محمدعلی مجاهدی، شاعر پیشکسوت آیینی که به تازگی با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان دبیر شعر آیینی کشور انتخاب شده است، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به برنامه‌های آتی خود در این حوزه گفت: در حال حاضر سه مسئله مهم مجوز آثار، آموزش و پژوهش پیش روی شعر آیینی کشور است که باید بعد از جمع‌بندی با وزیر ارشاد در این خصوص وارد مذاکره شد و آن را اجرایی کرد.

وی با باین اینکه اجرایی کردن این موارد نیازمند اهتمام وزارت ارشاد است، ادامه داد: اولین موضوعی که حوزه شعر آیینی اصیل را تهدید می‌کند، آثاری هستند که در انتظار دریافت مجوز به سر می‌برند. در میان اشعار آیینی هستند سروده‌هایی که با باورهای دینی ما در تضاد هستند و مکتب اصیل اهل بیت(ع) را زیر سؤال می‌برند. با توجه به همین امر نیازمند بررسی دقیق و پیمایش آثاری هستیم که در ردیف دریافت مجوز قرار دارند. این اولین قدم است که نیازمند اهتمام بیشتر کارشناسان در قالب کارگروه متخصص و دلسوزی است که این مجموعه‌ها را چندین‌بار بررسی کند و با این رویه مانع از انتشار آثاری شود که از نظر کیفی و محتوایی با اشکالات جدی مواجه هستند.

دبیر شعر آیینی کشور از بخش آموزش به عنوان دومین مقوله مهم در بحث شعر آیینی یاد کرد و افزود: ما هنوز در مقوله آموزش در کشور با کاستی‌های جدی‌ای مواجه هستیم که باید هر چه زودتر لحاظ شود. فقدان و یا ضعف همین حوزه سبب شده است تا شاعران از بایدها و نبایدها خبر نداشته بانشد و گاه از خطوط قرمز اصلی و مهم در حوزه شعر آیینی خارج شوند. در نظر داریم تا با برگزاری نشست‌های تخصصی و تشکیل میزگردهای تخصصی در این زمینه، این مشکل را تا حدودی رفع کنیم.

مجاهدی با بیان اینکه در تمام این سال‌ها مقوله آموزش که یکی از مهمترین ارکان در شعر آیینی است، مورد غفلت واقع شده است، یادآور شد: بنده بارها از زمانی که آقای میرسلیم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند، به این مقوله اشاره و تأکید کردم که لحاظ شود. ایشان باورشان نمی‌شد که ما تنها در شهر قم با انجمن ادبی محیط که تحت نظر خود من 50 سال است که در منزل شخصی و با هزینه خودم اداره می‌شود، به صورت هفتگی با بیش از 100 شاعر و مشتاق شعر آیینی مواجه هستیم. ایشان بعد از اینکه از این انجمن دیدار کردند، گفتند که در تهران چنین انجمنی وجود ندارد. اگر قرار باشد شعر آیینی قوام لازم را داشته باشد، نیازمند زیرساخت‌هایی است که این زیرساخت‌ها تنها با آموزش ایجاد می‌شود. با توجه به رویه کنونی، حداقل 10 سال نیازمند فعالیت در این حوزه هستیم تا به جایگاه لازم برسیم.

این شاعر پیشکسوت آیینی افزود: باید رویه فعالیت‌های این کلاس‌ها به گونه‌ای باشد که خود شاعران برای حضور در آنها احساس نیاز کنند. شعر آیینی با دیگر سروده‌ها متفاوت است. شما وقتی غزل می‌گویید، با معشوقی مواجه هستید که می‌توانید از هر راهی او را توصیف و از هر واژگانی استفاده کنید، اما محور شعر آیینی ساختار متفاوتی دارد. هر اندیشه‌ای که در ساحت شعر آیینی بیان می‌شود، باید با متون روایی و تاریخی هماهنگی داشته باشد. حتماً باید پشتوانه متقنی برای کلمات و توصیفات خود داشته باشید.

وی ادامه داد: یکی از حوزه‌های شعر آیینی، شعر عاشورایی است. در این حوزه نمی‌توانید هر چه به تخیل شما وارد شد، وارد ساحت شعر کنید. شاعر آیینی باید به منابع متقنی که در این زمینه وجود دارد مانند مقاتل اصیل مراجعه کند، این در حالی است که برخی از شاعران ما به منابع دسته چندم و یا شنیده‌هایشان بسنده می‌کنند، در حالی که باید آب را از سرچشمه نوشید و مطالب متقن را از منابع اصیل استخراج کرد.

مجاهدی از پژوهش به عنوان سومین مقوله فراموش شده در حوزه شعر آیینی یاد کرد و گفت: ما اصلاً با پژوهش جامع در حوزه شعر آیینی مواجه نیستیم. به جز تعداد محدودی از آثار که در زمینه شعر نبوی، عاشورایی و مهدی به رشته تحریر درآمده است، اثری که بتواند به صورت کامل و متقن به وجوه مختلف این نوع سروده‌ها بپردازد، برنمی‌خوریم. در طی این سال‌ها هم همین آثار تنها منبع و مرجع آثار پژوهشی در دانشگاه‌ها بوده است. این در حالی است که شعر آیینی ساحت وسیع‌تری از این سه شاخه را در خود دارد. ما هنوز در در حوزه‌های مختلف شعر آیینی مثل شعر توحیدی و شعر بقیع کار خاصی انجام نداده‌ایم. تعداد آثار نوشته شده در قالب شعر آیینی از تعداد انگشتان دست هم تجاوز نمی‌کند.

دبیر شعر آیینی در پایان یادآور شد: در نظر داریم تا با اجرایی کردن امر پژوهش، دست تمامی کسانی که امکان فعالیت در این حوزه را دارند، بفشاریم. تمامی این موارد بعد از انتخابات، زمانی که وزارت ارشاد به روال سابق خود بازگردد، اجرایی خواهد شد.

انتهای پیام/