کرسی های آزاد اندیشی، مدیران جهادی می‌طلبد

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، توجه به علم و آموختن دانش همواره به عنوان یکی از اصول مد نظر اسلام و قرآن بوده است و این دین مبین مسلمانان را به فراگیری علم و هدایت به سوی خرد ورزی تشویق نموده است.

بحث مهمی که این روزها متأسفانه شاهد انزوای آن در جامعه علمی کشور هستیم، کرسی های نظریه پردازی و آزاد اندیشی است که مقام معظم رهبری در راستای رهنمودهایی که در تولید علم و نهضت نرم افزاری داشته اند، بارها خواستار آن بوده اند. شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در این زمینه با تدوین آیین نامه و قوانین خاص خود در جهت راه اندازی کرسی ها و نقادی علمی در کشور بوده است،زیرا دانشگاهها و مراکز علمی و پژوهشی و حوزه های علمیه بدون پرداختن به این کرسی ها یا متوقف خواهند شد یا سیر قهقرایی را طی خواهند کرد.

بحث راه اندازی کرسی های آزاد اندیشی جزو رسالت ذاتی دانشگاه و حوزه هاست و چون این دو مکان محل تربیت نیروهای متخصص و کارآمد است، باید به یک الگو برای جامعه تبدیل شوند، اگر دانشگاه نتواند آن گونه که شایسته نامش است خود را پرورش دهد، دیگر چه انتظاری می توان داشت که دانشگاه برای جامعه الگو باشد و الگو سازی کند! یکی از مباحث مهم دیگر در راستای کرسی های آزاد اندیشی و نقد، کمک به خود باوری علمی کشور است، زیرا در حال حاضر سرمایه های فکری و اجتماعی بدون تردید از عوامل موثر در کارآمدی حکومتها هستند و زمانی حکومتها می توانند کار آمد باشند که از دانشگاههای تأثیرگذار برخوردار باشند، نمی توان ازکشوری پیشرفته و توسعه یافته نام برد، در حالی که از دانشگاههای کار آمد برخوردار نباشد.

در واقع توصیه مقام معظم رهبری کلید پیشرفت تولید علم و فناوری است، آن هم علمی بر اساس توانمندیها و نیازهای داخلی، علمی که در کشور و بنا بر اقتضائات فرهنگی و مذهبی و تمدن کشورمان ایجاد شده باشد، زیرا قبل از انقلاب ما و در حال حاضر بسیاری از کشورها از علم وارداتی استفاده می کردیم و می کنیم، ما با راه اندازی کرسی های آزاد اندیشی می توانیم عملکرد خود دانشگاهها را به بوته نقد و بررسی بگذاریم.

یکی از موانع و نقاط ضعف در احیای کرسی های آزاد اندیشی، فراهم نشدن بسترها و زمینه سازی های لازم جهت احقاق آن است، متأسفانه بدون مقدمه و فراهم کردن عرصه های لازم وارد شدن در این مبحث نه تنها حرکت مثبتی نیست، بلکه خود آفاتی را نیز به همراه خواهد داشت.نکته دیگر این است که پرداختن به بحث کرسی های آزاد اندیشی حتماً باید روشمند باشد و از اصول و منطق برخوردار باشد و دقت کنیم قلمرو کرسی های آزاد اندیشی در حوزه های دینی و علوم انسانی متوقف نشود،علما و برجستگان علمی و مذهبی کشور نیز همواره بر ضرورت اجرای نکته فوق تاکید داشته اند، حضرت آیت ا... جوادی آملی بر این عقیده هستند که مباحث پیرامون کرسی های آزاد اندیشی باید به تمامی علومی که بشر با آن در ارتباط است، اهتمام کافی داشته باشد، زیرا قلمرو عقل نظری و عملی محدود به علوم انسانی و علوم دینی نیست. اگر بحث کرسی های آزاد اندیشی به شکلی که مد نظر مقام معظم رهبری است در دانشگاهها اجرا شود، یقیناً عرصه بر صاحبان قدرت و ثروت تنگ شده و ما از دانشگاهها، حوزه ها و مجامع علمی کار آمدی برخوردار خواهیم شد.

در حال حاضر با تاکیدات مقام معظم رهبری،در چشم انداز بیست ساله نظام که الگوی واقعی و عملی ما در جهت پیشرفت علم و نهضت نرم افزاری و نظریه پردازی است، و در نقشه جامع علمی کشور که چند سال بر محتویات آن کار شده،و در برنامه پنجم در سند راهبردی کشور در امور نخبگان و در سیاستهای کلی برنامه های چهارم و پنجم توسعه به این موضوعات توجه شده است،اما باید آگاه بود با تمامی برنامه های گفته شده اگر فضای مناسبی برای نقد و نظریه پردازی مهیا نباشد، تولید علمی نیز صورت نخواهد گرفت.

محافظه کاری در ایجاد ساز و کارها و تعجیل در انجام کارهای ناپخته، بی منطق،از آفات کرسی های نظریه پردازی است، و البته تامل و تعلل بیش از حد نیز می تواند به از دست دادن فرصتها منتهی شود. متأسفانه این سالها شاهد فقدان یک اراده قوی ،منسجم و مدیرانی کارآمد و با برنامه بوده ایم که بتوانند نیروهای اصیل ،عالم و مدافع کرسی های نظریه پردازی را وارد ساز و کار آن کنند، می بایست مدیران ما این حرکت را به یک نهضت دانشگاهی تبدیل کنند و در وزارت علوم باید به آن به عنوان یک رسالت مهم نگریسته شود، نه به عنوان یک وظیفه بخشی.

متأسفانه در وزارت علوم بحث فراگیر وتوجه خاصی به تخصصی کردن کرسی های آزاد اندیشی مشاهده نمی شود، و با تأسف باید اذعان کرد در برخی از مواقع به یک دکان برای ارتقای برخی از اعضا مبدل شده است!بنابراین دردی از دانشگاه و بالطبع از جامعه حل نمی کند، در حالی که وزارت علوم باید نقش حلقه متصل کننده بین دانشگاهها و صاحبان خرد و اندیشه را ایفا کند، متأسفانه گاه مدیران ما گناه نا کارآمدی برنامه های خود را بر سر کمبود بودجه ها می اندازند، در حالی که با جرات می توان گفت بودجه های چند سال اخیر نسبت به ده سال پیش چهار یا پنج برابرشده اند و ما از نظر بودجه وتخصیص اعتبارات با مشکل جدی مواجه نیستیم، مشکل ما عدم برخورداری از مدیرانی با روحیه جهادی است. یادمان نرود که اگر به منویات مد نظر مقام معظم رهبری در این راستا توجه نکنیم از دنیا عقب مانده و وابسته و ضعیف و محتاج به دیگران خواهیم بود، و منابعمان را باید به صورت خام به خارج از کشور منتقل کنیم و به وابستگی علمی و فکری که بدترین نوع وابستگی است مبتلا خواهیم شد، یادمان نرود مقام معظم رهبری به عنوان اولین مطالبه گر از ما انتظارات قابل توجه ای داشته و خواهند داشت.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.