روزنامه مردم سالاری:جوایز سیاسی، از آرگو تا نشان درجه یک فرهنگ!
خبرگزاری تسنیم : مهدی مال‌میر درسرمقاله روزنامه مردم سالاری به موضوع «جوایز سیاسی، از آرگو تا نشان درجه یک فرهنگ!»پرداخت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم ، برگزیده شدن فیلم «آرگو» به عنوان بهترین فیلم مراسم اسکار و اعلام این خبر از سوی بانوی اول ایالات متحده، تحلیل‌ها و اظهارنظرهای گوناگونی را از سوی کارشناسان سینمایی و غیر سینمایی در داخل کشور به دنبال داشت. از برخی اظهارنظرهای جسته و گریخته که بگذریم، نظر غالب در میان ناظران داخلی این بود: «آرگو» اثری است میان مایه با فیلم‌نامه و کارگردانی متوسط که تنها ویژگی‌اش تصویر نادرست و چه بسا مخدوشی است که از ایران انقلابی به دست داده است و در سطح بالاتری از تحلیل، آن را در چارچوب جنگ رسانه‌ای استکبار جهانی برای ضربه زدن به اندیشه انقلابی و روحیه استکبارستیزی مردم ایران معرفی کردند.
با این همه اما به نظر می‌رسد اهدای جوایز فرهنگی با اهداف سیاسی و غیر فرهنگی تنها مختص به جبهه استکبار نیست و گویا در دولتی که با شعار مبارزه با امپریالیسم و برپایی عدالت در میان تمامی انسان‌ها پا به عرصه وجود گذاشته است نیز ابزار کارآمدی به شمار می‌آید!! گواه این مدعا هم اهدای نشان درجه یک! فرهنگ به فردی است که بیشتر در میدان سیاسی آن هم به لطف اظهارنظرهای خاص و ارتباط غریبش با شخص رئیس دولت، مطرح بوده است و در عرصه فرهنگ و هنر این مرز و بوم در مقام مقایسه با بسیاری از فرهیختگان و زحمت‌کشان عرصه فرهنگ از کارنامه‌ای سخت تهی و بی اهمیت برخوردار است. شاید بتوان جملگی فعالیت‌های فرهنگی مهندس مشایی را در شرکت در برخی همایش‌های فرهنگی، سخنرانی‌های شعارگونه و دم زدن از ایران باستان و ابراز علاقه به برخی از هنرمندان خلاصه و فشرده کرد. این‌ها همه در حالی است که دولت در روزها و هفته‌های اخیر از هیچ فرصتی برای مبرا داشتن خود از شائبه فعالیت‌های انتخاباتی فروگذار نبوده است و هماره به غیر تبلیغاتی بودن اقدامات خود پای فشرده است.
واقعیت اما آن است که امروز اسفندیار رحیم مشایی در حالی نشان درجه یک فرهنگ را بر سینه دارد که در روزهای اخیر از صندلی ویژه‌ای در دفتر رئیس جمهور و گویا از اختیار تامی برای ملاقات با سفرا و مهمانان خارجی برخوردار گردیده است.
حال اگر ادبیات کم‌نظیر و چه بسا بی‌نظیر رئیس قوه مجریه را در رثای ایشان در جریان مراسم اهدای نشان در کنار اقداماتی که در بالا به آن‌ها اشاره شد قرار دهیم، درک منطق درونی و دریافت نظم پنهانی اقدامات اخیر چندان دشوار نخواهد بود و آن اینکه: گروه موسوم به دولتی ها بر آن است تا از تمامی امکانات سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی در اختیارش برای مطرح کردن کاندیدای موردنظرش بهره جوید. این که تناقض در گفتار و کردار دولت در طول این هشت سال به رویه‌ای معمول بدل شده است شاید حرف چندان جدیدی نباشد، اما آنچه اقدام اخیر رئیس دولت را از اقدامات اخیر ایشان جدا می‌کند، بیان آشکار اراده دولت برای به کارگیری جملگی ظرفیت‌های موجود با هدف ماندن در فضای سیاسی کشور و تأثیرگذاری در جغرافیای سیاسی کشور است.
به عبارت دیگر، اقدام اخیر، مسیر حرکت «دولتی»ها و چگونگی نگاه، رفتار و عملکرد آن‌ها را در آستانه انتخابات بیش از پیش برای گروه‌های سیاسی رقیب روشن کرد: و آن اینکه دولت قصد دارد تمامی ابزارهای موجود (تاکید از ماست!) را برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری به کار بندد حتی اگر این ابزار اهدای بالاترین نشان فرهنگی کشوری کهن با فرهنگی چند هزار ساله به شخصیتی سیاسی و غیرفرهنگی باشد!!
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم : انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
