به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، آن‌قدر قلم را در دست تو دیده‌ام که انگار شده انگشت ششم تو؛ شب و روزش فرقی نمی کند، زندگی، کار و خبر. اینقدر با هم یکی شده اند که انگار زندگیت برای خبررسانی است.

نمی‌دانم اسمش را شغل بنامم یا علاقه؟ طبق تعریف شغل در نگاه بین المللی، برایم شغل نمی‌شود چون در لیست بیمه شدگان تأمین اجتماعی قرار ندارم و کسی که در این لیست نیست شاغل نیست.

اما خبرنگارم؛ خبرنگار خبرنگار است حتی اگر نامش در لیست بیمه تأمین اجتماعی نباشد. حتی اگر کد کاربری تعریف نشود و کارت شناسایی هم نداشته باشد؛ حتی اگر در سامانه سمان هم پرونده نداشته باشد. حتی اگر گاهی مسئولان برای منافع خود او را حاشا کنند.

آری یک روز سال هم به خبرنگاران اختصاص یافته و در این روز به رسم همه ساله شاهد تعریف و تمجید و تجلیل هستیم. هر کس تعابیری نو به کار می‌برد و تلاش می‌کند از همه قشنگ‌تر بگوید خبرنگار چیست و کیست؟

روز خبرنگار بازهم فرا‌رسید و تکاپویی جدی در ادارات و دستگاه‌ها برای تجلیل و تقدیر از زحمات این قشر تلاشگر و زحمتکش آغاز ‌شد. امسال هم که مراسم به ماه رمضان عجین شده بازار افطاری دادن هم برپاست. لوح‌های سپاس، قاب‌های مختلف و انواع و اقسام فولدرها و پیام تبریک‌ها، همه و همه برای این است که بگویند قدردان خبرنگاران و اصحاب رسانه هستیم.

اما به راستی در جامعه ما تا چه حد به خبرنگاران ارزش و بها داده می‌شود؟ آیا خبرنگاری که همه دنیا آن را در صدر مشاغل سخت و زیان‌آور می‌دانند، حقیقتا" سخت است؟ مگر چند خبر نوشتن و ویرایش کردن چه دشواری دارد که آن را جزو مشاغل سخت می‌دانند؟

آنجا مشکلی هست که همراه با دست‌های پینه بسته کارگر کوره‌های آجرپزی و معادن باید سختی کار را لمس کند و آنگاه که اشک‌های کودک یتیم و بی‌سرپرست را که برای تامین کمترین هزینه زندگی حقیرترین کارهای اجتماعی را برخود پذیرفته، می‌بیند، باید خود را جای او بگذارد.

می‌گویند گودال را هرچه بکنی چاه و چاه‌تر می‌شود و به همان نسبت کندن و پیمودنش و بیرون آمدن از آن نیز دشوارتر و این حکایت تو است. تویی که گاه چنان درد مردم را لمس می‌کنی که می‌شود درد خودت. که وقتی می‌شنوی نوشته‌ات دردی را دوا کرده، دلی را شاد کرده حس شوق‌انگیز غریبی در تو ایجاد می‌شود و آن روز  می‌خندی. انگار که دردی از خودت دوا شده باشد!

بگذریم از افرادی که به ناچار یا برای اهدافی دیگر به میدان رسانه آمده‌اند و سوار بر اسب مراد می‌تازند و از قضا در همین بزرگداشت‌ها و دریافت هدایای روز خبرنگار هم صدها قدم از خبرنگاران واقعی جلوتر حرکت می‌کنند. میان صادقانه نوشتن و صادقانه عمل کردن فاصله بسیار است...

روز خبرنگار روز جالبی‌ست، خودمان برای خودمان جشن می‌گیریم و به مصداق خود گویی و خود خندی...

این روز را به همه همکاران تلاشگر در خبرگزاری‌ها، روزنامه‌های سراسری، هفته‌نامه‌ها و روزنامه‌های محلی، سایت‌های خبری و اطلاع‌رسانی و صدا و سیما تبریک می‌گوییم.

انتهای پیام / الف