دولت برای تقویت جبهه مقاومت تلاش اقتصادی کند

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، روزنامه جوان نوشت: دو سال جنگ داخلی در سوریه. همین موضوع به تنهایی کافی است تا چیزی از اقتصاد یکی از بزرگ‌ترین شرکای استراتژیک ایران باقی نگذارد؛ شریکی که رفیق روزهای سخت ایران بوده و هیچ وقت ایران را تنها نگذاشته است. حالا با ناآرامی‌های داخلی که نزدیک به دو سال است گریبانش را گرفته، وضعیت اقتصادی‌اش هم بحرانی شده است. به گفته بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، تولید ناخالص ملی سوریه در این مدت نه تنها رشدی نداشته است بلکه نزدیک به 60 میلیارد دلار نیز ضرر و زیان ناشی از این جنگ‌افروزی در این کشور مسلمان است. گرچه برآوردها بر این است که میزان ضرر سوریه از ناآرامی‌های داخلی چیزی فراتر از رقم اعلام شده است و شاید چندین برابر این مبلغ باید در این کشور هزینه شود تا وضعیت آن به حالتی عادی بازگردد.

طرحی برای زمینگیر‌کردن دولت سوریه

ناتوانی گروه‌های مسلح در زمینگیر کردن دولت بشار اسد و عدم‌حمایت مردمی از آنان باعث شد که آنان رویکردی تازه را برای ایجاد بحران در سوریه اتخاذ کنند؛ رویکردی که گویی مد این روزهای کشورهای غربی برای ایجاد فشار به کشورهایی است که دل خوشی از سرمدارانشان ندارند.
بر این اساس، تحریم‌های بین‌المللی از یک سو و حمله گروه‌های مسلح به ساختارهای اقتصادی نظیر خطوط نفت، نیروگاه‌ها، پالایشگاه‌ها و جلوگیری از داد و ستد اقتصادی مردم با ایجاد ناآرامی از سوی دیگر زمینه‌ای را برای ایجاد فشار اقتصادی به مردم سوریه ایجاد کرده است. شورشیان با همکاری غربی‌ها از این مسیر می‌کوشند که نارضایتی عمومی را در میان مردم سوریه افزایش و از این مسیر باعث ریزش حامیان حکومت بشار اسد شوند. این موضوع نه در حد یک ادعا بلکه گفته کارشناسان اقتصادی غربی است که به صراحت عنوان کرده‌اند: «با تشدید ناآرامی‌ها در سوریه بسیاری از ناظران اقتصادی بر این اعتقادند که اگر معترضان سوری تاکنون نتوانسته‌اند حکومت بشار اسد را ساقط کنند، اقتصاد ویران این کشور می‌رود تا آرام‌آرام ضرباهنگ پایان حکومت اسد را بنوازد»؛ درست همانند مدلی که این روزها علیه کشورمان نیز در حال اجراست و غرب با ایجاد فشارهای اقتصادی سنگین که در حقیقت مردم عادی را هدف قرار داده است، به دنبال ایجاد نارضایتی عمومی از وضعیت اقتصاد و پایه‌ریزی شورش‌های اقتصادی است.

سوریه نیازمند حمایت ایران

تمامی اینها در حالی است که رفیق روزهای سخت ایران، حال در روزهای سخت خود نیازمند کمک این رفیق قدیمی خود است، کمک‌هایی که اگر هم نتواند باعث بهبود شرایط این کشور شود، حداقل زمینه‌ساز افزایش مقاومت این شریک استراتژیک ایران در برابر تروریست‌هایی می‌شود که می‌خواهند این محور مقاومت را از دور خارج کنند. گرچه امروز نیز همگان به خوبی می‌دانند که جمهوری اسلامی کمک‌های فکری خود را بدون هرگونه چشمداشتی در اختیار دولت قانونی سوریه قرار می‌دهد و واهمه‌ای از گفتن آن ندارد اما واقعیت آن است که سوریه به جز کمک‌های فکری به حمایت‌های اقتصادی نیز برای ادامه حیات خود نیازمند است.

حال این کمک‌ها و حمایت‌ها چگونه باید باشد؟ باید این نکته را به صراحت عنوان کرد که قرارگیری ایران در شرایط خاص اقتصادی این اجازه را نمی‌دهد که کمک‌های مالی را به صورت مستقیم در اختیار دولت بشار اسد قرار دهد اما این امکان برای هر دو طرف وجود دارد که نیازهای اقتصادی خود را شامل نفت و سایر اجناس اقتصادی از یکدیگر تهیه کنند و به جای رجوع به کشورهایی که درگیرودار جنگ داخلی سوریه به دنبال پرکردن جیب‌های خود هستند، با توسعه روابط اقتصادی خود زمینه‌ساز تقویت یکدیگر شوند. به طور مثال جمهوری اسلامی می‌تواند نیازهای کشاورزی خود را به جای تهیه از کشورهایی نظیر ترکیه که مواضعی خصمانه علیه ایران و سوریه دارد، از کشور سوریه و شاید با قیمتی پایین‌تر از آنچه ترکیه به او می‌فروشد تهیه کند و از این راه باعث رونق اقتصادی و تقویت یکی از محورهای مقاومت در برابر دشمنانش شود. این موضوع نه فقط در محصولات کشاورزی بلکه در تمامی محصولاتی که سوریه در آن «مزیت نسبی» دارد، می‌تواند اجرا شود، از سوی دیگر جمهوری اسلامی نیز با اجرای این مدالیته اقتصادی می‌تواند گامی بزرگ در راستای اجرای فرمان مقام رهبری در خصوص اقتصادی مقاومتی بردارد.

دلیل حمایت از سوریه چیست؟

اما شاید سؤالی که اذهان بسیاری را به خود مشغول کرده، دلیل این حمایت‌های ایران از دولت قانونی سوریه است. پاسخ به این سؤال را نه در امروز، بلکه باید در روزهایی جست‌وجو کرد که جمهوری اسلامی درگیر جنگی سنگین با رژیم بعث عراق بود؛ روزگاری که تمام دنیا به حمایت از صدام حسین پرداخته و ایران را تحت سنگین‌ترین تحریم‌های اقتصادی قرار داده بودند؛ حرکتی که بسیاری از کارشناسان نظامی، آن را زمینه‌ساز سقوط زودهنگام نظام نوپای اسلامی می‌دانستند اما جمهوری اسلامی با دریافت کمک‌های نظامی از سوریه توانست در برابر تمام دنیا که در پشت حکومت صدام قرار گرفته بودند، بایستند. به گفته بسیاری از فرماندهان دفاع مقدس، سوریه اصلی‌ترین کمک بازوی موشکی سپاه پاسداران در دوران جنگ بود و نقش بسیار زیادی در آموزش متخصصان موشکی سپاه داشت.

علاوه بر این یکی دیگر از بزرگ‌ترین خدماتی که سوریه در طول جنگ ایران و عراق به جمهوری اسلامی ارائه کرد، قطع خط لوله انتقال نفت عراق از طریق سوریه بود؛ خط لوله‌ای که روزانه نزدیک به 500 هزار بشکه از نفت خام عراق را به دریای مدیترانه می‌رساند و همین حرکت سوریه زمینه‌ساز کاهش چشمگیر درآمدهای نفتی رژیم بعث شد، اما در کنار تمامی کمک‌های سوریه به جمهوری اسلامی در زمان دفاع مقدس، سوریه پس از جنگ نیز به عنوان اصلی‌ترین محور مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی بود؛ رژیمی که بزرگ‌ترین دشمن جمهوری اسلامی است، اما حضور قدرتمند سوریه مانع از تحقق یاوه‌گویی‌های رژیم صهیونیستی شد، بنابراین این دلایل و هزاران دلایل ریز و درشت دیگر، سوریه را به عنوان متحد اصلی و استراتژیک جمهوری اسلامی تبدیل کرده است؛ متحدی که این روزها منتظر دریافت حمایت‌های بیشتر اقتصادی از سوی دوست قدیمی خود است.

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم : انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.