بیش از یک دهه رشد القاعده به عنوان مظهر افراطی‌گری مذهبی از دامان طالبان در افغانستان، جهانیان را نگران کرده بود زیرا به‌نام اسلام، جنگی غیرانسانی علیه غیرمسلمانان به‌راه انداخته بودند. اما دیری نپایید که از جنگ و آشوب در داخل سوریه، نسل دوم از تروریسم مذهبی مجددا از درون اهل تسنن ریشه گرفت و این‌بار مقابله با شیعیان در کشورهای عربی شعار آنها و سرنگونی حکومت‌های عراق و سوریه اهداف اولیه آنها قرار گرفت. افراطی‌گری در هر دین و آیینی بلایی خانمان‌سوز محسوب می‌شود که نه‌تنها آن جامعه بلکه جوامع اطراف را نیز تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و با خود قتل، خونریزی، نفرت، خرابی و ناامنی به‌همراه خواهد آورد. درگذشته افراطی‌گری‌های مذهبی جنبه کاملا محلی داشت و هیچگاه دولت‌ها اجازه نمی‌دادند چنین واکنش‌هایی بتواند گسترش یافته و سر به بیرون گذارد و مرزها را درنوردد. با سرنگونی صدام در عراق و ایجاد حکومت براساس اکثریت در این کشور، نارضایتی اهل تسنن که به عنوان اقلیت توانسته بود به مدت 80 سال حکومت عراق را با دیکتاتوری در چنگ خود نگه دارد، آنقدر بالا گرفت که با منافع سایر کشورهای عربی همسایه عراق همگون گردید و طراحی وسیعی برای گسترش تروریسم تا مرز سرنگونی دولت عراق صورت گرفت. از آن هنگام تاکنون عراق با امواج وسیع و گوناگون تروریسم روبه‌رو شده و جان صدها هزار انسان بی‌گناه در این راه از بین رفته است. با تحولات سوریه و مقابله حکومت این کشور با موج تروریسم که در ابتدا به عنوان اعتراضات مدنی مطرح ولی خیلی زود توسط همان کشورهای عربی، مورد حمایت قرار گرفتند و تلاش نمودند حکومت سوریه را نیز از پای درآورند، درگیری‌ها از حالت مدنی خارج و به یک جنگ تمام‌عیار داخلی تبدیل شد. اما شکست‌های اخیر نظامی گروه‌های تروریستی در سوریه راه را برای مهاجرت از سوریه به عراق برای این گروه‌ها فراهم آورد. اینک عراق نقطه‌عطف مقابله طرفداران حکومت اقلیت سنی با طرفداران حکومت اکثریت شیعیان است که نوعی تقابل بین تروریسم و قدرت نظامی با صندوق‌های رای محسوب می‌شود. به هرحال هرطور شود در فضای قرن بیست‌ویکم منطق طرفداران اکثریت و صندوق‌های رای قوی‌تر بوده و درنهایت پیروزی با آنهاست. اما حمایت این قبیل کشورها از تروریسم و افراطی‌گری به هر نام و بهانه‌ای باشد جز شرمندگی در مقابل تاریخ نتیجه‌ای برای آنها به بار نخواهد آورد. آنچه باقی می‌ماند خشم و نفرت و بغض و عداوت است که سرآغاز درگیری‌ها و تنش‌ها و خشونت‌های بعدی خواهد شد و بیش از همه دامان همین کشورهای عربی بنیانگذار تروریسم را خواهد گرفت.امروزه تروریسم و افراطی‌گری پدیده‌ای نیست که به یک منطقه و یک کشور محدود شود بلکه تهدیدی علیه امنیت جهان به‌شمار می‌رود که جهان نیز یکپارچه برای مقابله با آن باید اقدام نماید.

* سفیر و نماینده اسبق دائم ایران در سازمان ملل متحد- ژنو

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.