسر و ازدواج به دست میآید.عشق به کمال و شایستگی و سلامت و پاکدامنی و وفاداری و سایر زیباییهای باطنی همسر یا شیفتگی نسبت به زیباییهای ظاهری "مدتدار" کدام یک موجب استحکام بنیان خانواده هستند؟
تشخیص زیباییهای ظاهری نه مطالعه میخواهد و نه تحقیق و بررسی اما تشخیص زیباییهای باطنی از عهده تجربههای محدود بر نمیآید و همفکری خیرخواهان با تجربه و دور اندیش خانواده را میطلبد و بدون زحمت و دقت و بررسی حاصل نمیشود. هر یک از زوجین که در جستجوی فردی همتراز برای ازدواج هستند، ابتدا لازم است "تراز خود" را بشناسند و این شناخت از یک "آینه صادق" به دست میآید نه تصورات و تخیلات ذهنی. "جستجو" مسئلهای متمایز با شانس و گزینههای تصادفی است. جستجو برای پیدا کردن "همسر همتراز" دشوارتر از گوهریابی در یک بیابان است و آزمایشگاهی برای تعقل و دوراندیشی و آیندهنگری جوانان ما نیز تلقی میشود و این با هیجانزدگی و شیفتگی و دلبستگیهای بدون ریشه نمیسازد چون یکی صبر و آرامش و دقت میطلبد و آن یکی شتاب و سرعت. این به چشم خرد و تجربه و ایمان پناه میبرد و آن به چشم سر بسنده میکند.
اگر فرزندان ما درک صحیحی از مسئله همترازی داشته باشند و نقش خطیر و بسیار مهم آن را در استحکام بنیان خانواده و مفهوم زوجیت بشناسند و ازدواج را معبر رشد و کمال و تعالی خود نگاه کنند و به هنگام ازدواج نمایند، "خانواده پایدار" را تجربه خواهند کرد. کسی که همسرش را نیم دوم خود بداند هر اقدام پسندیده برای خود را برای همسرش نیز طلب میکند و هر آزردگی برای همسرش را آزردگی خود تلقی میکند استحکام بنیان خانواده تحت تاثیر نگرش فرزندان ما از مسئله ازدواج و جایگاه خانواده است و این نگرش بیش از اینکه ازطریق کلاس و مدرسه و مطالعه کتاب به دست آید از طریق مشاهده نمونههای اطراف آنها مثل نحوه تعامل و زندگی والدین و سایر خویشاوندان شکل میگیرد. در قسمت بعد به دلایل و آثار ازدواج دیر هنگام و تاثیر آن در ناپایداری خانواده خواهیم پرداخت.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.