رسیدن به توافق خوب مستلزم حرکت در چارچوب خطوط قرمز است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، رضا سراج شامگاه شنبه در اجلاس فوق العاده مجمع بسیج استان اصفهان اظهار داشت: آمریکائی ها و اسرائیلی ها در هر دوره از مذاکرات حرف های تازه  و مطالبات جدیدتر را مطرح کردند و به تعبیری توافقات شفاهی خود را در دوره جدید مذاکرات رد کردند و از طرفی اراده ای برای توافق خوب مشاهده نمی شود زیرا ما اگر بخواهیم به توافق خوب برسیم باید محکم بر روی خطوط قرمز برسیم اما وقتی بعد از تعیین و تبیین خطوط قرمز برخی می گویند بازرسی ها مدیریت شده خواهد بود و برخی دیگر می گویند آماده هستیم در چارچوب تفاهم لوزان توافق را نهائی کنیم، به این معنی است که عزمی برای رسیدن به توافق خوب در چارچوب خطوط تعیین شده وجود ندارد.

وی افزود: در مذاکرات ما از طرف مقابل زیاده خواهی نشان می دهیم و از طرفی عزمی برای رسیدن به توافق به هر صورت ممکن وجود دارد اگر چه در این دوره از مذاکرات ممکن است توافق که همان تمدید مذاکرات بوده، صورت بگیرد، امام آنچه در فضای مذاکرات دیده می شود، عزم رسیدن به توافق به هر صورت و قیمت ممکن است.

کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه باید این موضوع بازخوانی شود که چرا عده ای می خواهند اصل را بر توافق بگذارند، تصریح کرد: دلایل رسیدن به توافق به هر صورت ممکن چیست؟ اگر این توافقات بازبینی شود و در اصول و خطوط قرمز ارزیابی شود ما به یک ارزیابی و نگاه جدید می رسیم.

وی افزود: پشت پرده هر توافق چند نکته اساسی وجود دارد، نکته نخست استراتژی توسعه وابسته بوده که در واقع معتقدان به آن برای عملیاتی شدن توسعه وابسته اصل را بر توافق می گذارند نه کیفیت توافق، که این یک واقعیت است، عده ای در اسراتژی ملی کشور به دنبال توسعه هستند در حالی که استراتژی ملی کشور توسط مقام معظم رهبری پیشرفت تعریف شده است.

سراج با اشاره به ویژگی های استراتژی توسعه وابسته گفت: کشوری که می خواهد به توسعه برسید به سرمایه خارجی نیاز دارد و باید 2 ویژگی در داخل داشته باشد که بازار مصرف و امکان سرمایه گذاری و به صرفه بودن سرمایه گذاری باشد که مجموعه این ویژگی ها توسعه وابسته را در کشورهای در حال توسعه را شکل می دهد که عده ای معتقد به این توسعه هستند.

وی با بیان اینکه اولویت های این توسعه اولویت های غلطی است، گفت: در این نوع توسعه عدالت، استقلال ملی فاقد معنا بود، اما واقعیت این است که در این نوع از توسعه، ورود کانون های قدرت و ثروت جهانی برای سرمایه گذاری برای انتقال سرمایه و تکنولوژی ورودی مشکوک است، و فرهنگ و اقتصاد کشور دریافت کننده این نوع توسعه را تابع صاحبان قدرت و ثروت جهانی می کند.

کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه اما اگر کشوری به دلیل هویت ملی و به دلیل اصول و آرمان هایش در نظم سلسله مراتب جهانی جا نداشت و برای آنها چالش ایجاد کرد، آیا باز هم استراتژی توسعه وابسته و انتقال قدرت و سرمایه از صاحبان جهانی صورت می گیرد، خاطرنشان کرد: باید تغییری در روابط و مناسبات این کشورها خواهان با مناسبات های جهانی به وجود آید، که دامنه این تغییرات به طور صرف به سیاست خارجی کشور خواهان توسعه معطوف نمی شود بلکه باید هنجارهای فرهنگی متاثر از این مدل توسعه را نیز پذیرفت که هویت و نظام ارزشی کشور را تغییر می دهد.

وی با بیان اینکه در این مدل انتقال سرمایه و تکنولوژی مصادف می شود با تغییر تعریف حقوق بشر در آن کشور می شود، افزود: تمام آرمان ها و اصول کشور را این مدل از توسعه دست خوش تغییر می کند، در مذاکرات هسته ای توافق به هر صورت و قیمت ممکن، توفقی است برای عملی شدن استراتژی توسعه وابسته است.

سراج با بیان اینکه توافق با این شرایط برای هموار ساختن استراتژی توسعه وابسته بوده، اظهار داشت: ما در دولت های موسوم به اصلاحات و سازندگی بخشی از این استراتژی را تجربه کردیم، و دیدیم که تا کجا نظام ارزشی و هنجارهای ما دچار تغییرات شد، این مدل از توسعه در یک دهه گذشته کشور ما را تا لبه پرتگاه براندازی برد.

وی تصریح کرد: توافق به هر قیمت ممکن می خواهد مسیر توسعه وابسته را فراهم کند نه مسیر منافع ملی را، که این یک نگاه انتقادی جدی به این گونه مذاکرات است، داده ها نشان می  دهد که نتیجه آن آغاز راه به توسعه وابسته است.

کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه جریان معتقد به توسعه وابسته برای دستیابی به آن، گفتمان سازی کردند، گفت: وقتی کلمه اعتدال در کنار توسعه قرار می گیرد و یک نظام معنائی را ایجاد می کند، شما باید توافق به هر صورت و قیمت ممکن را در نظام معنائی جست وجو کنید که به آن نظام عدالت و توسعه می گویند که می گویند برای رسیدن به توسعه باید اعتدال داشت، مهندسی گفتمان برای مهندسی اجتماعی عینیت ساز است، که باید برای رسیده به استراتژی توسعه وابسته، نظام عدالت و توسعه برنامه ریزی شود.

وی با بیان اینکه در این نظام معنائی در حوزه سیاست خارجی، تعامل سازنده با جهان را مطرح می کند، افزود: تعامل سازنده با جهان وجه اعتدال می شود و کشوری که می  خواهد توسعه را از قدرت و ثروت جهانی به کشور خود بیاورد، باید سلسله مراتب جهانی را بپذیرد و در حوزه سیاست خارجی گفته می شود برای تعامل سازنده با جهان باید تنش زدائی کنیم که ما نمونه ائی از این تنش زائی مشاهده می شود، حمایت جدی از مظلومان و شیعیان یمن دیده نمی شود و از طرف دیگر به وزیر خارجه جدید خبث آل سعود پیام تبریک گفته می شود، آیا این غیر از معنای تنش زدائی است.

سراج با بیان اینکه مذاکرات هسته ای را یک بار می شود در چارچوب مسائل فنی پیگیری کرد، یک بار می شود در یک قاب بزرگ تر و در نگاه راهبردی به آن نگاه کرد، گفت: معنی تنش زدائی این می شود که ما وقتی می خواهیم از رژیم صهیونیستی نام ببریم، ضمیرمان غایب می شود،  این همه که تیم مذاکرات ما بر روی مذاکرات هسته ای تاثیر گذاشت آیا بر روی شیعیان یمنی که هیچ حامی غیر از ایران ندارد، فایده ای داشت؟

وی افزود: در کنار تعامل گرائی و تنش زدائی، نشانه دیگری بروز پیدا می کند با عنوان اعتماد سازی، می گویند علاوه بر اینکه باید رفتار خود را در مقابل دنیا تغییر دهیم، باید نشان بدهیم در مناقشات بین المللی ورودی نداریم، باید اعتمادسازی کنیم، یعنی باید داده هائی را به طرف مقابل تخویل دهیم تا به او نشان دهیم که ما در مسیر اعتمادسازی هستیم تا راه برای توسعه وابسته هموار باشد.

این کارشناس مسائل سیاسی گفت: دغدغه نیروهای انقلاب این است که چرا توازن بین داده ها و ستانده ها وجود ندارد، و طرف مقابل می گوید ما داریم اعتمادسازی می کنیم، اعتماد سازی معادل اعتدال می شود.

وی با بیان اینکه تجلی آرمان ها در سیاست خارجی کشور بوده، افزود: بیان می کنند که برای رسیدن به توسعه وابسته باید اعتدال داشت و آن را معنا بخشی می کنند و می گویند که باید آرمان ها متناسب با معذورات باشد، در نگاه نخست خیلی آثار خود را نشان نمی دهد اما با کمی دقت می بینیم که اگر قرار باشد آرمان های ما همیشه متناسب با معذورات باشد، هیچ گاه نباید بلندپروازی کنیم، و مطالبات فراتر از حوزه جغرافیائی خود داشته باشیم که به معنای دقیقتر می خواهند که آرمان زدائی شود اما نکته مهم این است که این آرمان ها برگرفته از مکتب و اصول امام راحل بوده است.

سراج بیان کرد: گفتمان غلط، توافق به هر قیمت ممکن را پی ریزی می کند زیرا این گفتمان می تواند زمینه ساز پیاده شدن استراتژی توسعه وابسته باشد.

انتهای پیام/ج