دبیرکل سازمان ملل عروسک آمریکا و اتحادیهی اروپاست
خبرگزاری تسنیم : استاد فلسطینی دانشگاه اوآچیتای آمریکا معتقد است که دبیرکل سازمان ملل، نقش عروسک خیمهشببازی را برای آمریکا و متحدان اروپاییاش بازی میکند و به همین دلیل از محکوم کردن جنایات اسراییل در جنگ غزه خودداری کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، رئوف حلبی، استاد فلسطینی دانشگاه اوآچیتای آمریکا معتقد است که آمریکا یک سیاست شفاف و قاطعانه در قبال اسراییل اتخاذ نمیکند، چرا که به دلیل نفوذ بیش از حد لابی صهیونیستی در آمریکا در طول تاریخ، سیاستمدارانی که به هر نوعی با اسراییل مخالفت کردهاند و نسبت به اقدامات و سیاست های غیرقانونی این رژیم اعتراض داشتهاند، سریعاً از صحنه حذف شدهاند. پروفسور رئوف حلبی مقالات متعددی دربارهی مسایل جهان عرب نوشته است.
فکر میکنید چرا اسراییل مجدداً در عملیات ستون ابر (جنگ هشت روزه) شروع به بمباران نوار غزه و کشتار شهروندان بیدفاع و غیرنظامیان فلسطینی ساکن در این منطقهی ساحلی کرد؟ رسانههای غربی ادعا کردند که بمباران غزه در واقع اقدامی تدافعی از سوی اسراییل و در پاسخ به شلیک موشک از سوی حماس به اراضی اشغالی بوده است. نظر شما چیست؟
مطمئناً این عملیات تدافعی نبوده است. نتانیاهو این عملیات را طراحی کرد تا برای انتخاب مجددش در انتخابات پیش رو، پشتیبانی کسب کند و از این طریق به اسراییلیها نشان دهد که شخص قوی و قدرتمندی است. و علاوه بر این، بیش از یک سال است که او در حال تهدید کردن به حمله علیه ایران است، و این نوعی ماجراجویی است که اوباما اجازهی آن را نمیدهد. حمله کردن به یک غزهی ضعیف، جایگزینی برای حمله به ایران است. مدت کمی پس از اینکه اوباما برگزیده شد، که برای نتانیاهو مایهی حسرت و ناراحتی بود، اسراییل خانوادههای فلسطینی باقیمانده در بیتالمقدس را از این شهر اخراج و اعلام کرد که شهرکهای جدیدی خواهد ساخت و شهرکنشینان شروع کردند و صدها درخت زیتون را در زمینهای کرانهی باختری از ریشه در آوردند. طبق معمول، اوباما و کلینتون از اینکه به این نقض آشکار حقوق بینالملل اعتراض کنند، میترسیدند. در 4 نوامبر 2012، یک کودک فلسطینی عقبافتادهی ذهنی توسط سربازان اسراییلی کشته شد، و چند روز بعد، یک نوجوان فلسطینی دیگر در حالی که مشغول فوتبال بازی کردن بود، کشته شد. کمی پس از آن، رهبر حماس ترور شد. حماس با شلیک چند موشک پاسخ داد و پس از آن اسراییل، حملهی خود علیه بزرگترین زندان بدون سقف جهان را آغاز کرد. بهترین تصویری که میتوانم ارایه دهم این است که بگویم این حمله همانند شلیک کردن به یک ماهی در مخزن آب است. مثل همیشه، اسراییل در مظلومنمایی کردن و معرفی خود به عنوان قربانی بسیار خوب ظاهر میشود و البته در بازی جنگ رسانهیی هم بسیار قوی هستند. آنچه که جنبهی غیرانسانی ماجراست این است که اسراییل از شبکههای اجتماعی استفاده کرد تا تصاویری از جنایات شنیعاش را نمایش دهد. هر ملتی که جنگ را به این صورت تقدیس میکند، توسط افرادی اداره میشود که هیچ مرز اخلاقی نمیشناسد. اما بعد از آن هر چه که اسراییل انجام میدهد، به عنوان دفاع از خود معرفی میشود. ساخت دیوار حائل در سرزمینهای فلسطینی، دزیدن هرروزهی دارایی فلسطینیان، ایستهای بازرسی، گرسنه نگاه داشتن فلسطینیان، کشتارهای روزانه و ضرب و جرح آنها و پاکسازی نژادی همگی به عنوان اقدامات تدافعی معرفی میشوند.
بسیاری از نظریهپردازان سیاسی میگویند که نتانیاهو و باراک جنگ علیه غزه را آغاز کردند تا توجه افکار عمومی را از مشکلات اقتصادی و اجتماعی اسراییل منحرف کنند. آیا میتوان جنگ هشتروزه را در این قالب تفسیر کرد؟
مطمئناً همینطور است. بسیار دردناک است که جامعهی اسراییل توسط رهبرانش، که همگی در گذشته شخصیتهای نظامی بودند، وادار شده تا باور کند که قربانی است و امنیتش در خطر است و این در جامعهیی که در آن یهودیان اشکنازی و سفاردی یک بیاعتمادی عمیق، اگر نگوییم نفرت، نسبت به یکدیگر دارند، یک عامل متحدکننده است و بله، برای یک اقتصاد در حال ورشکسته شدن، این جنگ یک پوشش بسیار خوب خواهد بود.
چه اطلاعاتی دربارهی وضعیت انسانی نوار غزه پس از حملات هوایی اسراییل دارید؟ بر اساس آمارها، تعداد کشتهشدگان از 170 نفر افزونتر بوده است و بسیاری از قربانیان، کودکان و زنان بودهاند. چرا شورای امنیت تدبیری نیاندیشید و قدمی برای پایان رنج مردم غزه و محکومیت کشتار غیرنظامیان برنداشت؟
دبیرکل سازمان ملل، عروسک خیمهشببازی آمریکا و اتحادیهی اروپاست، و رای آمریکا در وتو کردن قطعنامهی ضد اسراییلی اکنون دیگر یک رای کاملاً آشناست. غیر از آنچه که در سیانان و الجزیره دیدم، اطلاعات دیگری دربارهی قربانیان ندارم. متاسفانه رسانههای آمریکایی تلاش کردند تا این جنگ را یک نبرد بین دو ارتش کاملاً برابر نشان دهند، و چند نفر اسراییلی کشتهشده که اغلب سرباز بودهاند، به همان اندازه مورد توجه قرار گرفتهاند که قربانیان فلسطینی مورد توجه هستند.
آیا اسراییل با حملهی نظامی به غزه قصد داشت تا مقدمات یک حملهی همهجانبه علیه ایران را فراهم کند؟ آیا با این کار میخواست اذهان و افکار عمومی را برای تهاجم به ایران آماده کند؟
در حال حاضر فکر نمیکنم اسراییل بتواند به ایران حمله کند چرا که همهی کارشناسان متفقالقولند که جنگ یکجانبه علیه ایران برای اسراییل از لحاظ نظامی ممکن نیست. اوباما هم جراتش را ندارد که آمریکا را به یک جنگ دیگر بکشاند، آن هم در شرایطی که اقتصاد آمریکا در حال سقوط است.
نظرتان دربارهی واکنش دولتهای غربی به جنگ غزه چیست؟ دولتهای غربی این عبارت را که "ما از حق اسراییل در دفاع از خود حمایت میکنیم" مدام تکرار میکردند. چرا اینقدر آسان از رنج مردم غزه چشمپوشی کردند؟
دولتهای غربی آنچه که آمریکا میگوید را طوطیوار تکرار میکنند. من همینطور فکر میکنم که یک عنصر نژادی در میان است. احساسات ضداسلامی در اروپا و آمریکا در حال افزایش است، و حماس هم با عناصر حاشیهیی جنبشهای اسلامگرایانه در ارتباط است.
به نظر میرسد ایالات متحده که وامدار لابی صهیونیستی است، خود را موظف میداند که مدام به اسراییل باج بدهد و جنایات جنگی این رژیم را نادیده بگیرد. چرا آمریکا یک رویکرد جدی و قاطع در قبال اسراییل اتخاذ نمیکند و تلآویو را مسوول اقدامات و سیاستهای غیرانسانیاش نمیداند؟
به این دلیل که برای انتخاب شدن و رفتن به کنگره یا کاخ ریاست جمهوری، باید یک متن از پیش آماده شده را دنبال کرد تا بتوان رای و حمایت مالی به دست آورد. اسراییل یکی از بزرگترین و قویترین لابیها را در ایالات متحده دارد. من به خاطر میآورم که در سال 1974، سناتور سرشناس آرکانزاس ویلیام فولبرایت از اسراییل انتقاد کرد و بعد از آن در انتخابات باخت. چارلز پرسی، پاول فیندلی و پیت مککلاسکی هم به سرنوشت مشابهی دچار شدند. کورسوی امید اندکی را میتوان در دوردست مشاهده کرد. بسیاری از اعضای جامعهی یهودیان آمریکا همچون سازمانهای JStreet و Peace Now صریحتر شدهاند و راه حل دو دولت را تبلیغ میکنند. ممکن است مدتی به طول بینجامد، اما در موعد مقتضی، بسیاری از یهودیان آمریکا دیگر از سیاستهای اسراییل حمایت نخواهند کرد. جنبش حقوق مدنی دههی 1960 در ایالات متحده توسط افراد باوجدانی که در جامعهی یهودیان آمریکا خواستار حقوق برابر بودند حمایت میشد و یک سنت در سه دین ابراهیمی وجود دارد که همواره به دنبال عدالت است. امید من این است که در زمانی نزدیک، و نزدیکتر از آنچه که تصورش را میکنیم، این وجدانهای آگاه در جامعهی یهودی جهان بیدار خواهند شد.
تاکنون، تلاشهای فلسطین برای عضویت در سازمان ملل توسط آمریکا و متحدانش با شکست روبهرو شده، اما محمود عباس در تلاش است تا درخواستی به سازمان ملل ارایه کند که به موجب آن فلسطین عضو ناظر سازمان ملل باشد. آیا آمریکا و متحدان اروپاییاش اجازه میدهند این اتفاق بیفتد؟
نه. نه آمریکا و نه شرکای اروپاییاش، این جرات و توانایی را ندارند که به چنین قطعنامهیی رای بدهند. جنگ برای آنها یک تجارت است و به این کشورها فرصت میدهد تا سلاح هایشان را بفروشند، مستبدین منطقه را در قدرت حفظ کنند، و سرازیر شدن نفت به کشورهای معتاد به نفت را تضمین کنند. اگر کسی اسناد رسمی که در آرشیو دولتهای انگلیس، فرانسه و ایتالیا موجود است را بخواند، عباراتی نژادپرستانه دربارهی مردمان خاور نزدیک خواهد یافت. متاسفانه عباس به خوبی در خدمت مردم فلسطین نبوده است. او یک خدمتکار است که دستورات اسراییل و آمریکا را اجرا میکند. اوباما این فرصت را دارد تا روند تاریخ را تغییر دهد و این سرطان که منطقه را بیش از 64 سال است مبتلا کرده، برطرف کند. من اهل شرطبندی نیستم، اما اگر قرار بود این کار را انجام دهم، شرط میبستم که اوباما همانند آنچه که روسای جمهور پیشین آمریکا انجام دادند، از برطرف کردن این مشکل سر باز خواهد زد.
گفت و گو: سید ایمان ضیابری