خواص بابونه + طرز استفاده
بابونه گیاهی است دائمی و کوچک به‌ارتفاع تقریباً ۳۰سانتی‌متر دارای بوئی معطر که در چمنزارها و اراضی شنی می‌روید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، بابونه گیاهی است دائمی و کوچک به‌ارتفاع تقریباً 30 سانتی‌متر دارای بوئی معطر که در چمنزارها و اراضی شنی می‌روید. ساقه آن به‌رنگ سبز مایل به سفید، برگهای آن کوچک متناوب و دارای بریدگیهای باریک و نامنظم و پوشیده از کرک است. گلهای آن مجتمع در یک طبق که به‌طور منفرد در انتهای ساقه گل‌دهنده در تابستان ظاهر می‌شود. در هر طبق گلهای سفید در اطراف و گلهای زرد در قسمت وسط قرار دارند.
ترکیبات شیمیایی
گلهای بابونه دارای اسانس روغنی آنته‌مین (Anthemine) تانن، فیتوسترول و همچنین ماده‌ای تلخ به‌نام اسید آنته‌میک Anthemique Acid می‌باشد.
خواص دارویی
بابونه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از تقویت کننده‌های تلخ به حساب می‌آید.
جالینوس حکیم آن را برای درمان تب و لرزهای نوبه‌ای به کار می‌برد.
1) یکی از مهمترین خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است و این گیاه به‌آسانی این مرض را درمان می‌کند و آنهایی که سالهاست با این مرض دست به گریبان هستند و از قرصهای مختلف گران‌قیمت نظیر Lozec و Zantac و غیره استفاده می‌کنند، می‌توانند با استفاده از بابونه خرج داروی خود را پس‌انداز کنند و همچنین سلامتی خود را بازیابند.
برای درمان زخم معده یک لیوان چای غلیظ بابونه درست کنید (4 قاشق چای خوری بابونه در یک لیوان آب جوش و یا چهار تا چای کیسه‌ای بابونه در یک قاشق لیوان آب‌جوش) و صبح که ناشتا هستید این لیوان چای را بنوشید و سپس در رختخواب به پشت دراز بکشید و بعد از چهار دقیقه بخوابید و البته بعد از یک‌ربع ساعت می‌توانید صبحانه خود را میل کنید. این عمل را بة مدت دو هفته ادامه دهید تا زخم و ورم معده به‌کلی شفا یابد.
2) بابونه اعصاب و قوای جنسی را تقویت می‌کند.
3) بابونه مقوی مغز است.
4) بابونه ادرارآور و قاعده‌آور است.
5) این گیاه ترشح شیر را در مادران شیرده افزایش می‌دهد.
6) درمان‌کننده سردرد و میگرن است.
7) استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع می‌کند.
8) اگر کسی قطره قطره ادرار می‌کند به او چای بابونه دهید تا درمان شود.
9) بابونه درمان‌کننده کمی ترشحات عادت ماهیانه است.
10) برای درمان چشم‌درد، بابونه را در سرکه ریخته و بخور دهید.
11) برای تسکین دردهای عضلانی چای بابونه بنوشید.
12) جویدن بابونه برای التیام زخمهای درمان مفید است.
13) خوردن 5 گرم ریشه بابونه با سرکه رقیق محرک نیروی جنسی است (ریشه بابونه گرم‌تر و خشک‌تر از گل بابونه است)
14) بابونه تب‌بر و تسکین دهنده درد است.
15) بابونه تقویت کننده معده است.
16) برای تسکین درد در هنگام دندان درآوردن بچه‌ها، به آنها چای بابونه بدهید.
17) برای رفع بیخوابی و داشتن یک خواب آرام و راحت، کافی است ده دقیقه قبل از اینکه به رختخواب بروید یک فنجان چای بابونه بنوشید.
18) بابونه درمان کننده بی‌اشتهایی است.
19) بابونه برای رفع ورم روده مؤثر است.
20) چای بابونه درمان کننده کم‌خونی است.
21) از بابونه برای رفع کرم معده و روده استفاده کنید.
22) بابونه تسکین دهنده دردهای عادت ماهیانه است.
23) بابونه برای رفع زردی مفید است.
24) حمام بابونه اثر نیرودهنده درد است؛ برای این منظور چند قطره اسانس بابونه را در وان حمام ریخته مدت یک‌ربع ساعت در آن دراز بکشید.
25) برای تسکین درد، چند قطره اسانس بابونه را با یک قاشق روغن بادام مخلوط کرده و روی محلهای دردناک بمالید درد را تخفیف می‌دهد.
26) اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام برای رفع ناراحتی‌های پوستی نظیر اگزما، کهیر و خارش مفید است.
27) برای رفع گوش‌درد و سنگینی گوش، یک قطره روغن بابونه را در گوش بچکانید.
28) اسانس بابونه چون اثر قی‌آور دارد در مورد مسمومیت‌های غذایی مصرف می‌شود.
29) روغن بابونه را برای از بین بردن کمردرد، درد مفاصل و نقرس روی محل درد بمالید.
30) با چای بابونه اگر موهای بلوند را بشویید آنها را روشن‌تر و شفاف‌تر می‌کند.
31) آنهایی که یائسه شده‌اند بهتر است همه‌روزه چای بابونه بنوشند زیرا اختلالات یائسگی را برطرف می‌کند.
32) بابونه ضدآلرژی است.
طرز استفاده
اسانس بابونه: حدود 0/8 تا 1 درصد اسانس در این گیاه وجود دارد که به‌وسیله تقطیر با بخار آب به دست می‌آید. رنگ این اسانس آبی روشن است ولی بر اثر کهنه شدن به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای در می‌آید. بوی این اسانس بسیار قوی و طعم آن معطر و سوزانده است. اسانس بابونه در عطرسازی و برای معطر کردن غذاها به کار می‌رود.
چای بابونه با دم‌کرده بابونه: برای درست کردن چای بابونه یک قاشق چای‌خوری گیاه بابونه خشک را در یک فنجان آب جوش ریخته و به‌مدت 5 دقیقه بگذارید دم بکشد.
روغن بابونه با روغن زیتون: گل خشک بابونه را با برابر وزنش روغن زیتون مخلوط کرده و روی آتش ملایم بگذارید تا دم بکشد (نباید بجوشد) و گاه‌گاه آن را هم بزنید. سپس آن را از روی آتش بردارید و بگذارید تا مدت 24 ساعت به حال خود بماند. سپس آن را از صافی با فشار در کرده و در شیشه‌ای دربست نگهداری کنید (برای نفخ شکم و قولنج آن را روی شکم بمالید)
روغن بابونه: برای تهیه روغن بابونه مقداری از گل خشک بابونه را با چهار برابر وزن آن روغن کنجد مخلوط کرده و سپس به‌اندازه دو برابر گل بابونه به آن آب اضافه کنید. آن را روی چراغ گذاشته و بگذارید بجوشد تا اینکه آب آن به‌کلی تبخیر شود و فقط روغن باقی بماند، البته باید دقت کرد که روغن نسوزد.
منبع: پایگاه جامع اطلاع‌رسانی پزشکان ایران
انتهای پیام/*
