تهران| پرشنگ؛ هنری با اصالت بومی و تلألو جهانی
پرشنگ هنری بومی با اسم و اصالتی کُردی که معنای درخشش و تلألو را با خود یدک میکشد و به واقع بهترین نام برای این فعالیت هنری زیبا میباشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تهران، صنایع دستی و بومی یکی از مظاهر فرهنگی و هنری محسوب میشود که نظر به اینکه هر فرآورده دستی بازگوکننده خصوصیات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی کشور محل تولید است، میتواند هم عامل مهمی در شناساندن فرهنگ و تمدن بهحساب آید هم آن که دلیلی برای جلب و جذب گردشگران قلمداد شود.
به عبارت دیگر امروزه تنها آثار تاریخی وسیله جذب توریست به ممالک در حال توسعه که اکثراً دارای تمدنی کهن هستند، نبوده بلکه همراه آن فرآوردههای دستی با طرحها و اصالتهای ویژه خود مطرح بوده و میتواند مکمل دیدنیهای تاریخی هر کشور باشد تا آنجا که در برخی از کشورها که مهد صنایع دستی هستند در کنار مراکز تولید عمده محصولات دستی، امکانات گردشگری فراهم شده تا جهانگردان ضمن اقامت در اینگونه مراکز از نزدیک با چگونگی تولید مصنوعات دست ساخته آشنا شوند، به این ترتیب ملاحظه میشود که صنایع دستی و صنعت گردشگری بر یکدیگر اثر متقابل داشته و میتوانند زمینه رشد و توسعه یکدیگر را فراهم کنند.
ایران اسلامی نیز به عنوان مهد صنایع و آثار دستی مختلف از فرش، گلیم، گبه گرفته تا آثار سفالی، نقاشی و غیره محسوب میشود، در این میان نیز هنرمندان جوانان و فعال امروزی نیز با تلفیق هنرهای سنتی و جدید و همچنین روزآمد کردن آثار سنتی درصدد خلق آثار جدید هستند که از میان این آثار میتوان به هنر جدید و زیبای "پرشنگ" اشاره کرد، هنری بومی، با اسم و اصالتی کُردی که معنای درخشش و تلألو را با خود یدک میکشد و به واقع بهترین نام برای این فعالیت هنری زیبا میباشد.
برای آشنایی بیشتر با این هنر زیبا گفتوگویی را با افسانه حیدریکیا به عنوان فردی که این هنر را به نام خودش در ایران ثبت کرده ترتیب دادیم تا آشنایی بیشتری با این هنر زیبا پیدا کنیم.
حیدریکیا با اشاره به اینکه پرشنگ واژهای کُردی و در لغت به معنای تلألو است اظهار داشت: این هنر کار با قطعات کریستالی و با استفاده از مواد اکریلی و براق است که جلوه درخشانی دارد، از اینرو اسم پرشنگ را برای آن برگزیدیم.
وی تصریح کرد: قطعات توسط ماشینآلاتی چاپ شده و برش میخورند و در نهایت با چسب مخصوص روی پایهها و زمینههای مختلف چسبانده میشود که البته طراحی آن تکنیکهای خاص خود را دارد و حتی قرار است در تزئین ساختمانها نیز از این هنر استفاده شود.
این هنرمند برجسته با اشاره به پیشینه این هنر و اینکه 16 رشته علمی با یکدیگر ترکیب شده است تا این رشته به وجود بیاید گفت: پرشنگ برای نخستین بار در ایران انجام میشود، البته این هنر در سال 1383 توسط استاد نقشبندی در کشور آلمان به ثبت رسیده و اصالت ایرانی دارد منتهی در ایران از سال 95 این هنر انجام میشود و به نام بنده به ثبت میرسد.
حیدریکیا با اشاره به اینکه قطعات مربوط به این هنر در ایران تولید میشود و بعد ما آنها را توزیع میکنیم افزود: آموزشها در این رشته هنری به دو صورت حضوری و آنلاین صورت میگیرد، از سال گذشته 200 هنرجو داشتم البته کارگاه شخصی ندارم و در منزل به هنرجویان آموزش حضوری میدهم.
وی تصریح کرد: از لحاظ هزینه این هنر بسیار مقرون به صرفه است، مثلاً بشقابی که 300 هزار تومان قیمت دارد، هزینه آن برای ما تنها 30 تا 40 هزار تومان است، ضمن اینکه شروع این فعالیت سرمایه زیادی نمیخواهد و حداقل هزینه برای شروع این هنر 100 هزار تومان است.
این هنرمند با اشاره به اینکه حتی از بعضی روستاها از جمله لرستان نیز هنرجو دارم بیان کرد: با توجه به اینکه پرشنگ هنری جدید است هدف اصلی من آموزش است، که در همین راستا در فرهنگسراها نیز کلاسهای آموزش دارم و حتی جاهایی جلسات رایگان هم برگزار کردم.
حیدریکیا با بیان اینکه در فرهنگسرای منطقه 22 آموزش این هنر را انجام میدهم ضمن اشاره به مشکلات کار خاطرنشان کرد: فرهنگسراها متقاضی آموزش هستند اما میگویند باید مراحل قانونی طی شود که در نخستین گام نیاز به کارت مربیگری است، این در حالی است که من نخستین مربی در این حوزه هنری هستم.
وی در پایان ضمن درخواست برای همراهی مسئولان جهت توسعه این هنر اظهار داشت: متأسفانه برای آموزش در فرهنگسراها پروسه اداری طولانی است و امید دارم مسئولان همکاری بیشتری داشته باشند.
انتهای پیام/ح