به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، می‌گویند بدترین کابوس‌ها لحظاتی پیش از فاجعه به بیداری می‌رسند. هیچ کابوسی هرگز آن ضربه کشنده را به «خواب بیننده» وارد نمی‌سازد! امروز شاید هیچ واژه‌ای به اندازه کابوس حکایت‌گر شرایط زندگی در شهر تهران نباشد! کابوسی که شهروندانش، تنها در این آرزویند که پیش از آن ضربت نهایی از آن بیدار شوند!

در این چند سال اخیر، وقتی که به روزهای آخر شهریور ماه نزدیک می‌شویم و خرام اولین نسیم پاییزی و رقص برگ‌ها را می‌بینیم، به جای خوشحالیِ رها شدن از چنگال تابستان نامروت تهران، در این نگرانی ژرف فرو می‌رویم که امسال باز شلاق خِست آسمان و پدیده وارونگی هوای این شهر هول‌آور که هر دم از مایه‌های زندگی تهی‌تر می‌شود، با تن و روان خسته‌مان چه می‌کند؟ براستی امسال چه تعداد از سالمندان و بیماران قلبی و ریوی روانه بیمارستان و نه از آن کمتر، رهسپار جهان باقی می‌شوند؟ آیا زمستان امسال باز هم کودکانمان به دلیل کم کاری توجیه‌ناپذیر ما هر از چند روزی که هوای شهر به درجه هشدار! می‌رسد، محکوم به خانه‌نشینی و دور افتادن از درس و کتاب خواهند بود؟!

آیا کسی آسیب‌های یک روز محرومیت فرزندانمان را از درس و تحصیل برآورد کرده است؟ امروز بیماری‌های ریوی ناشی از آلودگی همیشگی هوای این شهر آن چنان بالا گرفته است که برای اثباتش نیاز به هیچ کارشناس و تخصص ویژه‌ای نیست. سرفه‌های خشک و جگرخراش موسیقی متن هر مکان عمومی در این شهر است و چهره‌های رنجور و صورت‌هایی که هر روز بیشتر در «ماسک‌«ها فرو می‌روند، بزک نازیبای این شهر و همه گواهانی روشن بر بدحالی و بدهوایی پایتخت و مردمانش!

با این همه، می‌توان امسال تا این اندازه تلخ‌اندیش نبود و در زمستان‌های گذشته یخ نزد و چشم را به سوی زمستان‌های پیش رو چرخاند! چه، امسال سال «تدبیر» است و «امید». سالی که رئیس‌جمهور برگزیده مردم در اولین سخنرانی‌اش روی سخنش با مردم بود و به جای نصیحت جهانیان و لاف زدن از مدیریت جهانی، از حق کرامت بیشتر و بهروزی شهروندان یاد کرد! شهروندانی که در پشت پرده دود مرگ‌آور این شهر هیولاوش از حق کرامت که هیچ، از بدیهی‌ترین حق هر جنبنده‌ای که تنفس بی‌آزار است، هر روز محروم‌تر می‌شوند!

زمستان امسال اما فصل تدبیر دولت برای گشودن قفل آلودگی جانکاه پایتخت و سنجه مناسبی برای پی بردن به میزان جدی بودن اولیای دولت جدید برای کاستن از رنج‌های روزمره مردمان این شهر است!دولتی که در این چند ماهه فاصله‌ اقیانوسی خود را چه در عمل و چه در مقام نظر با رویکرد دست‌اندرکاران دولت قبلی به رخ کشیده است، نیک می‌داند که مردمان رنجور، هوای ناپاک و بسا شرم‌آور پایتخت و از اندازه گذشتن بیماری‌های قلبی، ریوی و... نشانه هرچه باشد، نشانه تدبیر دولت و مایه دلگرمی و امید شهروندان نیست!و در نهایت اینکه: آیا «تدبیر» دولت، ساکنان پایتخت را پیش از آن ضربه نهایی از کابوسی به نام «تهران» نجات خواهد داد؟

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.