به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، قدیمیها جاری شدن آب در رودخانه قم را به یاد میآورند و امروزیها با تغییر کاربری که داده محل عبور و مرور خودرو درون این رودخانه را. علاوه بر این چند سالی است که مردم شاهد سر برآوردن بتنهایی از جنس آهن و سیمان در این مسیر هستند که گاهی با تعابیری چون "پروژه ناخلف" و "آینه دق" از آن یاد میشود.
داستان نخ نمای منوریل در پایتخت هرچند با جمع شدن ستونهای نیمهکاره و زنگزدهاش به پایان رسید اما علاقه دولتمردان آن، در قم از همان روزی شروع شد که عدهای از مسئولان وقت که امروز داعیه مخالفخوانی را دارند، بر اساس مسافرتهایی که در نقاط شهری قم انجام میشد دو خط برایش در نظر گرفتند و یک بهعلاوه بر صورت ترافیکی شهر نقش زدند.
انجام این پروژه با ابهاماتی چون انجام مطالعات پروژه، نحوه بسته شدن قراردادها و انتخاب پیمانکاران، صورتجلسهها، توافق اعضای شورای شهر قم با فرمانداری و استانداری، برآورد هزینههای انجام پروژه مواجه بود، اما علیرغم این مسائل جلساتی در شورای عالی ترافیک کشور برگزار و با اتخاذ تصمیمی مدیریتی و علیرغم مخالفتها با آن تصمیم به ساخت پروژهای که هزینهای گزاف بر شهر قم تحمیل کرد را گرفتند.
اکنون با گذشت قریب به یک دهه از این تصمیم غلط و نادرست، اما همچنان این جنازه بر روی دست اهالی قم مانده و به گفته برخی مسئولان اراده قاطعی برای به سرانجام رساندن آن وجود ندارد.
هیچکس حاضر به راهاندازی منوریل در قم نیست
سید حسن رضوی رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان قم درحالیکه معتقد است پروژه منوریل در اشلی بزرگ طراحیشده، میگوید: منوریل پروژهای است که نه بخش خصوصی و نه دولت حاضر نیست آن را راهاندازی کند، این پروژه در اشل بزرگ بوده و حتی در اشل کوچک نیز باید پروژههایی که توجیه اقتصادی ندارند تعیین تکلیف شوند.
وی ادامه میدهد: هنوز صورتوضعیت منوریل قطعی نشده است، بنابراین هرکسی از زاویه دید خود عدد و رقمهایی را اعلام میکند ولی ادعای پیمانکار و مطالباتی که پیمانکار دارد بسیار بیشتر از این عدد و رقم است.
رضوی بیشتر پروژههای استان را شخص محور دانسته و معتقد است: فرضاً شخص رئیسجمهور وقت در مورد پروژه منوریل قم نظر مثبت داشت اما با درایت مسئولان استان میتوانست بهتر اتفاق بیفتد که این درایت هم وجود نداشت.
وی خاطرنشان میکند: منوریل برای حل مشکل حملونقل قم و بار مسافری طراحی شد اما مسیری که انتخابشده هیچ تأثیری در حملونقل قم ندارد، وقتی این مسیر را چک میکنیم یک تاکسی هم در آن نمیبینیم، اما همین منوریل، اگر بین حرم مطهر و جمکران یا پردیسان تا قم اجرا میشد بسیار شرایطش بهتر بود و یا درصورتیکه تراموا و یا مترو اجرا میشد شرایط استان بهگونهای دیگر میشد، البته مسئولان وقت هم میخواستند از این فرصت استفاده کنند و شاید با جانمایی درست میتوانستند عملکرد بهتری داشته باشند اما در حال حاضر حتی اگر منوریل راه هم بیفتد کسی از آن نمیتواند به آن صورت استفاده کند.
سید مهدی صادقی استاندار قم نیز در گفتوگو با خبرنگار تسنیم، داستان منوریل را داستانی غمانگیز دانسته و درحالیکه معتقد است باز کردن آن مشکلی را حل نمیکند، تأکید میکند این پروژه نیازی به طراحی و تحمیل هزینههای جدید ندارد و اگر کسی بگوید مجموعه مدیریت شهری به دنبال تصمیم جدیدی در رابطه با منوریل بوده حرف بیپایه و غلطی است.
به گفته مسئولان راهاندازی منوریل با وضعیت کنونی 4.7 کیلومتر، 110 میلیارد تومان پول نیاز است و این در حالی است که هیچیک از ارگانها این پول را ندارند، همچنین نه بخش خصوصی و نه بخش دولتی حاضر به ادامه پروژه نیست، سؤالی که در اینجا پیش میآید این است حال چه باید کرد؟
محسن بهشتی معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری قم به بیان تاریخچهای از تصمیم مدیریتی که در دولت قبل برای اجرای پروژه منوریل گرفتند پرداخته و ابراز میکند: در شورای عالی ترافیک کشور در دولت وقت، با اتخاذ تصمیمی مدیریتی و بدون انجام مطالعات لازم اقدام به طراحی و اجرای این پروژه گرفتند و این "آینه دق" را بر قم تحمیل کردند.
وی 3 راهکار برای منوریل قم بیان و تصریح میکند: منوریل یک وصله ناجور به فضای شهر قم بوده و خواهد بود، و این پروژه یا باید همینطور بماند، یا اینکه 4.7 کیلومتر آن که مقررشده و همه مصوبات آن هست اجرا شود، و یا اینکه آن را از سطح شهر جمع کنیم که در این صورت دارای تبعات اجتماعی بوده و هزینه جمعآوری آن کمتر از اجرای آن نیست، البته هر سه این کارها به ضرر شهر قم خواهد بود و فقط میزان ضرر و زیانش متفاوت است.
برخی نیز تغییر کاربری پروژه را مطرح میکنند، که به گفته کارشناسان تغییر کاربری طنزی بیش نیست و نباید اتفاق بیفتد، تاکنون بیش از 250 میلیارد تومان از اعتبارات دولتی برای اجرای پروژه هزینه شده و ربطی به این دولت و آن دولت هم ندارد، و ادامه آنهم که بنا به گفته مسئولان و کارشناسان حداقل 110 میلیارد تومان هزینه نیاز دارد و همه مصوبات لازم برای اجرای 4.7 کیلومتر وجود دارد اما اینکه چرا پیمانکاری قبول نمیکند آن را بپذیرد خود جای تأمل دارد، همچنین به گفته معاون استاندار قم دو خیابان در اطراف منوریل داریم؛ خیابان ساحلی و خاکفرج هیچ خطوط اتوبوسرانی نداریم، به این معنا که در این محدوده خیلی جمعیت نداریم زائر هم که میآید با 20 اتوبوس جابجا میشوند، بحث این دولت و آن دولت نیست و باید بهگونهای این پروژه را به سامان رساند.
انتهای پیام/ ز