محسن اسماعیلی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان درباره ابعاد شخصیتی استاد سیداکبر پرورش اظهار کرد: در سال 62 زمانی که از هیئت دولت با استاد برمی گشتیم، استاد فرمودند که آقای ناطق و ولایتی، نام شان علی اکبر است و همه به اشتباه به من هم علی اکبر می گویند، در حال که نام من سید اکبر است.
وی افزود: استاد پرورش جمع اضداد بودند و این کلمه را به سختی می توان درباره کسی به کار برد و این نام مختص به حضرت امیرالمومنین(ع) است و اما برداشت من از شخصیت استاد پرورش این است که استاد جمع اضداد بودند.
عضو حقوقدان شورای نگهبان تصریح کرد: استاد پرورش در حین این که یک فرد سیاسی و اهل مبارزه در قبل و زمان انقلاب و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بودند، هیچ گاه از این موضع کوتاه نیامدند.
وی بیان کرد: یکی از شاخصه های مهم استاد پرورش در بحث نخستین دوره مجلس خبرگان و تدوین قانون اساسی بود که به شدت به بحث ولایت فقیه و از مدافعان قوی آن در مجلس بودند که می توان به اسناد و سخنرانی های قوی استاد اشاره کرد.
وی با بیان این که استاد بر اصل ولایت فقیه اعتقادی راسخ داشتند و مخالف هرگونه فتنه بودند، خاطرنشان کرد: استاد در زمان امام خمینی(ره)، به امام و ولایت فقیه تعبد خاصی داشتند و رابطه استاد با امام(ره)، رابطه ای مرید و مرادی و شاگرد و استادی بود و تاکید فراوانی بر منویات حضرت امام(ره) و اجرایی شدن تاکیداتشان داشتند و هم چنین در زمان ریاست جمهوری مقام معظم رهبری و در شورای عالی دفاع ارادت خاصی به ولایت فقیه داشتند.
عضو حقوقدان شورای نگهبان اظهار کرد: استاد پرورش علاوه بر این که اهل سیاست بودند که اهل علم نیز بودند و تاکید فراوانی بر افزایش علم و آگاهی مردم داشتند که در وزارت آموزش و پرورش تلاش های بسیار انجام دادند و در نهضت سوادآموزی تاکید بسیاری بر ریشه کن شدن بی سوادی داشتند که آقای قرائتی و حدادعادل به خوبی می توانند بر تلاش های استاد شهادت بدهند.
وی با اشاره به این که استاد پرورش به مدنظر قرار دادن تربیت اسلامی در آموزش و پرورش تاکید ویژه ای داشتند، بیان کرد: استاد پرورش تاکید بسیار بالایی بر بحث پرورش در آموزش و پرورش داشتند و معتقد بودند که آموزش و پرورش دو بال پرواز هستند و باید در کنار آموزش علم به پرورش و فرهنگ سازی و ترویج فرهنگ دینی پرداخت.
اسماعیلی تصریح کرد: استاد بسیار اهل شعر و ادبیات بودند و بسیاری از اشعار شاعران بزرگ را از حفظ بودند و بر تفسیر آنها تسلط داشتند و تعابیر بسیار خاصی را از اشعار حافظ، سعدی و دیوان پروین اعتصامی داشتند و اکثر صحبت های خود را مستند به این اشعار می کردند.
انتهای پیام/ ق