دعا زمینه‌ساز درمان است
خداوند می‌فرماید "ما اگر بیماری می‌دهیم درمان هم می‌دهیم"، دعا زمینه‌ساز درمان است، بنابراین یکی از اصول درمان دعاست. به‌طور کلی دعا تأثیر فیزیولوژیک و مادی بر بدن دارد و هم از حیث پیشگیری از بیماری نیز بسیار قابل توجه است.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, دعا در درمان بیماری‌ها بسیار مهم محسوب می‌شود اما باید دید اثر دعا و اصول جایگاه دعا در طب و درمان چیست و کجاست؟ در کشور ایران خیلی به این موضوع به‌عنوان عامل درمان توجه نمی‌شود و تحقیقات زیادی هم در کشور درباره این موضوع نشده است و فقط تحقیقات درباره تأثیرات دعا در کشورهای غربی صورت گرفته است و شخصی به‌نام "الکسیس کارِل" تحقیقی در این باره انجام داده است.
اما این سؤال برای خیلی از افراد پیش می‌آید: آیا وجود دعا در طب اسلامی یک اقدام صرف دینی و آخرتی است یا دینی و درمانی؟ که باید این‌گونه پاسخ داد که بحث دعا به دو گونه مطرح می‌شود؛ یکی به این شکل که رفتار اضافی به درمان افزوده می‌شود و در درمان بلا، اثر دارد و دیگری اینکه جزو درمان است و در بهبود اثر مستقیمی دارد.
هیچ تحقیق جامع و کاملی درباره تأثیرات دعا در ایران پایگاه تشیع اسلام صورت نگرفته است
متأسفانه در ایران که به‌عنوان پایگاه تشیع اسلام است هیچ تحقیق جامع و کاملی درباره تأثیرات دعا وجود ندارد ولی در کشورهای غربی تحقیقات جامعی بر بیماران انجام داده‌اند، روش تحقیق آنها در غرب این‌گونه است که نمونه‌های آماری تعیین می‌کنند و به یک گروه دارو و به گروه دیگر دعا تجویز می‌کنند و نتایج هر دو گروه ثبت می‌شود.
تحقیقی در آمریکا در دو گروه از بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته بودند صورت گرفت، به گروهی دارو تجویز کردند و برای گروه دیگر نوای قرآن در اتاق آنها پخش کردند, نتیجه این تحقیق نشان داد که گروهی که نوای قرآن را می‌شنیدند, زخم‌هایشان زودتر التیام پیدا کرده بود.
احتیاج روح به غذا سه برابر غذای جسم است
برای حفظ بنیاد جسم به صبحانه, ناهار و شام احتیاج دارد ولی باید دانست که روح نیز به غذا احتیاج دارد و احتیاج روح به غذا سه برابر غذای جسم است.
افراد باید بدانند که دعا در درمان چیز اضافی نیست بلکه اساس درمان است, برخی از علمای دینی بر این باور هستند: هنگام مصرف دارو باید بسم الله گفت چرا که مصرف دارو با نام خدا موجب تأثیر بسیار زیاد دارو بر بدن است و نباید خیلی ساده از کنار مسائلی که بسیار اهمیت دارد به این راحتی بگذریم.
هر انسانی که به او دعا نرسد, ظاهراً سالم است؛ ولی دچار بیماری روحی و روانی است
هر انسانی که به او دعا نرسد, ظاهراً سالم است اما در حقیقت او بیمار جسمی نیست؛ بلکه بیمار روحی و روانی است. اگر به روح دعا نرسد, جسم نیز مریض می‌شود یعنی ناتوانی جسمانی پیدا می‌کند, استرس پذیر می‌شود, افسردگی‌اش بیشتر می‌شود، باز هم تأکید می‌کنم که در ایران تحقیقی حدی بر نقش دعا بر سلامتی صورت نگرفته است ولی در غرب به‌طور جدی تحقیق کرده‌اند و تأثیر دعا را بر سلامت مثبت و جدی دیده‌اند.
در روایتی از معصوم علیه السّلام آمده است: "دوا نزد ما و شفا نزد خداست", تعداد نمازهای یومیه 17 رکعت است که از اذان صبح تا طلوع آفتاب دو رکعت نماز واجب شده است، بعد از طلوع آفتاب سر ظهر چهار رکعت و تا عصر چهار رکعت، نماز مغرب سه و نماز عشا چهار رکعت و این یعنی یک ارتباط دائمی با خدا؛ یک منبع رحمانی و شارژ روحی قوی.
خداوند می‌فرماید: "ما اگر بیماری می‌دهیم درمان هم می‌دهیم"
خداوند می‌فرماید "ما اگر بیماری می‌دهیم درمان هم می‌دهیم"، دعا زمینه‌ساز درمان است. بنابراین اصل درمان دعاست. به‌طور کلی دعا تأثیر فیزیولوژیک و مادی بر بدن دارد و هم از حیث پیشگیری از بیماری نیز بسیار قابل توجه است.
انتهای پیام/*
