به گزارش خبرگزاری تسنیم از قوچان، حجت الاسلام سید کاظم طباطبایی ظهر امروز در خطبه‌های دشمن شکن نماز جمعه ضمن گرامیداشت نیمه شعبان سالروز میلاد فرخنده منجی عالم بشریت اظهار کرد: امروز یکی از مهمترین مسائل جهانی مسئله انتظار است و انتظار نه یک عبادت بلکه افضل عبادت‌هاست ولی برای منتظران واقعی امروز دفاع از رهبری و ارزش‌های دینی مصداق منتظران واقعی است.

وی گفت: امروز جهان  در دست زورگویان افتاده است و ابرقدرت‌ها ثابت کرده‌اند که لیاقت اداره جهان را ندارند اینان قدرت‌های شیطانی هستند که مظهر بی عدالتی، عامل شرارت در جهان بوده و ثابت کرده‌اند نمی‌توانند برای بشریت مفید باشند، امکان دارد با زور و قدرت نظامی جهان را اشغال کنند ولی در عمل ثابت شده است که این امر برای همیشه امکانپذیر نیست و جهان در هاله‌ای از ابهام مانده است که آینده جهان به دست چه کسی می افتد پس می‌توان نتیجه گرفت تمام جهان به نوعی منتظرند.

طباطبایی عنوان کرد: مسئله انتظار در تمام ادیان و مذاهب مطرح بوده است و قرآن بطور شفاف به این سوال جهانیان پاسخ می‌دهد و می فرماید جهان بدست صالحان خواهد افتاد و یک امام و رهبر معصوم جهان را بطور یکپارچه جهان را هدایت می‌کند.

وی به شبهه افکنی مستکبران جهان در بحث مهدویت اشاره کرد و افزود: امروزه مستکبرین عالم با فهم جایگاه مهدویت و تاثیر آن در جوامع اسلامی در حال شبهه افکنی در باب مهدویت هستند.

خطیب جمعه قوچان ضمن استناد به آیات قرانی مسئله طول عمر امام زمان(عج) را مطرح و گفت: انتظار در همه مکتب‌های دینی و سیاسی و مذاهب غیر آسمانی مطرح است و فطرتا همه انسانها منتظرند ولی باید توجه شود که مسئله انتظار مانند توحید است، انتظار به مانند توحید که باور به وجود خداوند رحمان ورحیم است یک باور دینی و  قلبی است.

وی کفت: انتظار باور به تحقق وعده‌های الهی در زمین است اعتقاد به اینکه جهان در دست صالحان خواهد افتاد و باطل از بین رفتنی است.

طباطبایی به تشریح خصوصیات منتظران واقعی پرداخت و گفت: منتظران واقعی خصوصیاتی دارند که آنها را از دیگر مردمان متمایز می‌کند.

وی بعضی رفتارهای اجتماعی را شایسته جامعه اسلامی ندانست و بیان کرد: نباید فقط ادعای منتظر بودن داشته باشیم بلکه انتظار باید در اعمال و رفتار ما ظهور پیدا کند، امروز در جامعه ما که 99 درصد مسلمان وجود دارد که 90 درصد آن شیعه هستند آیا حجاب و وضع لباس پوشیدنمان درست است و آیا رفتار و کردار ما در عمل می‌تواند زمینه ساز تحقق امر فرج باشد.

انتهای پیام/ ب