پاداش ۹۰هزاردلاری آیپک به سناتور دموکرات برای مخالفت با توافق هسته‌ای

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الی کلیفتون در تحلیلی برای پایگاه اینترنتی لوبلاگ نوشت: سناتور دموکرات، چارلز شومر از نیویورک، اولین سناتور دموکراتی بود که علناً با توافق هسته‌ای دولت اوباما برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران مخالفت کرد. شومر در ششم اوت، کمتر از یک هفته بعد از آنکه کاخ سفید توافق هسته‌ای را به کنگره ارائه دهد، اعلام کرد با این توافق مخالفت خواهد کرد. در آن زمان روزنامه نیویورک تایمز ادعا کرد که مخالفت شومر، دیوار دفاعی دموکرات‌ها را به لرزه درآورد. کمیته روابط آمریکا و اسرائیل، موسوم به ایپک، یکی از تأثیرگذارترین مخالفان توافق هسته‌ای ایران در آن زمان با انتشار بیانیه‌ای از موضع شومر استقبال کرد، چرا که آنها پیش‌بینی می‌کردند با توجه به تأثیرگذاری شومر، دموکرات‌های بیشتری علیه توافق هسته‌ای رأی خواهند داد. در این بیانیه آمده بود: در حالی که مخالفت‌های دوحزبی با این توافق رو به افزایش است و حمایت علنی از آن رو به کاهش است، ما معتقدیم که به یک توافق بهتر نیاز داریم.

اما شومر با این کار خود فقط توانست سه سناتور دموکرات یعنی سناتور بن کاردین، سناتور جو مانچین و روبرت منندز را با خود همراه کند. اما این تصمیم او برای شکستن سلسله مراتب و قرار گرفتن مقابل مهمترین باتکار سیاست خارجی دولت اوباما در دور دوم ریاست جمهوری با تزریق سخاوتمندانه مالی گروه نورپیک، یک گروه وابسته به ایپک همزمان شد.
رهبری ایپک به این که صورت حساب‌های مالی خود را از طریق نورپیک (NORPAC) پرداخت می‌کند، معروف است. براساس افشاگری‌های گروه اف‌ای‌سی، همزمان با اعلام مخالفت شومر با توافق هسته‌ای ایران و رأی‌گیری ماه سپتامبر سنا، نورپیک، نود هزار دلار به کمیته تبلیغات شومر پرداخت کرد.

شومر همواره به‌نوعی از یک جایگاه مطمئن در سنا برخوردار بود، اما شاید این وضعیت ادامه نیابد. مخالفت او با توافق هسته‌ای به‌سرعت او را به‌عنوان یک هدف مخالف با فعالیت‌های مترقیانه تبدیل کرد و مخالفانش یادآور شدند که او زمانی با جنگ عراق موافقت کرده است و این سؤال را مطرح کردند: با این وصف آیا این سناتور دموکرات، واجد صلاحیت‌های لازم برای قرار گرفتن در جایگاه رهبر حزب دموکرات است یا نه؟ گروه موسوم به اقدام کریدو (CREDO) بیانیه‌ای در انتقاد از شومر منتشر و در آن اعلام کرد: سناتور شومر، با پیوستن به جمهوری خواهان برای به راه انداختن یک جنگ دیگر در خاورمیانه می‌خواهد دموکرات‌ها را به‌سمت محافل جنگ‌طلب سوق دهد.

جنبش مووآن (MoveOn) یک گروه ضدجنگ اعلام کرد، 17636 عضو متعهد شده‌اند که هشت میلیون و سیصد هزار اعانه‌ای را که به تبلیغات شومر اختصاص داده‌اند، بازگردانند، البته اگر شومر و دیگر دموکراتها موفق شوند که در توافق هسته‌ای اختلال کنند.

اعانه اخیر نورپیک به شومر، او را به بزرگترین دریافت کننده اعانه از این گروه در تبلیغات انتخاباتی سال 2016 تبدیل کرد و آن را مدیون حمایت قابل ملاحظه‌اش از اسرائیل است. در سال 2010 ، شومر از آیپک، بیست و پنج هزار و هفتصد دلار دریافت کرد. قبل از آن هم او در سال 2004، فقط سه‌هزار دلار از گروه مالی ایپک اعانه دریافت کرد.

گروه نورپیک، معامله مخالفت با توافق هسته‌ای در مقابل تأمین هزینه‌های مالی انتخاباتی را تکذیب کرده است، اما با توجه به تمرکز بیش از حد این گروه روی مسئله ایران که برخی از اوقات هم حالتی هیستریک و عصبی پیدا می‌کند، پرداخت پاداش به مخالفان بعید به نظر نمی‌رسد. بن چائوک (Ben Chouake)، رئیس این گروه سال گذشته در مصاحبه با نشنال جورنال گفت: حمایت نورپیک از تحریم‌های جدید علیه ایران واکنشی به یک تهدید حیاتی برای جهان محسوب می‌شود. وی در این مصاحبه گفت: آنچه روی میز است، یک نسل‌کشی هسته‌ای محسوب می‌شود. آنها می‌خواهند در دوازده دقیقه با یهودیان همان کاری را بکنند که هیتلر طی دوازده سال کرد. شما نباید به این افراد دیوانه اجازه دهید که تسلیحات هسته‌ای در اختیار داشته باشند. هیچ چیزی برای مخفی کردن وجود ندارد.

نورپیک در زمان رأی‌گیری برای توافق هسته‌ای ایران پای خود را از این هم فراتر گذاشت. در ماه سپتامبر این گروه برای اعضایش ای‌میلی مضمونی فرستاد و از آنها خواست که تظاهراتی توسط گروه‌های تندروی ضداسلام از جمله مرکز سیاست امنیتی (Center for Security Policy) برگزار کنند. فرانک گافنی (Frank Gaffney) رئیس این مرکز یکی از اصلی‌ترین حامیان نظریه توطئه نفوذ اخوان المسلمین در دولت آمریکا و وضعیت محل تولد اوباما است.

نورپیک با وجود اتحاد با گروه‌های جمهوری‌خواه اسلام ستیز نظیر گافنی علیه توافق هسته‌ای ایران،‌ این گروه همواره روابط نزدیک خود با دموکرات‌های عضو کنگره طرفدار جنگ در خاورمیانه را حفظ کرده است. آنها با به دست آوردن شومر، مردی در حاکمیت حزب دموکرات و کسی که می‌توانست در آینده نزدیک رهبر اقلیت دموکرات و به‌عنوان جانشین هری رید انتخاب شود، پیش‌بینی می‌کردند که توافق هسته‌ای را لغو می‌کنند.

انتهای پیام/*