به گزارش خبرگزاری تسنیم «پرونده معجزه آبخیزداری»؛ این روزها دوباره اخباری مبنی بر ادغام تنها پژوهشکده آبخیزداری کشور و حذف بخش تحقیقات آبخیزداری از مراکز تحقیقات استان ها و ادغام آن در سایر بخش ها شنیده می شود. موضوعی که در شرایط کنونی که کشور با مخاطرات طبیعی و چالش های جدی نظیر سیل، خشکسالی، کم آبی، فرسایش خاک، بحران آبخوان های زیرزمینی و فرونشست زمین در دشت ها مواجه است، موجب دغدغه فعالان این بخش گردیده است.
بدون تردید حفظ منابع آب و خاک کشور، پیشگیری و مهار سیل از منشاء در سطح حوزه های آبخیز بالادست بعنوان راهکار علمی و اقتصادی، بهره برداری بهینه از ظرفیت بارش های کشور، کاهش تبخیر، افزایش نفوذ باران به درون زمین و ذخیره آب سبز در خاک و آب آبی در آبخوان چاه ها، چشمه ها، قنوات، مهار فرونشست زمین، کنترل فرسایش و رسوب و اعمال مدیریت جامع حوزه های آبخیز کشور که همه در جهت حفظ اکوسیستم های طبیعی و پشتیبانی از کانون های تولید و امنیت غذایی کشور به شمار می روند، مستلزم تقویت بخش های اجرایی و پژوهشی حوزه آبخیزداری و آبخوانداری است. موضوعی که توسط هیات ویژه گزارش ملی سیلاب کشور با بررسی علل و عوامل شکل گیری سیل فروردین 1398 از سوی 700 نفر از متخصصین مجرب از اعضای هیات علمی دانشگاه های کشور با پیشنهاد ایجاد پژوهشکده سیل، مورد تاکید قرار گرفته است.
بنابراین با توجه به موارد فوق در پاسخ به نیاز کشور و مطالبات مردم، پیشنهاد می گردد، به منظور هدف گذاری درست پژوهشی در برنامه هفتم توسعه، با تقویت ساختار اداری، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری به پژوهشگاه آبخیزداری و آبخوانداری کشور شامل حداقل سه پژوهشکده تخصصی از قبیل پژوهشکده حفاظت خاک، پژوهشکده سیل و پژوهشکده آبخوانداری ارتقا یابد. امر مهمی که با توجه به سیل خیز بودن مناطق مختلف کشور و تشدید روند آن بواسطه تغییر اقلیم، بالا بودن میزان فرسایش خاک کشور در مقایسه با نرم های جهانی، چالش جدی آبخوان های کشور و نرخ بسیار بالا و خطرناک فرونشست زمین در دشت های مهم تولیدی و سکونتی که در ابعاد گسترده حیات اجتماعی و اقتصادی کشور را متاثر خواهد ساخت، ضرورت ایجاد ساختار جدید پژوهش در حوزه آبخیزداری و آبخوانداری در کشور را بیش از هر زمان دیگر اجتناب ناپذیر و آن را نه یک انتخاب، بلکه به یک الزام تبدیل نموده است.
ظرفیت های فراوان حوزه های آبخیز کشور، تجارب موفق اجرای اقدامات اثربخش آبخیزداری و آبخوانداری که رضایت مندی و همراهی مردم را بدنبال داشته است و همچنین وجود زیرساخت های مناسب نظیر 37 ایستگاه آبخوانداری و 12 ایستگاه آبخیزداری (حوزه های آبخیز زوجی) در پهنه های همگن اقلیمی، بسترهای لازم به منظور ایجاد تحول پژوهش محور در راستای اصلاح حکمرانی سرزمین مبتنی بر حوزه آبخیز و تحقق امنیت توامان آبی-غذایی-زیستی کشور را فراهم نموده است.
بنابراین با توجه به شرایط کشور، به منظور فعال سازی ظرفیت های طبیعی در پاسخ به نیازها و رفع چالش های موجود در راستای اصلاح حکمرانی سرزمین مبتنی بر حوزه آبخیز، ایجاد "پژوهشگاه آبخیزداری و آبخوانداری کشور" متشکل از زیربخش های تخصصی از جمله "پژوهشکده حفاظت خاک"، "پژوهشکده سیل" و "پژوهشکده آبخوانداری"، نه یک انتخاب، بلکه یک الزام در برنامه هفتم توسعه است.
از همین پرونده بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/