به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرج، مناسبسازی شهری برای تسهیل در تردد معلولان یکی از مهمترین قوانین و اصول پذیرفته شده در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه است.
چرا که بنا به اعلام مجامع بینالمللی، 15 درصد جمعیت جهان از معلولیت جسمی رنج میبرند و مدیران و مقامات محلی در بسیاری از شهرهای جهان خود را موظف به رعایت اصول مهندسی خاص در شهرسازی و طراحی معابر شهری می دانند تا معلولان بتوانند بدون مواجه شدن با هیچ مشکلی و البته به تنهایی در سطح شهر تردد کنند.
در استان البرز و به ویژه شهر کرج نهتنها یک جانباز و معلول نمیتواند به تنهایی و بدون مواجه شدن با مشکل در خیابانها و پیادهروها تردد کند بلکه حتی با کمک چندین نفر نیز، این تردد برای او امری مشکل و محال است.
مدیران شهر یک ساعت روی ویلچر بنشینند
خانم "ح.م" که در منطقه معروف به "میانجاده" ساکن است و معلولیت جسمی دارد به خبرنگار ما میگوید: معمولا از خانه خارج نمیشوم چون رفتوآمد در شهر برای معلولان بسیار سخت است یعنی اصلا امکانپذیر نیست.
در تمام شهر کرج یک پیادهرو را نمیتوانید پیدا کنید که یک معلول بتواند با ویلچر خود و بدون کمک دیگران در آن تردد کند؛ یک جا میبینید که وسط پیادهرو چالههای بزرگ است.
گاهی تیر چراغ برق وسط پیادهرو روییده است! یک وقت هم هست که مانع خاصی نیست اما چندین خودرو و موتورسیکلت با تجاوز به حریم پیادهرو و عابران پیاده، راه را برای تردد همه مردم از جمله معلولان بستهاند.
وی میافزاید: چند سال قبل وقتی روی ویلچر بودم به خاطر شیب نامناسب پیادهرو، داخل جوی آب افتادم و سهچهار نفر از عابران برای خروج از آنجا به من کمک کردند.
همچنین موارد زیادی برای من پیش آمده است که در پیادهروها گرفتار شدهام و هیچ راهی برای خروج نداشتم و اطرافم پر از موانع بود."
این خانم جوان در پاسخ به اینکه انتظار وی از مدیران شهر کرج چیست میگوید: هیچ انتظاری ندارم.
فقط میخواهم که یک ساعت روی ویلچر بنشینند و بهتنهایی در سطح شهر تردد کنند.
در پیادهروها و خیابانها باشند و البته دوست داشته باشند از پاساژها و مراکز تفریحی نیز در حالی که روی ویلچر هستند، بازدید کنند؛ مطمئنم آنها نیز بعد از این کار، هرگز از خانه خارج نخواهند شد.
شورای شهر چه میکند؟!
متولیان مناسبسازی معابر شهری برای تردد معلولان و جانبازان چه نهادهایی هستند؟! قطعا شوراهای شهر و شهرداریها در این زمینه مسئولیت مستقیم دارند.
در برخی شهرهای کشور اقداماتی هرچند اندک در این باره انجام شده است اما نگاهی گذرا به شهر کرج نشان میدهد که کوچکترین اقدامی برای مناسبسازی تردد جانبازان و معلولان در دستور کار نبوده است.
آقای "ا.د" که در ورودی پارک شهید چمران کرج روی ویلچر نشسته است میگوید: معلولیت سخت است؛ به ویژه اینکه در شهری مثل کرج باشی! واقعا زندگی به کامت تلخ میشود و نمیتوانی هیچ لذتی ببری.
من که معلول هستم خوب میفهمم که طراحی خیابانها و پیادهروها و دیگر معابر شهر چه قدر نامناسب است، همیشه جلوی پلهها به بنبست خوردهام؛ پلههای فلان اداره، پلههای پاساژ، پلههای بانک و...؛ هرچه قدر اطراف این پلهها را جستوجو میکنم یک راه مناسب برای تردد خودم پیدا نمیکنم.
این شهروند کرجی میافزاید: سوال من از شورای شهر کرج این است که آنها در جلساتشان درباره چه چیزی بحث میکنند؟! آیا حتی یک لحظه به مشکلات ما فکر کردهاند؟! آیا آنها نماینده من و امثال من در شورای شهر نیستند؟! و اگر هستند باید پاسخ بدهند که برای ما چه اقدامی کردهاند. من منتظر پاسخشان میمانم.
شهرداری حداقل موانع را جمع کند
خانم "س.ر" شهروند معلول کرجی معتقد است: پیادهروها پر از موانع طبیعی و غیرطبیعی است؛ مثل درختها، تیرهای برق، چاله و چوله، شیب نامناسب، حفاظهای آهنی و موارد دیگر.
انتظار ما از شهرداری این است که حداقل، آن موانعی که از دستشان برمیآید را از سر راه ما بردارند؛ ما انتظار نداریم درختهای وسط پیاده رو قطع شود اما شهرداری میتواند حفاظهای آهنی که برای جلوگیری از ورود موتورها نصب شده است را از داخل پیادهروها جمع کند، یا اینکه چاله چولهها را هموار کند. اصلاح شیب پیادهرو هم کار سادهای است که میتواند به طور موقت، برخی مشکلات معلولان و جانبازان را حل کند.
وی میگوید: در مواردی که درخت یا تیر چراغ برق در پیادهرو وجود دارد، شهرداری میتواند یک راه جایگزین برای تردد ما مشخص کند و با طراحی یک پل ساده روی جوی آب، امکان ورود و ادامه مسیر ما را به خیابان فراهم نماید.
به گفته این خانم معلول، "پیادهرو فقط یک بخش از مشکلات اصلی معلولان و جانبازان است چراکه تمام خیابانها، ورودی ادارات دولتی، پاساژها و مراکز تفریحی و خدماتی نیازمند مناسبسازی و اصلاح هستند و رفع تمام مشکلات فقط در گرو همراهی و همکاری نزدیک شورای شهر، شهرداری، پلیس، بهزیستی و دیگر نهادهای متولی است.
انتهای پیام / ب