گزارشی لازم نیست/آن ۱۰۰ روز، این ۱۰۰ روز
خبرگزاری تسنیم: قرار بود دولت یازدهم، دولت تدبیر و عقلانیت باشد اما اظهارات اخیر آقای روحانی بیش از هر چیز این شائبه را مطرح می‌کند که اولویت‌های دولت یازدهم، بیشتر نوعی پرداختن به فرعیات است تا اینکه تصمیم به حل موضوعات گرفته شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، آقای حسن روحانی، رئیس‌جمهور منتخب که عصر روز یکشنبه با دعوت نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ساختمان قوه مقننه حاضر شده بود؛ درباره اقدامات تیم‌های تخصصی خود برای انتقال دولت سخن می‌گفت که ناگهان اظهار داشت: «دولت با شروع کارش در 100 روز اول، تلاش می‌کند واقعیات کشور را به مردم و رهبری و نمایندگان ملت بگوید. دولت آینده خواهد گفت که چه چیزی را تحویل گرفته و با چه مشکلاتی مواجه است».
این اظهارنظر آقای روحانی البته با ارائه برخی آمارهای عجیب از وضعیت کشور نیز همراه شد. با این حال موضوع آمارها در مرتبه این اظهارنظر وی که گزارشی از آنچه تحویل گرفته، به مردم می‌دهد؛ نبوده و نیست. پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم تقریبا همه طیف‌های جریان اصولگرایی نسبت به همکاری با دولت یازدهم برای بهبود وضع اقتصادی کشور تاکید کردند.
دلیل این رفتار نیز مشخص بودن مطالبه حداکثری مردم در انتخابات، یعنی بهبود وضعیت معیشت بود. آراسنجی انتخابات اخیر و اقبال طبقات ضعیف به حسن روحانی نیز این واقعیت مهم که موضوع اقتصاد و بهبود وضع معیشت مردم اولویت اصلی همه آنهاست را نشان داد. این البته رابطه مستقیمی با رفتار انتخاباتی آقای روحانی نیز داشت. حسن روحانی در دوران تبلیغات انتخاباتی تمرکز ویژه‌ای بر موضوع اقتصاد و حل مسائل اقتصادی داشت. حتی در پیام تبریک رهبر معظم انقلاب به رئیس‌جمهور منتخب نیز بر موضوع کار برای بهبود وضعیت اقتصادی تاکید شده بود.
در چنین شرایطی همه انتظارات چه در حوزه جریان‌های معتبر سیاسی و نیز چه در حوزه مطالبات عمومی، همکاری برای بهبود وضعیت اقتصادی است. با این حال برخی مشاهدات نمی‌تواند انطباقی با این مطالبه حداکثری مردمی داشته باشد. البته در برخی موارد با آنچه در دوران تبلیغات انتخاباتی صورت گرفته، در تناقض آشکار نیز هست و این از اولویت‌ها پیداست. ناگفته پیداست چه گزارشی قرار است ارائه شود. می‌توان آن را به راحتی پیش‌بینی کرد. وقتی آقای روحانی در سخنرانی پارلمان، قبل از آنکه وعده گزارش از آنچه تحویل گرفته را بدهد در چند مورد آمار دولت از وضع اقتصادی را زیر سوال برد؛ مشخص است مختصات گزارش او چه خواهد بود. نکته اصلی همین جاست و آن پرداختن به مسائل فرعی و حاشیه‌ای که شائبه «شانه خالی کردن» از تحقق وعده‌ها را ایجاد می‌کند. این شائبه زمانی بیشتر تقویت می‌شود که به اظهارات اکبر ترکان، مشاور حسن روحانی درباره واگذاری زمین‌های محوطه نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران به صدا و سیما توجه شود.
مشاور حسن روحانی یک دستور کار آشکار و شفاف دولتی را با ادبیاتی دون شأن و در حد یک کاسبی شخصی تنزل داد. از این حاشیه‌سازی آقای ترکان و متهم کردن یک وزارتخانه و سازمان حکومتی به «نقشه کشیدن» برای زمین‌های باارزش، چه استنباطی می‌توان از مجموعه دولت آینده داشت؟ آیا از این حاشیه‌سازی‌ها، تلاش برای خدمت و بهبود وضعیت معیشت مردم استنباط می‌شود؟ آیا با استناد به این قبیل اظهارات می‌توان ادعا کرد، اقتصاد در اولویت تصمیم‌گیری‌های دولت آینده است؟ اکنون این شائبه مطرح است که خدای ناکرده شاید برخی بر این گمان باشند که در کنار مطالبات اقتصادی مردم حاشیه‌سازی‌هایی صورت بگیرد تا اصل موضوع به حاشیه برود! اگر همین رفتار تداوم داشته باشد؛ آیا حاشیه‌های دیگری بویژه در موضوعات سیاست خارجی بر حل مطالبات اقتصادی مردم سایه نمی‌افکند؟
آن 100 روز، این 100 روز
آقای حسن روحانی پیش از انتخابات وعده داد برای حل مشکلات اقتصادی کشور، برنامه‌ای 100 روزه دارد. او با نشان دادن کلید، خود را کلید حل مشکلات معرفی کرد و گفت: با اتمام انزوای بین‌المللی می‌توانیم بسیاری از مشکلات را رفع کنیم.
وی در مقایسه‌ای بین نرخ تورم ایران با دیگر کشورهای جهان در نهایت وعده داد: در برنامه من علاوه بر وجود برنامه، برای مشکلات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و سیاست خارجی، برنامه یک ماهه و 100 روزه نیز وجود دارد. قرار بود 100روزه کارهایی بشود و اموراتی را سامان بدهند. اینک اما اگر بازه زمانی 100 روزه مطرح می‌شود؛ درباره ارائه برنامه نیست. شاید توجیهی باشد برای سرپوش نهادن بر وعده‌های 100 روزه! اکنون این سوال قابل طرح است که در دوران تبلیغات انتخاباتی که نیاز به کسب رای مردم در اولویت بود؛ بر اساس چه اطلاعاتی از وضع اقتصادی آن زمان به مردم وعده داده شد که 100 روزه برخی امور بسامان می‌شود؟
اکنون متاسفانه گویا صورت مساله در حال پاک شدن است! مطالبه اولیه از دولت یازدهم که قرار بود دولت تدبیر باشد؛ تحقق وعده‌های اقتصادی مردم بود. انتظار از دولت یازدهم این است که وعده کوتاه‌مدت خود مبنی بر اثرگذاری 100 روزه در حوزه اقتصاد را محقق کند؛ نه اینکه 100 روز وقت بخواهد تا درباره وضع کشور به مردم گزارش دهد!
ناگفته پیداست که قرار است چه اتفاقی بیفتد و از آن موضوع بوی حل مسائل اقتصادی به مشام نمی‌رسد. تکرار همان مواضع انتخاباتی آن هم 100 روز پس از در اختیار گرفتن سکان قوه مجریه، اقدام بی‌فایده‌ای است و همان‌گونه که گفته شد؛ خدای ناکرده این شائبه را مطرح می‌کند که شاید قرار است با ارائه گزارش‌های دلخواه، بر عدم‌تحقق وعده‌های داده شده، سرپوش گذاشته شود!
***
قرار بود دولت یازدهم، دولت تدبیر و عقلانیت باشد اما اظهارات اخیر آقای روحانی بیش از هر چیز این شائبه را مطرح می‌کند که اولویت‌های دولت یازدهم، بیشتر نوعی پرداختن به فرعیات است تا اینکه تصمیم به حل موضوعات گرفته شود. این یک خبر و نشانه خوشحال‌کننده نیست. بدیهی‌ترین موضوع در قبال رئیس قوه مجریه، ارائه عملکردی از گزارش خود است. بهتر است آقای روحانی اگر قرار است گزارشی ارائه دهند از عملکرد خود بدهند. به هر حال این قبیل اظهارات و رفتارها به دور از اعتدال و توجه به تحقق وعده‌های داده شده بویژه در حوزه اقتصاد است.
