اصفهان| بهشت زمینی ایران در قلب تخت فولاد نصفجهان+ تصویر
بیشک میراثی با غنای تخت فولاد با بناهای تاریخی و سنگ نوشتهها و نقوش فراوان که پنجرههایی بیشمار در بسیاری از جنبههای تاریخ میگشاید شایسته آن است که بسان گنجینهای ارزشمند نگهداری شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، حوالی خیابان مصلی که بیایید، مردان بزرگی را میبینید که آرام بر جای خود آرمیدهاند، افرادی که انصافا تاریخ از آنها به خوبی یاد میکند، ای کاش ما نیز به گونهای باشیم که تاریخ نیز درباره ما به نیکی یاد کند.
از جای پای سردار اسعد بختیاری تا بابارکنالدین و یوشع نبی و سازنده نخستین فیلم ناطق ایران، تا بزرگان دیگر که هیچ کدامشان در بین ما نیستند اما آثار و کتابهایشان همواره ما را رهنمود میکند.
باید گفت جمع فلاسفه و عرفان علما و نخستینهای تاریخ در اینجا که همان تخت فولاد پس از وادیالسلام بزرگترین گورستان جهان اسلام به شمار میرود، جمع هستند و همه دنیا را هم که بگردید، چنین کلکسیونی را پیدا نمیکنید؛ اینجا قطعهای از یک جای دیگر است که حتی به لسانالارض نیز مشهور است.
تخت فولاد جایی که برای خیلی از امثال ما هنوز غریبه بوده، مکانی که ستارههای دنیای زمین را داشت قدم زدن در وادی قبوری که خطوط آنها به سختی دیده میشود هم لذت دارد و هم افسوس.
اما گوشهای از این خاک زرین، آن سوی دیگرش جای پای چندین هنرمند به نام که الحق در هنر موسیقی ایران هویت دادن نیز به چشم میخورد؛ همانهایی که بزرگان به ادی احترام جمله " صدا است که ماندگار است " را سر دادند.
در واقع نیز همینگونه است شاید بسیاری از چیزها فراموش شود اما صدا ماندگار و جاوید است و برای نام بردن این اساتید بر اساس رسم و رسوم از باب استاد و شاگردی رخصت و کسب اجازه میطلبیم و به بهانه هفته فرهنگی تخت فولاد، گوشهای کوچک از این 2 استاد گرانقدر اصفهانی را مرور میکنیم.
تخت فولاد به مثابه بخشی از میراث فرهنگی، گنجینهای از نمودهای پرشماری است که محتوای فرهنگی و تداوم رشتهای زندگی اجتماعی ما را تا گذشتههای دور ترسیم میکند درواقع تخت فولاد که درگذر اعصار مزار صدها عالم، عارف، فیلسوف، هنرمند، سیاستمدار و قهرمانان تاریخ را در خود جای داده به تمامی معنا موزهای از هزاران اثر هنری و در بردارنده نکاتی الهامبخش برای پژوهشگران تاریخی اجتماعی ایران است.
گورستان لسانالارض ابتدای جنوب شرقی اصفهان و در خارج از حصارهای این شهر در اطراف قبر یوشع بن نون شکل گرفت و در قرون بعد از سوی مغرب و شمال غربی توسعه پیدا کرد و بعد از فوت بابا رکنالدین و دفن وی در خانقاهش که در بخش شمال غربی روستای کوله پارچه قرار داشت، بقعهاش مرکز توجه مردم شد.
از سویی دیگر شکلگیری تکیه بابا فولاد در شمال غربی گورستان بابا رکنالدین منجر به ایجاد روستای تخت فولاد شد بهطوریکه در متون تاریخی عصر شاهعباس دوم از تخت فولاد بهعنوان روستای کوچک یاد میشد و در دوره قاجار سه گورستان لسانالارض، بابا رکنالدین و تخت فولاد به هم متصل شد و مهمترین گورستان شهر اصفهان شد.
پس از گسترش شهر اصفهان روستای تخت فولاد روستای گبرآباد جزو اراضی شهر اصفهان محسوب شد و با احداث خیابانهای جدید، انقطاعی در گورستان ایجاد شد و نیمی از پیکر گورستان تخت فولاد که شامل تکایای بزرگ و زیبای میرزا رفیعا، ریزی و بروجردی از بدنه اصلی گورستان جدا شد و امروز گورستان تخت فولاد با 1.2 کیلومترمربع مساحت در بخش جنوبی زایندهرود و پل خواجو قرار گرفته و از شمال به خیابان میرفندرسکی، از جنوب به خیابان سجاد و بلوار سعادتآباد و از غرب به خیابان مصلی و از شرق به خیابان سجاد محدود میشود.
در گورستان تخت فولاد تکایا و مقبرههای زیادی وجود دارد که بر اساس متون تاریخی قدیمیترین تکیه مربوط به یوشع نبی از نوادگان بنیاسرائیل است اما در آن ادوار تاکنون تکایای زیادی نیز وجود داشته که درگذر زمان از بین رفته است مانند تکیه سید ابوالقاسم خواجوی که اکنون تبدیل به فضای سبز شده است یا صومعه ملأ محمد لاری یا تکیه بابا بیات، بقعه سکاکی، بقعه سادات کتابی یا تکیه محمد زی که سالهای پیش تسطیح شده و در این محل درختکاری شده است.
بیشک میراثی با غنای تخت فولاد با بناهای تاریخی و سنگ نوشتهها و نقوش فراوان که پنجرههایی بیشمار در بسیاری از جنبههای تاریخ میگشاید شایسته آن است که بسان گنجینهای ارزشمند نگهداری شود و از گزند بیتوجهی و سودجویی به دور ماند.
انتهای پیام/ح