ساخت وساز روی گسل تبریز شبیه خود کشی است / توسعه به سمت جنوب تبریز منطقی‌تر است
عضو شورای شهر تبریز گفت: به نظر من ساخت وساز روی گسل شبیه خود کشی و یک اقدام غلط است، بعضی‌ها میگویند با تمهیدات می‌توان جلوی حرکت گسل را گرفت این فکر خنده دار است هیچ کس نمی‌تواند جلوی حرکت گسل را بگیرد و اگر اتفاقی بیافتد قابل جبران نیست.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، در بخش اول میزگرد تسنیم، به موضوعات شهر و شهرسازی و همچنین آلودگی هوای کلانشهرها اشاره شد و در ادامه، با حضور دو تن از اعضای شورای شهر تبریز، فریدون بابایی اقدم، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری و ایرج شهین‌باهر دبیر این کمیسیون در سال سوم شورای شهر تبریز در محل خبرگزاری تسنیم آذربایجان شرقی، در مورد موضوعات سرمایه گذاری و دیگر مسائل شهری مطالبی مطرح شد که در ادامه، بخش دوم و پایانی این میزگرد را با هم می‌خوانیم:
شهرداری تبریز در قالب «سرمایه گذار»، «سرمایه بردار» می‌آورد
تسنیم:در بحث سرمایه گذاری در تبریز، خصوصاً عملکرد شهردار تبریز را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شهین باهر: در شرایط فعلی اقتصاد و تحریم‌ها، در حوزه ساخت و ساز و به دنبال آن، در اقتصاد، رکود شدیدی وجود دارد. شهرداری و شورا موفق شده بخشی از مشکلات اقتصادی را حل نماید و با تفاهم‌های صورت گرفته و ارائه بسته‌های تشویقی تاکنون اقدامات مثمر ثمری انجام دهد.
در تفاهم نامه منعقد شده با بانک شهر، اجرای بخشی از پروژه ها را بر عهده گرفتند و به همین دلیل است که در سال‌های قبل، احداث یک زیرگذر بیش از 1 سال تا 3 سال طول می‌کشید ولی اکنون می‌بینید که با مدیریت صحیح مالی و علی رغم رکود سنگین در حوزه ساخت و ساز، پروژه‌ها در 6-7 ماه به اتمام می‌رسد.
از بعد فنی نیز یک اتحادی بین ادارات وجود دارد مثلاً پیش از این در جریان اجرای یک پروژه عمرانی، اداره گاز می‌گفت من اینجا لوله‌های گاز دارم یکسال طول می‌کشید تا با تأمین بودجه اقدام کنم ولی الان به همت معاون عمرانی استانداری جناب اقای مهندس پورمهدی و سایر عزیزان در اکثر پروژه‌ها همراه با ما برای بازدید می‌آیند و این نشانگر انتخاب درست شورای شهر در این حوزه است.
در حوزه سرمایه گذاری، کسی بیاید برای تبریز سرمایه گذاری کند، دستش را می‌بوسم ولی در قالب «سرمایه گذار»، «سرمایه بردار» می‌آید با پول جماعت ساختمان و طرح می‌سازند، شروع می‌کنند به پیش فروش واحدهای تجاری و... و می گویند سرمایه گذاری کردیم و هر وقت هم پیش فروش نشد، مثل پروژه «آیسان» پروژه می‌خوابد. از جیب تبریزی برای تبریز خرج کردن کجایش سرمایه گذاری است. سرمایه گذاری یعنی «لاله پارک» که طرف از ترکیه آمده ساخته یک مغازه هم نفروخته نزدیک به 4000 نفر مستقیم و غیر مستقیم برای تبریزی جوان ایجاد شغل کرده است.
سرمایه گذار باید با پول خود، چرخه اقتصادی شهر را به حرکت درآورد نه با پیش فروش و پول مردم
به عنوان یک تبریزی، من دست سرمایه گذار را می‌بوسم و گاهی سرمایه بردارانی در قالب سرمایه گذار به ما قالب می‌کنند و با زمین شهرداری و پیش فروش و با پول مردم ساختمان و پاساژ درست می‌کنند، من نمی‌دانم چرا به این سرمایه گذاری می گویند.
من اطلاع دارم که در جریان احداث پروژه آیسان، در عوض خرید شن و ماسه مورد نیاز، مغازه واگذار کرده‌اند، به این سرمایه گذاری نمی‌گویند و نمونه یک سرمایه گذاری منطقی و علمی در لاله پارک است.
بحث ما این است که در شرایط فعلی سرمایه گذار با پول خود، چرخه اقتصادی شهر را به حرکت درآورد، نه اینکه داشته‌های ما را نیز ببرد و سرمایه بر باشد. نکته دیگر بحث مکان یابی این پروژه‌ها است که نباید از هول حلیم به دیگ بیافتیم، پروژه هشت بهشت در چهارراه لاله مشکل ترافیکی منطقه لاله را دوچندان خواهد کرد که از نظر ترافیکی یک فاجعه است.
2 اتفاق خوب سرمایه گذاری در شهر تبریز به وقوع پیوسته که من کاملاً با آن موافقم؛ اولی سرمایه گذاری خوبی که یکی در دیزل آباد با عنوان پروژه آتاسنتر رخ می‌دهد و به عنوان بزرگ‌ترین مرکز سرمایه گذاری در ایران خواهد بود که هم از نظر مکان یابی و هم منطقه محروم تبریز ارزش افزوده ایجاد خواهد کرد. دومین پروژه سرمایه گذاری نیز با یک سرمایه گذار ترک در محل شرکت واحد در میدان آذربایجان به مساحت 24 هکتار است که فکر می‌کنم که یکی از پروژه‌های خوب و مفید برای شهر تبریز است.
شهرداری علاوه بر نهاد اجتماعی بودن، باید به عنوان یک بنگاه اقتصادی مطرح باشد
تسنیم:برخی شائبه‌ها در پشت پرده پروژه آتاسنتر وجود دارد که قصد تغییر کاربری کارخانه را دارند...
شهین باهر: ببینید کارخانه تبدیل شده و باید در برخی موضوعات اهم و مهم نماییم و آن کارخانه نیز 4 سال است واگذار شده و تعطیل شده است. دلسوزان آن کارخانه کجا بودند که 5 سال پیش این کارخانه تعطیل شد؟ در بحث آلودگی هوا نیز مقرر شده است که کارخانه‌ها از محدوده شهر تبریز خارج شوند و این کارخانه از جمله صنایع سنگینی است که باید از شهر خارج شود و ما نمی‌گوییم تعطیل شود بلکه باید از محدوده شهر خارج شود. من این مسئله را یک بهانه تراشی می‌بینم و امروز جامعه ما بیش از پیش به اشتغال نیاز دارد و در این حوزه باید نگاهی جدی و با سعه صدر داشته باشیم.
بابایی: برداشت ما از مدیریت شهری این است که شهرداری در کنار اینکه یک نهاد اجتماعی است باید به عنوان یک بنگاه اقتصادی مطرح باشد.تحقق این مسئله مهم مستلزم کسب درآمد از سوی مدیریت اقتصادی یک نهاد است. زمانی که در کشورهای پیشرفته آنان در حال ایجاد زیرساخت‌های خود بودند، مشخص نبود ما چه می‌کردیم! آنان اکنون وارد زندگانی خود و بحث‌های خدماتی شده‌اند ما اکنون به لزوم بحث تراموا و مترو پی برده‌ایم.
برای تحقق این کار ما در 2 سال اخیر به اندازه 12 سال بودجه اختصاص داده‌ایم و این فقط به خاطر توان اقتصادی در مدیریت شهری است که علی رغم انتقادات موجود نباید آن را انکار کرد. ما به یک شهرداری نیاز داریم که به کسب درآمد و هزینه کرد آن آشنا باشد که در شرایط رکود اقتصادی فعلی می‌توان ادعا کرد که شورای شهر وشهرداری در این زمینه عملکرد قابل قبول داشته است.
در این وضعیت اقتصادی که براساس تازه‌ترین آمار، شهرداری تهران بالای 5000 میلیارد تومان به پیمانکاران بدهکار است و ما نیز نه در آن میزان بلکه در مقیاسی کمتر به پیمانکاران و اشخاص بدهکاریم. در بحث سرمایه گذاری آمدیم شیوه نامه سرمایه گذاری با اضافه کردن بسته تشویقی برای سرمایه گذاری تدوین کردیم. در شورای چهارم با تصویب شیوه‌های سرمایه گذاری و اضافه شدن متراژ و زیربنای آن با هزینه سرمایه گذاری یک تناسبی را ایجاد کنیم.
در حوزه سرمایه گذاری ما وارث تصمیمات گذشته هستیم که مثلاً در پروژه آیسان با آن همه سروصدا، شاهد 3 درصد پیشرفت فیزیکی بوده‌ایم و منحصر به شورای چهارم نیست و تصمیم آن از گذشته انجام شده بود. شورای چهارم مبلغی بالغ بر 2000 میلیارد تومان از بابت تعهدات شهرداری پرداخت نموده است و این اندکی دست و بال ما را بسته است و باعث شده تا به حال سرمایه گذار به معنای واقعی خود به تبریز نیامده است.
اما اخیراً در همه پروژه‌های سرمایه گذاری آورده شهرداری زمین محل و عوارض آن است و آورده طرف مقابل احداث آن است. در نحوه قیمت گذاری ما در نقد بودن زمین و عوارض به صورت نقد عمل می‌کنیم ولی طرف مقابل در طول پروژه آن را اعمال می‌کند. مثلاً در دیگر جوانب این پروژه‌ها در جریان قیمت گذاری زیربنای محل احداث پروژه دخل و تصرف‌هایی در قیمت‌ها و آورده طرف‌ها انجام می‌شود. از سوی دیگر در بحث سرمایه گذاری بحث مهم زمین است که ما راحت زمین‌ها را در قالب آورده شهرداری به راحتی از دست می‌دهیم و این، بزرگ‌ترین نقطه منفی پروژه‌ها است.
در طرح تفصیلی جدید فضای سبز زیادی در تبریز از بین می رود
تسنیم: از آخرین وضعیت طرح جامع شهر تبریز برایمان بگویید. آیا نقدهای شما همچنان پابرجاست؟
بابایی: وزارت خانه مربوطه در هفته‌های گذشته در مکاتبات با دکتر دبیری گفته است که تصویب این قانون دیر شده است و پیش از آن نیز ما در تذکر قانونی نسبت به لزوم نقش اثرگذار شورای شهر در تائید طرح جامع هشدار قانونی دادیم که با این کار در برابر تمام اقدامات و بررسی‌هایی که در سال‌های گذشته درباره این طرح انجام شده بود یک علامت سؤال بزرگ قرار داده شد.
مشاور طرح جامع باید در جریان تدوین آن مرحله به مرحله از نظرات شورا استفاده کرده و اعضای شورای شهر را در جریان کار قرار دهد و در جمع بندی نهایی آن را برای تصویب به شورای شهر تبریز ارائه می‌داد. اما اتقاقی که اکنون افتاده پس از اصرار ما از بین 3 سناریوی موجود تصویب شده در کارگروه زیربنایی تنها یک سناریو را که مد نظر خودشان است را به صورت گزارش خلاصه آوردند
ما تلاش خواهیم کرد اشکالات موجود در طرح را برطرف نماییم اما در طرح فعلی اشکالات و ایرادات اساسی بسیاری وجود دارد که از جمله ما نیازی به تصویب طرح جامع نداریم زیرا طرح تفصیلی در سال 91 ارائه و تصویب شده و نیازی به ارائه و تصویب یک طرح دیگر وجود ندارد. در این طرح برای محدوده 1000 هکتاری پارک جنگلی ارم، کاربری عمومی تعریف کرده‌اند که این بدین معنی است که مکانی که 40-50 سال است فضای سبز بوده از بین می‌رود و افکار عمومی شهر نیز مخالف قطع حتی یک درخت است.
از جمله دیگر اشکالات، حذف 5800 هکتار فضای سبز محدوده شمالغرب تبریز به دلیل افزوده شدن یک فضای تازه به شهر است. در مجموع 6400 هکتار فضای سبزدر قالب طرح تفصیلی از محدوده شهری کاهش یافته که حدود 25 درصد تغییرات عمده در محدوده شهر تبریز را شاهد هستیم.
ما در اطراف شهر تبریز یک سری روستاها و شهرهای جدید از جمله شهریار، امند و خاوران را شاهد هستیم که در افق جمعیتی شهر تبریز این تعداد جمعیت 335 هزار نفر را به خود جذب خواهند کرد.
قرار است در افق جمعیتی شهر تبریز، شهرک خاوران 160 هزار نفر، شهریار 200 هزار نفر و شهرک صیاد شیرازی 33 هزار نفر جمعیت خواهند داشت و روستاهای اطرف تبریز نیز بار جمعیتی تبریز را به دوش خواهند کشید و ما به این دلیل نیازی نداریم که در دامنه‌های سهند در جنوب تبریز محدوده جدیدی تعریف نماییم.
در آخرین روند بررسی طرح جامع نیز مقرر شده است که این طرح با بررسی اشکالات در کمیسیون شهرسازی به مشاور ارسال شود تا پس از بررسی‌های کارشناسی در صحن شورای شهر مطرح و اعضا نظرات خود را بیان کرده و طرح نهایی را مصوب کنند.
ساخت وساز روی گسل شبیه خود کشی است / توسعه به سمت جنوب شهر تبریز منطقی تر است
شهین باهر: در بحث طرح جامع دیدگاه من با آقای دکتر بابایی متفاوت است. اهمیتی که من به بحث گسل تبریز می‌دهم شاید برخی دوستان به موضوعات دیگر می‌دهند. به نظر من ساخت وساز روی گسل شبیه خود کشی و یک اقدام غلط است. بعضی‌ها میگویند با تمهیدات می‌توان جلوی حرکت گسل را گرفت این فکر خنده دار است هیچ کس نمی‌تواند جلوی حرکت گسل را بگیرد و اگر اتفاقی بیافتد قابل جبران نیست.
توسعه به سمت شمال به دلیل وجود گسل کار درستی نیست و در جریان این کار بحث خواست مردم بسیار مهم است و تجربه نشان داده است قطعاً توسعه به سمت غرب شهر تبریز شکست خورده است و در 40 سال گذشته نشان داده که مردم توسعه به سمت غرب را دوست ندارند که نمونه آن شهرک صیاد شیرازی است که از آن استقبال نشده است. مردم می‌خواهند تبریز به سمت شرق و سمت پایتخت توسعه یابد و به همین دلیل شهرک سازها در جهت تأمین این خواست مردم در شرق تبریز اقدام به شهرک سازی می‌کنند.
در مباحث شهرسازی اصلی به نام استفاده از زمین‌های درجه 3 به بالا وجود دارد و متاسقانه زمین‌های شهرک خاوران از جمله اراضی کشاورزی است که بیش از 1 هزار هکتار زمین درجه یک کشاورزی را از بین برده و به زمین مسکونی تبدیل کردیم. از نظر کیفیت خاک، دوری از گسل و مطلوبیت از سوی مردم توسعه به سمت جنوب شهر تبریز منطقی تر است.
در نظر گرفتن یک شهردار برای شهرک خاوران باعث اقبال مردم به آنجا شد / اگر شهرک صیاد شیرازی هم شهردار داشت، کم رونق نمی شد
بابایی: در بحث گسل، شهریار با 200 هزار نفر جمعیت دقیقاً روی خط گسل قرار دارد و یا در بحث عدم اقبال مردم به شهرک شهیدصیاد شیرازی، مسئله مدیریتی مطرح است نه اقبال مردم. در نظر گرفته شدن یک شهردار برای شهرک خاوران باعث اقبال مردم به آنجا شد و ما اگراین اقدام را برای شهرک صیاد شیرازی انجام می‌دادیم، شاهد کم رونق شدن صیاد شیرازی نبودیم. در طرح جامع فعلی شهرک صیاد شیرازی خارج از محدوده شهر تبریز قرار داده شده و مشخص است که در این طرح مردم مطرح نیست.
شهین باهر: به نظر من مهم‌ترین عامل در بحث توسعه شهر، موضوع رشد اقتصادی است که نمونه بارز آن باغمیشه و شهریار هستند که به دلیل توجیه اقتصادی رخ داده است. به دلیل عدم پیش بینی درست مشاورین طرح جامع پیشین، ما شاهد این اتفاق هستیم.
بابایی: من مشاورین عرصه طرح جامع را قوی تر از همه کسانی می دانم که تاکنون طرح ریزی کرده‌اند. تصمیمات مدیریتی اجازه تکمیل چرخه علمی این روند را نداده است.
شهین باهر: وقتی سرمایه گذار مطلوبیت و علاقه مردم را برای اسکان در یک محیط نمی‌بیند قطعاً در آن محل سرمایه گذاری نخواهد کرد. آقای دکتر ما نمی‌توانیم از آلودگی نیروگاه و پتروشیمی در غرب تبریز چشم پوشی کند.
برای مثال کوی فرشته در باغمیشه همانطور مانده بود، اما زمانی که لاله پارک در کنار آن افتتاح شد بعد از آن مردم در کوی فرشته شروع به ساخت و ساز کردند و اکنون قطعه زمین خالی در آنجا باقی نمانده است. به نظرم جنوب تبریز فضای کافی برای اسکان در این منطقه را داراست.
بابایی: بخش اعظمی از 3 هزار هکتار در جنوب تبریز اکثراً کاربری نظامی دارد و ما نمی‌توانیم حتی یک متر از آن را تغییر کاربری دهیم. به نظرم با وجود شهرک‌های موجود ضرورتی برای ایجاد شهرک‌های جدید وجود ندارد.
موافق تغییرات اخیر در شهرداری نبودم / برخی تغییرات منطقی نبود
تسنیم: نظرتان درباره تغییرات در شهرداری تبریز چیست؟
شهین باهر: معتقدم باید تغییرات به سمت بهبود وضعیت حرکت کند و ما معتقدیم مدیری که برای مدت‌های مدیدی در یک پست قرار بگیرد کارایی خود را از دست می‌دهد و با تغییرکارآمد می‌توان چابکی بیشتری به نهاد مربوطه داد. البته برخی تغییرات منطقی نبوده و ما در مجموع از شهردار تبریز کار می‌خواهیم و با وی مواجه هستیم و اگر وی نیز تشخیص می‌دهد که تغییرات لازم است، باید خودش پاسخگو باشد.
حتی به تازگی بحثی مطرح می‌شود که وقتی از عملکرد هر مدیری که اقدامات مؤثر و کارآمدی دارد تعریف می‌کنند، زودتر تغییر می‌یابد، من موافق تغییرات اخیرنبودم اما ما کار از آقای نجفی کار می‌خواهیم و خلاصه صلاح مملکت خویش خسروان دانند!
با تعامل بیشتر در سال سوم فعالیت شورای شهر، تنش ها در شورا نسبت به سال اول و دوم کمتر شده است
تسنیم: از جمع مشهور اقلیت-اکثریت چه خبر؟ آیا در چندین ماه اخیر این 2 گانه رنگ باخته است؟
شهین باهر: شورا کار جمعی و مشورتی است و در دوره اخیر خصوصاً از شهریور ماه تلاش کردیم بحث اقلیت و اکثریت را کنار بگذاریم تا همه در کار ورود کنند. شاید برای کسی رئیس کمسیون بودن مهم است اما این سمت چندان موضوع دندانگیری نیست که قضیه سهم دادن در میان باشد.
آن چیز که قطعی است این است که اعضای اکثریت قطعاً تأثیر گذاری بیشتری در شهرداری نسبت به گروه اقلیت دارند. بحث تعامل مطرح شد و همکاران اکثریت در کمال منطق گفتند که ما این‌ها را نمی‌خواهیم و بحث بر سر مدیریت و سهم خواهی نیست. ما تصور کردیم که مشکل گروه اقلیت در زمینه حضور فعال و اثرگذارتر در کمیسیون‌ها و عضویت در هیئت رئیسه است و ما هم به این نتیجه رسیدیم که «اگر تو بهتر می‌زنی بستان بزن».
این تعامل نیز خروجی خوبی داشته و آرامش حاکم شده و گروه اقلیت با همراهی اکثریت از حاشیه سازی به آرامشی رسیده‌ایم که شهردار نیز به آرامش رسیده است. اگر من و آقای دکتر می‌دانستیم که تنش‌های سال‌های اول با این تعامل حل می‌شود، واقعاً عضو هیچ کمیسیونی نمی‌شدیم تا شورا با آرامش کار خود را به پیش برد. چراکه معتقدم 2 سال اول شورای شهر جلسات پرتنشی را سپری کرد که هزینه آن را شهر داد.
کاهش تعداد اعضای شورای شهر، به معنای حذف نقش شوراها در مدیریت‌های محلی است / این کار در راستای مردم سالاری نیست
تسنیم: نظرتان درباره کاهش تعداد اعضای شورای شهر از 21 نفر به 13 نفر چیست؟
بابایی: کاهش اعضای شورای شهر در راستای مردم سالاری نیست ولی اگر در نظام انتخاباتی کشور تجدید نظر شود بله من در این صورت موافق این اقدام هستم. وقتی در شرط تحصیلات ده‌ها شرط گذاشته می‌شود، این اقدام منجر به انتخاب افرادی به عنوان اعضای شورای شهر می‌شود که توان جلوس بر آن کرسی را ندارند.
اگر در قانون شوراها در بخش انتخاب شوندگان تجدید نظر کنیم، مثلاً به جای 420 نفر 100 نفر در تبریز ثبت نام کنند و 21 نفر انتخاب شود چه اشکالی دارد؟ منِ شهروند واقعاً 420 نفر را چگونه شناسایی کنم؟ هرکس هزینه و توان بیشتری در تبلیغات می‌گذارد می‌تواند انتخاب شود.
این مسئله کاهش اعضا در بخش انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان تاثیرگذار است، مثلاً در جلسه دو و نیم ساعته شورای شهرهمه قصد دارند حتماً بدون توجه به تخصص خود صحبت نکنند، حتی برخی از رسانه‌ها نیز در انتقاد از من می گویند چرا شما کم حرف می‌زنی؟ و من را مجاب به صحبت هرچند غیرمربوط می‌کنند. این قضیه منجر به این می‌شود که در این 2.5 ساعت نمی‌دانیم جه صحبتی کرده‌ایم و چه تصویب شد؟ که نتیجه این اقدامات برخورد مصوبات به سد فرمانداری است.
شهین باهر: من نگرانی از عضو شدن یا نشدن در شورا ندارم و 15 سال است از نظر اشتغال در حوزه‌های مردمی مشغول به کار بوده‌ام. ولی بحث اینجا بوده که در این اواخر هجمه ای بر علیه شوراها مطرح شده و در برنامه ششم نقش شورا به صورت کامل حذف شده است و نظر من این است که با کاهش تعداد اعضای شورا حلقه وصل بین مدیران و مردم از بین می‌رود.
عدم اجازه به مردم برای رسانیدن سخنشان به مسئولین از طریق اعضای شورای شهر که در نتیجه کاهش تعداد اعضای شوراها اتفاق می‌افتد، در واقع توهینی به مردم و مشارکت آنان در اداره امور است که مخالف با نظر حضرت امام (ره) بر مشارکت مردم در حاکمیت است. در کشورهای توسعه یافته بیش از 100 نفر عضو پارلمان محلی وجود دارد. در استکهلم سوئد 101 نفر عضو شورای شهر وجود دارد که به معنای واقعی یک پارلمان محلی است.
اعضای متخصص شورای شهر بین نفرات 15 تا 21 ام رأی آوردند / با کاهش اعضای شورای شهر، افرادی که با عکس و پوستر رای می آورند بیشتر به شورا راه می یابند
کاهش تعداد اعضای شورای شهر، قطعاً به معنای حذف نقش شوراها در مدیریت‌های محلی است که جا دارد به نمایندگان مجلس این اعتراض را کنیم که اگر بیشتر بودن اعضای شورای شهر واقعاً هزینه است، تعداد نمایندگان مجلس شورای اسلامی را نیز کاهش دهیم.
در این زمینه رسانه‌ها هم در آگاهی مردم تأثیر گذارند. در این دوره اعضای متخصص شورای شهر بین 15 تا 21 ام رأی آوردند که اگر اعضا محدود شود و کسانی که با عکس رأی آورده‌اند جزو نفرات زیر 5 قرار گیرند دیگر فرد متخصصی انتخاب نخواهد شد تا تصمیمات خروجی کارشناسانه باشد. به هر حال رسانه‌ها باید پرداخت کنند تا همشهری‌ها بدانند که برای این شهر تابلو دیواری و افراد پوستری نیاز نیست. شورا باید واقعاً در حوزه شهری تخصص داشته و کمک کند.
اعضای غیر متخصص شورای شهر مجوز برخی کارها را صادر می کنند که به ضرر شهر است
تسنیم: در پارک‌ها و فضای سبز روز به روز شاهد کاهش آن و به نوعی زمین خواری در پارک‌ها هستیم که شهرداری عامل اصلی آن است، به ویژه که شهرداری منطقه 3 و 5 بخشی از فضای سبز مردمی پارک‌ها بود که به تعبیر بنده با زمین خواری و کاهش فضای سبز، آن‌ها را تبدیل به یک اداره کرده است، شورا در این زمینه چه کاری انجام داده است؟
شهین باهر: در تلاشیم جلوی آن را بگیریم ما مخالف لایحه‌ها هستیم؛ در کاربری فضا سبز بعضی همکاران دست بلند کردند و من در جلسه اخیر در بحث آلودگی گفتم آقایانی که دست بلند کردند پاسخگو باشند. در هر حال ما مخالفیم ولی حرف را اکثریت می‌زنند و کسانی که به راحتی با بلند کردن دست، مجوز این کارها را صادر می‌کنند. اعضای متخصص شورا در اقلیت‌اند.
در تعویض ساختمان شورا به باغمیشه همه متخصصین مخالف بودند ولی اکثریت غیر متخصص موافق که لایحه رأی آورد شانس آوردیم که اجرا نشد. بحث آقای دکتر در تقلیل اعضا این است که متخصصین می‌آیند به جمع نفرات منتخب ولی نظر من خلاف آن است؛ یعنی اگر تعداد اعضا کم شود 5 یا 6 نفر متخصص هم وجود نخواهند داشت.
افرادی که با شام و ناهار دادن رأی می‌آورند نمی‌دانم که این هزینه‌ها چه توجیهی دارد؟ ما با هزینه شورا پول اعلامیه و بنرهای مجالس ترحیم را که شرکت می‌کنیم، کفایت نمی‌کند، نمی‌دانم بعضی‌ها چگونه 1000 نفر را شام می‌دهند ولی برخی مردم نیز متاسفانه از این افراد حمایت کرده و رأی می‌دهند. اما انشالله به مرور زمان دیدگاه مردم عوض خواهد شد، این یک پروسه زمان بر است. این بخش که دست مردم است باید فرهنک سازی بشود تا به انتخاب درستی دست بزنند.
تسنیم: و در نهایت، به دلیل ضیق وقت، بودجه سال آینده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بابایی و شهین‌باهر: در فکر کم کردن سقف بودجه هستیم، بیشتر به بحث رسیدگی به محلات، زیباسازی شهری، گردشگری و فضای سبز پرداخت خواهیم کرد و پروژه‌های نیمه تمام را به سرانجام می‌رسانیم. ضمن اینکه اگر تفریغ بودجه انجام شود و به صحن شورا بیاید، بودجه سال آینده واقعی تر می‌شود.
انتهای پیام/
