اسید پاشی به چهره آحاد مردم در برخی آثار سینمایی

به گزارش خبرگزاری تسنیم، متن یادداشت محمدرضا دادنگار (هنرمند جانباز) با عنوان «آیا وقت آن نرسیده با آنان که به چهره آحاد ملت اسید می پاشند، برخورد شود؟»را در ذیل از نظر می گذرانید:

در هفته های اخیر موضع گیری های به حقی از سوی مسئولان دلسوز قوه در ارتباط با اسید پاشی اصفهان شاهد بودیم که به نوبه خود اتخاذ این موضع گیری را در ذیل از نظر می گذرانید:ها قابل تقدیر و تشکر است. بدیهی است که باید مسئولین نسبت به این جرایم سازمان یافته ، اتخاذ تصمیم نموده و واکنش نشان دهند در این میان موضع گیری ریاست محترم جمهور ،آقای روحانی بیش از همه جلب توجه می کرد موضعی که برای نخستین بار دولت را از چهره جمالی خود (که خاص روزهای پس از انتخابات است) خارج کرده و به موضع جلالی سوق داده است.آقای روحانی دراین خصوص گفتند که خاطیان ،دستگیرخواهند شد و در ارتباط با این اسید پاشی نسبت به ایشان هیچ رافتی انجام نخواهد شد هم چنین سه وزیر کابینه را مامور این پرونده نموده و یکی دو جلسه هیات دولت را به این موضع اختصاص دادند.
ازسوی دیگر ریاست محترم قوه مقننه نیز با اتخاذ موضع صحیح مسئله اسید پاشی را محکوم کرده و به سمپاشی برخی از روزنامه های زنجیره ای اعتراض کرده و به حق از کمیسیون خارجی وامنیت ملی درخواست نمودند که با اعزام چند نماینده مجلس به اصفهان ،گزارشی از اسید پاشی تهیه و به ایشان ارایه دهند و درهمین راستا نیز ریاست محترم قوه قضاییه ،ضمن محکوم کردن این اسید پاشی و هشدار به جراید و روزنامه های داخلی که به بزرگنمایی این موضوع پرداختند به معاون اول خویش دستور دادند که به اصفهان رفته و از نزدیک اوضاع و احوال را بررسی و به ایشان گزارشی دهند .موضع گیریهای به حق سران سه قوه که توسط ایشان به دلیل پاشیدن اسید به صورت چند خانم اصفهانی اتخاذ شد حکایت از اهمیت موضوع و بزرگی عمل زشت خاطیان دارد. در صورتی که این عمل توسط عاملان بیگانه انجام گرفته باشد، موضوع از جنبه امنیتی نیز حائز اهمیت و اولویت خواهد بود.

 ضمن تقدیر از عکس العمل درست و به هنگام و در خور تقدیر ،جای این پرسش از سران محترم سه قوه باقی است که آیا زمان آن فرا نرسیده است که با آن دسته از هنرمند نمایانی نیز که با تولید آثار سینمایی و داستانی خود به چهره ملت ایران چنگ زده و آنان را زشت ،پلید ،نازیبا و … به تصویر می کشند و به عبارتی به چهره آحاد مردم ،اسید می پاشند برخورد شایسته در خوری صورت پذیرد.آیا از دیدگاه شما بزرگان ،اسید پاشی به چهره آحاد مردم یا بهتر بگوییم زشت و نازیبا نشان دادن چهره نظام مقدس اسلامی ایران اشکالی نداشته و جرمی به حساب نمی آید؟

بی تردید نظر شما دلسوزان این نیست اما چرا در این دو مسئله ،دوگانه عمل می کنید؟ یکی را باشدت و حدت محکوم می کنید و از دیگری با مساحمه می گذرید به عنوان مثال  در نشست دولت با سینما گران در ماه مبارک رمضان به یکی از کارگردانی که چهره نظام را در اثر سینمایی خودر زشت و نازیبا به تصویر کشیده بود هدیه می دهند و تقدیر می کنند!!! از  ریاست محترم قوه مقننه می پرسیم که چرا کارگردانی که برای خوشایند جشنواره های خارجی ،ایران را گورستان دختران زنده به گور جلوه می دهد،اگر قصد مغرضانه داشت، باید اجازه داشته باشد که بدون اصلاح کار خود،هم چنان به فیلم سازی خود ادامه دهد؟! اساسا چرا در این خصوص مجلس قانونگذاری نمی کند ؟ در حالی که وزارت ارشاد و وزیر آن گوش به حرف کمیسیون فرهنگی مجلس نمی دهد، چرا مجلس قانونی را به تصویب نمی رساند که هر کارگردان و تهیه کننده ای که چهره ایران اسلامی را زشت و نازیبا به تصویر کشید، مجرم تلقی شود و در صورت مغرضانه بودن و وصل به بیگانه و اجنبی در محاکم قضایی مورد محاکمه بازخواست قرار گیرد ؟

چگونه است کارگردانی که فیلم او حتی در جشنواره های خارجی مورد انتقاد خارج نشیان ایرانی قرار می گیرد، در جریان فتنه در اثبات حرف یکی از سران فتنه مجددا فیلمسازی می کند و بعدها تنها به حصر خانگی محکوم می شود؟! تا بتواند بار دیگر به فتنه گری هایش ادامه دهد.آیا قانون گذار نمی تواند وزارت ارشاد را که در مقابل برخی کارگردانان مساله دار در موضع ضعف قرار گرفته، تقویت نماید؟آیا نباید کارگردانان یا تهیه کنندگان در خصوص فیلمی که می سازند مسئولیت داشته و تبعات ناشی از آن را بر عهده گرفته و  پاسخگو باشند؟
تزریق این همه یاس و نا امیدی در فضای کشور به چه معنا و مفهوم است ؟ چرا باید کسی که مثلا عضو چریکهای فدایی خلق بوده و از صدا و سیما به دلیل فعالیت کمونیستی اخراج شده، هم چنان اجازه داشته باشد فیلم سازی نموده و ایران اسلامی را تیره و تار به جهانیان معرفی کند؟این اسید پاشی به چهره آحاد مردم به حساب نمی آید؟!البته این به آن معنا نیست که هنرمندان دلسوز انقلاب و کشور و مردم به نقاط ضعف دولت و سایر مجریان نپردازند.آثار دلسوزانه و نقادانه هرگز ریشه نظام و انقلاب را در نزد مخاطبان نمی خشکاند.
ایا آنانکه برای گزارشگر مغرض سازمان ملل ،گزارش و فیلم تهیه می کنند،نباید پاسخگوی اعمال ننگین خود باشند ؟ آیا اروپا و آمریکا خط قرمزی برای هنرمندان خود ندارند ؟ آیا هنرمندان غرب آزادند هر اثری را علیه یهود و صهیونسم تهیه کرده و به نمایش گذارند و یا در فرانسه آزادانه که عملکرد دولت فرانسه در جنگ جهانی دوم را زیر سئوال ببرند و…
بی تردید ، نظامی که سلطه جهانی استکبار و صهیونیسم بین المللی را زیر سئوال برده به نا حق مورد حقد و کینه جهانخواران قرار می گیرد . پس باید شجاعانه از دل مجلس برخیزندو اقدام به قانون گذاری نمایند و اجازه ندهند  تعدادی هنرمند نمای اندک با پول جشنواره های خارجی، سفارت خانه ها و یا  از منابع داخلی اقدام به فیلمسازی علیه آرمانهای بلند انقلاب و مردم شریف ایران نمایند .به این ترتیب دست قوه قضاییه نیز برای محاکمه و تادیب این عده کم که همچون ستون پنجم دشمن عمل می کنند،باز خواهد شد.
نباید در مقابل عربده های مستانه استکبار و صهیونیسم در منطقه مقاومت را تضعیف کرد و اجازه داد که سرمایه محدود و اندکی که می تواند در خدمت فیلم هایی علیه چپاولگران بین الملل و جهانخوار تهیه شود به یغما برده شود. از این رو از سران سه قوه می خواهیم که فکر عاجلی به حال آنانکه اسید به چهره آحاد ملت غیور ایران می پاشند بنمایند. فردا دیر است امروز به فکر باشید.

انتهای پیام/